Alþýðumaðurinn - 20.07.1948, Side 4
4 ALÞYÐUMAÐURINN
Kirkjukonsert.
Tveir gamlir
Akureyringar
látnir.
8. og 10. þ. m. í'éllu í valinn
tveir af borgurum þessa bæjar.
Menn úr alþýðustett, sem um
langan tima höfðu telcið þátt í
störfum og stríði dagsins, þótt
um forystumenn væri elcki ao
ræða, en góðir liðsmenn vöru
þeir og þáttur slíkra manna er
oft ekki óverulegri en forystan
sjálf, ef vel er fylgt á eftir. Því
ber að minnast þeirra.
Sigúrður H. J. Austmar and-
að:st 8. þ. m. eftir iangvinn
veikindi. Ilann var 73 ára að
aldri. Sigurður var Þingeyingui',
en f'utti hingað til bæjarins
skömmu eftir siðustu aidamót,
og dvaldi hér síðan. Af störfum
var hann mest kunnur vegna
margra ára verkstjórnar hjá
Eimskipafélagi íslands, þótt
hann kæmi víðar við sögur. —
Hann var starfsmaður mikill og
kom mjög við sögu verklýðs-
hreyfingarinnar á fyrstu og
mestu baráttuárum hennar.
Hann lét og opinber mál, eink-
um bæjarmál, sig milclu varða,
þótt hann seildist ekki ti1 for-
ystu á því sviði. En fyrst og
fremst var hann útsjónarsamur
og ötull heimilisfaðir og skilaði
með prýði vel á legg stórum og
myndarlegum barnahóp með að-
stoð ágætrar konu. Hann var
jarðsunginn, að viðstöddu fjöl--
menni sl. laugardag.
Pál' Ásgrímsson andaðist 10.
þ. m. Hann var 66 ára er hann
dó, Eyfirðingur að ætt, en fædd-
ur hér og ól allan sinn aldur í
bænum. Hann var ókvæntur alla
æfi, bjó með móður sinni og
annaðist hana af mikilli prýði.
Páll var fáskiptinn maður um
annara hag, en fylgdist þó af
áhuga með bæjar- og ’andsmál-
um. Var einlægur og ýtinn bar-
áttumaður í verklýðsmálum og
fyrirleit hjartanlega allan yfir-
borðshátt og sýndarmennsku í
hvaða máli sem var. Mest var
hann kunnur fyrir langt starf
og tryggð við söngmál bæjarins.
Hann van góður bassamaður.
Var einn af stofnendum Heklu
Magnúsar Einarssonar. Var með
í Noregsför kórsins eftir alda-
mótin, og síðar var hann einn af
stofnendum kar'akórsins ,,Geys-
ir“ og starfandi meðlimur hans
til dauðadags. Er það ekki of
Sigurður Skagfield, óperu-
söngvari, heldur kirkjukon-
sert hér n.k. föstudag með
aðstoð Jakobs Tryggvasonar
Sigurður Skagfield, óperusöngv-
ari. kom hingað til bæjarins sl. laug-
ardagskvöld. Erindi hans hingað að
SKAGFIELD
í hlutverkinu Don Carlos.
/
Jressu sinni er að lialda hér kirkju-
konserta. Verður sá fyrsti haldinn á
föstudaginn kémur, 23. þ. m., í
kirkjunni, kl. 9 síðdegis.
Það mun ekki Jmrfa að hvetja
söngelska bæjarbúa — og Jrað eru
Akureyringar yfirleitt — að sækja
þenna einstæða hljómlistarviðburð.
Aðsóknin að kirkjukonsertum Skag-
sagt, að Páll hafi sótt megin-
hluta lífsánægju sinnar á söng-
málasviðið og þar var aðal lífs-
starf hans þegar sleppti vinnu
fyrir daglegu brauði. Páll var
jarðsunginn sl. föstudag að við-
stöddu fjölmenni. Kórfélagar
hans sáu um útförina og sungu
hann í hinsta svefn.
H. F.
fields í Reykjavík sl. vetur og þeir
dómar, er söngvarinn fékk fyrir þá
hjá fremstu gagnrýnendum höfuð-
borgarinnar á sviði söngs og hljóm-
leika, ættu að nægja til að fylla
kirkjuna af áheyrendum, sem sleppa
ekki því bezta fram hjá sér.
