Dýraverndarinn - 15.07.1918, Qupperneq 12

DÝRAVERNDARINN
7Ó
á vetur. ÞaS er auövelt aö dæma um eftir á, en torveldara
fyrir aS sjá. Þaö er forsjálni að skera um jól, til að vera birgur
hvernig sem fer, i samanburSi viö hitt, að treyna lífiö i öllu
til vors, og missa þá úr hor. Þ a ö e r siöfer.öislega
og fjárhagslega verst af öllu.
LJÓTAR AÐFARIR
Þaö er fariS að tí'ökast hér i Reykjavík, að ungt fólk, konur
og karlar, éru á næturferöum í bílum um allar trissur; þaö
er ný aöferö til aö „skemta sér“. Ein slík næturferö og skemti-
ferö var farin aðfaranóttina 13. f. m., og er eftirfarandi skýrsla
skilríks manns um þaö ferðalag ekki ófróöleg. Veslings bíl-
stjórinn veröur kæröur til sekta og skaðabóta. En fólkið, sem
var að skemta sér?
Aðfaranóttina 13. júní kl. 2, komu þeir félagar, Jón Guð-
.mundsson og GuöHaugur Sigurðsson frá Búðarhólshjáleigum
að Geithálsi og fengu girðingu fyrir hesta sína, einnig tjöld-
uðu þeir félagar innan girðingarinnar. Kl. um 5 eru þeir vaktir
af Stefáni Þorsteinssyni úr Grímsnesi (spurðu ekki nánar hvað-
an maðurinn var), er segir þeim, að hestar þeirra 6 að tölu
hafi stokkið undan bíl upp hjá Lögbegi um það leyti sem
hann fór þaðan. Einn af hestunum hafði hlaupið út af veg-
inum neðan Lögbergs, og handsamaði Stefán hann, og hafði
með sér að Geithálsi. Var þá maður fenginn að elta hestana,
og er hann kemur að Kolviðarhóli er billinn þar fyrir á suður-
leið, enda ekki farið nema austur að Kömbum. Fær sendi-
maður þá að vita, að hestarnir hafi hlaupio alla leiö undan
bílnum, en í hvaða fjarlægð, eða með hvað miklum hraöa
bíllinn keyrði á eftir þeim, fékk hann elcki upplýst, enda talið
að menn þeir sem með bílnum voru, hafi sýnst undir áhrif-
um víns.
Klukkan um 7 voru 3 af hestum þessum teknir fvrir austan
Tryggvaskála af Landeyingum, er voru á suðurleið og þektu
héstana. En hinir þrír höfðn stanstið með veginum frá Ölvesá