Dýraverndarinn - 01.12.1938, Blaðsíða 12

Ö4
DÝRAVERNDARINN
Burtu með hættulegu hliðin!
Þetta er krafan, sem menn ættu að halda uppi,
án aíláts, unz úr er bætt. Það er kra.fan, sem menn
eiga aö gera og verða að gera, vegna hinna um-
komulausu fáráSlinga, dýranna, sem ekki geta var-
aS sig á hættunni, né skiliS þær brellur og bana-
ráS, sem brugguS eru þeim af fávisi og fordildar-
legri eftiröpun, en hættulegu hliSin eru áreiSanlega
brellur og banaráS viS dýrin, sem ekki geta sagt
til um þarfir sínar eSa þjáningar, en eiga þó öll
sín kjör undir því, hvernig aS þeim er búiS frá
mannanna hendi.
Býrin vita ekki, að þeim sé ætlað að „sitja föst-
um í gildrunni'1, og þau hafa ekki vit á að forð-
ast þ e s s a hættu!
Reykjavík 27. nóv. 1938.
Jón Pálsson.
Fjölskyldulíf sauðkinda.
ÞaS er alkunna, aS flest húsdýr þrá aS vera þar,
sem þau eru fædd og upp alin og strjúka þangaö,
ef þau eru tekin þaSan. Þetta er í raun og veru sú
sama „rarnrna taug, sem rekka dregur fööurtúna
til“. Hitt er ekki eins algegnt, aS ættingjar meSal.
dýranna þekki hvert annaS og þrái aS vera saman,
eftir aS þau hafa veriS fjarvistum lengi. MeSan
fært var frá ánum vissi ég ekki til þess, aS þaS
kæmi fyrir, aS ær þektu lömbin sin þegar þau komu
aS á hausti, eSa dilkar þéktu sína afkomendur, eft-
ir vetrarfjarveru.
Um þetta sagSi Þórarinn bóndi GuSnason á VöSl-
um mér eftirfylgjandi sögu :
FeSgarnir höfSu keypt á uppboSi gimbrarlamb,
sem gengiS hafSi í Dysjardal. ÞaS varS aS myndar-
legri á, sem átti hraust og falleg lömlr og var köll-
uS Ýma. Þess vegna voru þau sett á vetur og aS því
kom, þegar ærin bar eitt voriS, aS til voru undan
henni tvævetur sauSur og veturgömul ær.. Þetta vor,
eins og venjulega, var féS haft fyrir austan bæinn, á
svo nefndum Landsenda, eSa i svo nefndri Afrétt
viS Ger])ir. Á hverju sumri hafSi ærin sótt á æsku-
stöSvarnar og komiS aS á haustin úr Dysjardal.
Þetta vor vildi svo til, aS Þórarinn var viS vinnu
sína út meS fjallinu fyrir austan bæinn og sér þá
hvar ærin Ýma kemur meS lamb sitt og í för meS
henni var soiiur hennar, tvævetri sauSurinn og vet-
urgamla ærin, dóttir hennar. GrunaSi nú Þórarinn,
aS þau mundu vera aS flytja sig búferlum á æsku-
stöSvarnar og veitti þeim því sérstaka athygli.
Fyrstur fór sauSurinn, þar næst gemlingurinn, svo
ærin og aftast var lambiS. Eftir nokkra stund lagS-
ist larnbiS. Þá stönzuSu allar hinar kindurnar þrjár
og lögSust líka. SauSurinn varS fyrstur til aS standa
upp og svo hin á eftir, en lamliiS hreyfSi sig ekki
og lá sem áSur og virtist steinsofa. Þau biSu þá
og fóru eitthvaS aS þefa úr jörSu, en líkaSi víst illa
kosturinn og hættu því brátt. SauSnum virtist þá
leiSast, sneri sér aS hinum kindunum og jarmaSi.
Þetta hafSi engin áhrif á lambiS, þaS lá alveg kyrt.
Þá fór sauSurinn til lambsins og hnuppaSi þaS á
fætur. AS því búnu rásaSi hann fram fyrir kind-
urnar og hélt af stað og hinar á eftir og lambiS
siSast. Þessi leikur endurtók sig á sama hátt meS-
an Þórarinn sá til. Þegar laml)iS þreyttist, eSa latt-
ist lagðist þaS niSur og hvildi sig, en hinar kind-
urnar liiSu eftir því á meSan, þar til sauSnum, bróS-
ur þess, leiddist og rak þaS á fætur. Svona hélt
Þórarinn aS ferS þessarar fjölskyldu hefSi gengiö
alla leiS inn á Dysjardal. SauSurinn var þarna for-
ingi fjölskyldunnar og virSist liafa taliS sér skylt
aS annast um hana og meSal annars aS sýna biS-
lund og þolinmæSi gagnvart þeim veikasta af henni,
unglambinu. Bjarni Sigurðsson.
,Sitl ðl (iverjs 11 liiQÍðlí! 09 iiiSio', **>«*■
Ritstjórinn hefir orSiS var viS, aS ýmsir lesendur
Dýraverndarans hafa skiliS greinina „Sitt af hverju
um fuglalíf og friSun“, eftir GuSmund FriSjónsson,
sem birtist í siSasta tölublaSi Dýraverndarans, þann-
ig, aS Dýraverndarinn sé sammála greinarhöfundi
um aS rétt sé aS útrýma svartbak meS eitri. — Því
fer fjarri aS svo sé. Dýraverndarinn telur enn sem
fyr, aS þaS sé meS öllu óverjandi, aS baka, nokkru
dýri kvalafullan dauSa meS eiturbirlun. Á hinn bóg-
inn var greinin aS öSru leyti svo merkileg, aS Dýra-
verndarinn taldi rétt aS flytja hana lesöndum sínum.
Ritstj.
Ritstj.: Símon Jóh. Agústsson, Njálsgötu 92.
Útgefandi: Dýraverndunarfélaf; íslands.
FélagsprentsmitSj an.
Afgreiðslu og innheimtu annast HJÖRTUR HÁNSSON, Aðalstræti 18 (Uppsölum). Pósthólf 566,
Reykjavík.