Organleikari kirkjunnar, Jakob
Tryggvason. leikur undir fyrir
söngvarann, svo að sá veglegi þáttur
konsertsins er tryggður með ágæt-
um fyrirfram. Söngskráin er enn ó-
samin. en hlaðinu er óhætt að segja
Jiað fyrirfram, að Skagfield mun
fara Jiarna með ýms af Jieim við-
fangsefnum, sem hann hefir fengið
mest lof fyrir og einnig ný viðfangs-
efni, að ógleymdu hinu undurfagra
lagi við Faðirvorið eftir söngvar-
ann sjálfan og er tileinkað minningu
séra Geirs Sæmundssonar.
H.
VAXANDI
ÚTFLUTNINGUR
Samkvæmt upplýsingum Ilagstof-
unnar hefir útflutningsverzlun ls-
! Iendinga aldrei verið meiri en fyrstu
sex mánuði þ. á. Voru Jíá fluttar út
vörur fyrir 200 millj. kr., en fluttar
inn fyrir 200.8 millj. Þegar þess er
gætt, að af innflutningnum voru ný-
sköpunarskip fyrir 43 millj. kr., sem
ekki eiga að koma til frádráttar á
gjaldeyristekjur þ. á„ sést, að liinn
eiginlegi vöruskiptajöfnuður á fyrr-
• greindu tímabili er hagstæður um
rúmar 34 millj. kr.
Til samanburðar má geta þess, að
útflutningur var á sama tíma í fyrra
ekki nema 100 millj. kr., en innflutn-
ingur 231 millj. kr., nýsköpunarskip
þá einnig innifalin.
Stærstu viðskiptalöndin eru Bret-
land (langstærst), Þýzkaland, Hol-
land og Danmörk.
ASalútflutningsvörurnar voru sild-
arafurðir og ísvarinn og frystur
fiskur.
HEYSKAPUR
er yfirleitt hafinn hér norðanlands
fyrir nokkru, en gengur stirt vegna
þurrkleysis. Þeir, sem fyrst byrjuðu,
munu þó liafa náð nokkru inn af
töðu. — Nokkuð er misjafnt eftir
byggðarlögum, hvernig gengið hefir.
Þriðjudagur 20. júlí 1948
Lokun
mjólkurMða.
Um s. 1. mánaðarmót auglýsti
KEA, að framvegis yrðu mjólk-
urbúðir þess lolcaðar á sunnu-
dögum „fyrst um sinn“.
Látið er í veðri vaka, að or-
sökin sé fólksekla, og trúi þv:
hver sem vi’l, fyrst hægt var a?
halda búðunum opnum öll stríðs.
árin, þótt eftirspurn eftir vinnu-
afli væri þá enn meiri. Þetta ei
líka því furðulegri fyrirsláttur,
sem sama fyrirtælci hefir hvað
eftir annað látið í það slcína
undanfarið, að það yrði að
draga saman seglin um fólks’
hald, ef innflutningur vara ykisl
ekki.
Hins vegar er erfitt að ski1 je
hugsunarhátt þann, sem að bak:
þessarar ráðstöfunar liggur. —
Ótrúlegt er, að jafnsterkt fyrir-
tæki og KEA er láti sig mune
um starfslaun nokkurra stúlkn-
táeinar sunnudagsstundir. Efa-
laust grunar forráðamenn fé
lagsins, að þeir kyndi mjög und
ir óánægju bæjarbúa í garð sinr
með þessu háttalagi, og mátt
þó sannarlega ekki miklu f
bæta. Ugglaust er þeim likc
’jóst, að þeir ala á gremju og
tortryggni milli framleiðendc
og neytenda með svona vinnu
brögðum, því að tæplega eri
þeir svo skyni skroppnir, þót
þe'.r eigi sjálfir ísskápa til ac
geyma sína mjóik í, að þeir vit
slcki, að flestum heimilum bæj-
arins er gersamlega ómögulegi.
að geyma mjó'lc frá laugardegi
t:l mánudagsmorguns, nema i
því betri kjöllurum og þá meo
því að láta kalt vatn síronna.
En öll óþægindin og amstrio
er ekki þar með talin: Vegne.
langvarandi skorts á því, að
mjólkurílát hafi fengizt keypt
eru margir í mestu vandræðuir.
með ílát und'.r mjö'k til tveggjs
daga, og loks er svo það, a£
þessa mjóllc á að selja á fáein-
um klst. á laugardögunum, ein
mitt á þeim tíma, sem húsmæð-
'ur eru í mestu annríki, en aðrii
úti við stöi’f sin.
Eyfirzkir bændur ættu sann
arlega að athuga á tíma, hvaðe
kálhöfuð það eru, sem v'rðasi
vera að skipuleggja óvingældir
mjólkm’samlags þeirra hér í bæ
og minnast þess, að hagur neyt-
andans og hagur se’jandans i.
oftar samleið en margur hygg
ur.