Alþýðublaðið - 12.07.1923, Side 2
5
Tap og atvinua,
>|sað nær angri átt að hslmta,
að togararnir séu gerðir út með
tapi,« sagði maður, sem er vasa-
glingur hjá tógaraeigefidam, við
ritstjóra Alþýðublaðsms í gær.
Hugsunarinnar vegna eiga
þessi ummæli rétt á opinber-
Iegri athugun.
Enginn heimtar, að togararnir
séu gerðir út með 'tapi; miklu
fremur er heimtað, að þeir séu
gerðir út án taps.
En það er ekki hægt, segja
menn, nema með því að lækka
káup sjómannanna.
I>essu er ekki hægt að halda
fram. E>að hafa hvergi komið
fram opinberlega neinar sannanir
fyrir því, áð tap hafi verið á
rekstri togaramia, hvað þá, að
það þurfi að vera. R kstrarreisin
ingar togaranna haiá aidrei verið
birtir opioberfega, svo að ekki
er hægt að sjá, hvort t: p eða
gróði hefir verið, né heldur,
hvernig tapið, ef verið hefir, er
til komið. Hitt vita rnenn og
geta sjáifir reiknað, að kostn-
aður við útgerð, svo sem manna-
hald eða kaup, hefir fækkað
eins mikið hér um bil og fram-
leiðsluverðið hefir fallið, og að
sumu íangtum meira, svo sem
kol og sait.
Þó má vera, að eitthvert dá-
lítið tap hafi orðið á sumura
togurunum. En togaraeigecdur
hafá Hka grætt afskaplega mikið
fé áður, og eitthvað hefir orðið
af því. Það hefir vitanlega
runnið í vasa eigendanna. Það
fé átti að sjáífsögðu að nota
til þess að táka móti skellinum
af tapinu, þegar það kæmi. Hag-
fræði Jósefs að iáta mogru kýrn-
ar éta hinar feitu ættu menn að
fara að kunna úr þessu. Það er
ekki rétt, að aðrir taki við tapi
en þeir, sem hirða gróðann. Það
er með þelta líkt og málaflutn-
ingsmaður danska ríkisins sagði
í ákæru sinni á hendar Giúck-
stadt bankastjóra og Prior for-
stjóra, að það væri óverjandi,
að forstjórar - hirtu sjálfir féð,
þegar fyrirtækin græddu, en
fyrirtækin tækju við tapinu, ,er
það kæmi, en það er þó veoju-
lega aðferðin hjá aúðvaidsmöún-
ALÞTÐHBLABIÖ
Mit þétt hnoðuða ©g yel toöknðu.
Búgbraað
ár heztá danska rúgmjplinu, sem hingað flyzt, enda eru
þau viðurkend af lieytendpm sem framúrskarandi gðð.
Hjálparstðð hjúkrunaríélsgs-
itls >Líknar« @r opin:
Mánudaga . . ,ki. ií—12 f. h,
Þfiðjudagá ... — 5—6 ©. -
Miðvikudaga . , — 3—4 e. -
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 @. -
um. Rétta meðfer'ðin er að taka
eigair þfeirra manna upp í töpin
á vondu árunum, sem gróðann
hirtu íií sín á góðu árunum í
stað þess að geyma hann til
hinna vondu.
Ef þeirri réttu meðferð væri
fyigt, myndi eigi að eins stand-
ast á tap og ábati til langframa,
heldur verða afgangur af gróða,
ef sæmilega væri stjórnað fyrir-
tækjunum. Það er víst, þó.tt
ekki sé hægt áð sýna það með
tölum, þár sem reikningar eru
faldir, að á ýœsum útgjaidalið-
um útgerðarinnar öðru en káupi
sjómannanna má spara stór-
kostlega.
En þótt tap væfi og tap sé,
sem ekki þarf að vera, þá er
það engin gild ástæða gegn þvf,
»ð togararnir séu gerðir út. At-
vinnan er ekki rebin tií þess að
færa eiostökum mönnum- gróða
| og firra þá tapi, heldur íands-
fólkinu tií lífsuppefdis. Ef einhver
atvinnuvegur getur ekki fulinægt
beirri kröfu, á ekki að eiga við
hann. Þá á að fosa sig við frátn-
ieiðslutæki hans og hverfa að
öðru, sem fullnægt getur þessari
höíuðkröfu. Tap á einu eða tveim
árum getur ekkert sannáð um
þetta, þegai- stórkostlegur gróði
hefir verið önnur ár fieiri.
Af þessum hugíeiðingum sést,
að það er íullkomiega réttmætt
að krefjast þess, cð atvinnuvegur
fiskveiðahna sé rekina, togar-
arnir séu gerðir út án nokkurra
BpýniBla, Heflil & Sög, Njáls-
götu 3, brýnir öll skerandi verkfæri:
AMnlla.
Nýkomið:
Abdulla-réyktóbak.
Abduila - cigárettur.
Alt af mest úrvai af
tóbaksvprum hjá
Kanptélagl n u.
tiiræða við þá menn, sem eiga
rétt hins starfafúsa manns til
viðhaíds atvinnunnar, — eins
fyrir því, þótt tap sé í bili, sem
miklar líkur mæla með að ekki
eigi sér stað, hvað þá þurfi að
vera.
Það má ekki láta þjóðina
gjáida þess, þótt einstakir menn
þykist þurfa að græða fé á því
nð veifa reikningstöpum til þess
að fá eftirgefnar réttmætar
skuldir.
Pjóðnýtt skipulag á framleiðslu
og verzlun í stað frjálsrar og
skipidagslausrar framleiðslu og
verzlunar í höndum ályrgðarlausra
einstaklinga.
islandsbanki.
(Nl.)
Af þessu sést, að ef mats-
nefndin hefði viijað faliast á
skoðun bánkastjórnarinnar um
þessi tvö ágreiningsatriði, þá
hefði mstsverð híutabréfa bank-
sns orðið 144 °/0 eða með öðr»