Alþýðumaðurinn - 20.11.1956, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUMAÐURINN
Þriðjudagur 20. nóvember .1950
mMfc

ALÞÝÐUMAÐURINN
Útgefandi:
Alþýðuflokks jélag Alcureyrar
Ritatjóri:
BRAGI SIGURJÓNSSON
Bjarkarstíg 7. Sími 1604.
Verð kr. 40,00 á ári.
Lausasala kr. 1,00 blaðið.
Prentsm. Björns Jónssonar h.f.
Bragi Sigurjónsson:
Húsvitjnn í fangelsi
Þrítugasti september er runn-1 sakandi, að þeir séu báðir ný- fyrst við allbreiður garður, sem
inn upp yfir Pekingborg, sólheið- setztir að í Pekirig og því næsta nær að annarri og innri girð-
ur og lognkyrr eftir léttar nætur- ókunnugir. Sjálfur hafi
skúrir. Af þaki Friðarhótels
skemmti ég mér við það stundar-
korn að horfa til fj arskablárra
aldrei komið í fangelsið.
hann ingu, sem þó er ekki eins ramm-
ger og sú ytri. Garður þessi er
Loks erum við þó komnir á hinn fegursti skrúðgarður, lita-
leiðarenda. Við höfum um hríð dýrð blómanna sterk, angan mild
fjalla í norðri og norðvestri, en ekið þrönga götu í úthverfi borg-
I snrum
Það er eðli sumra fugla, þar
á meðal gæsa, að fella árlega
flugfjaðrir sínar, og geta þá ekki
flogið um skeið. Meðan svo stend-
ur, er fuglinn haldinn ríkri ótta-
kennd, sem oft brýst út í reiði-
eða geðvonzkulöstum, og er þá
raddfegurðinni ekki fyrir að fara.
Venjulegast gengur þetta tíma-
skeið yfir og allt fellur í sama
farveg og fyrr, en þó kemur fyrir,
að óttinn og bræðin leika fuglinn
svo illa, að hann verður hræðslu
sinni og geðvonzku að bráð, ef
svo mætti segja, ber aldrei sitt
bar eftir.
Það er erfitt að verjast þeirri
hugsun, að Sjálfstæðisflokkur Is-
lands minni nú um sinn — eftir
að hann missti af ráðherradómi
— á gæsahóp í sárum, hvort
tveggja í senn dauðhræddan og
ofsareiðan. Þetta fiðurfé flögrar
sitt á hvað, án þess að komast á
loft, hefir uppi lítt raddfagran
söng og ber vatnsborðið í blindu
hatri.
Þjóðin þekkir viðbrögðin:
Rangar fréttir hefir flokkurinn
látið fréttaritara sína senda til er-
lendra blaða, til þess að gera að-
stöðu núverandi ríkisstjórnar tor-
tryggilega, ef unnt væri. Reynt er
að grafa undan lánstrausti þjóð-
arinnar erlendis, einnig með
röngum fréttaburði, sbr. „frétt“
Morgunblaðsins um, að íslenzka
ríkisstj órnin hygðist viðurkenna
austur-þýzku stjórnina. Ráðizt er
annari daginn í blöðum flokksins
með heift á aðgerðir ríkisstjórn-
arinriar og þær sagðar gerræðis-
legar, hinn daginn er ráðizt á
stjórnina fyrir áð gera ekki neitt.
Samræmið er ekkert, enda að-
gerðum stjórnað af foringjum,
sem eru svo litlir skapdeildar-
menn, að þeir þola ekki að bíða
ósigur, en eru jafnframt dauð-
hræddir um, að ríkisstj órnin
muni gera eitthvað það í efna-
liagsmálunum, er komi þungt við
pyngju auðmanna fiokksins og
gæðirigá. Enn er svo gerð næsta
smámannleg tilraun til að snúa
samúð alþjóðar með erlendri
þjóð í nauðum í andúð á núver-
andi ríkisstjórn hér heima, og ó-
spektir hafðar í frammi við er-
lent sendíráð. Verður að segja al-
menningi það til hróss, að hann
hefir sýnt megna fyrirlitningu á
þessum vinnubrögðum.
Eina afsökunin, sem Sjálfstæð-
isflokkurinn hefir á öllum þessum
strákalátum er það, að hann er í
nær á föngulegar nýreistar múr-
steinsbyggingar eða forn hlið og
fagra musteristurna, sem rísa yfir
bláa morgunmóðuna, sem enn
liggur yíir annars lágreistri borg.
armnar meðfram allháum mur-
vegg með 5-faldri gaddavírsgirð-
ingu ofan á, lagðri í glerkúlum og
því ugglaust rafleiddri. Nú erum
við komnir að breiðu hliði, þar
Þetta er austurlenskt ævintýr í sem tveir verðir standa með
orðsins fyllstu merkingu.
brugðna byssustingi, grafalvar-
En nú er senn eigi til setunnar | legir á svip. En fyrirhafnarlaust
boðið, því að okkur ferðafélögum j komumst við inn, því að fangels-
í Kínaför stendur til boða að isvörðúr og aðstoðarmenn hans
skoða fyrir hádegi fangelsi borg- tveir bíða okkar þarna, og þeir
arinnar. Ég geng því niður í hlað-
garð hótelsins, því að tími er senn j
kominn til farar, enda stendur
ekki á fararstjóra fremur venju.
Hann er þegar farinn að þinga
um far við bifreiðarstjórana, sem
virðast hafa bifreiðastöð í hótel-
garðinum, unga, dálítið háværa
náunga, er fága og fægja bílana
sína, hvenær sem akstur er ekki
fyrir hendi.
Venjulegast höfum við þurft 4
bíla í hverja för, en að þessu
sinni þarf aðeins 2, við erum sem-
sé ekki nema 5 af 9, sem ætlum í
fangelsið.
Brátt er ekið úr hlaði. Blásið
hvellt við hver gatnamót og ben-
zíngjöfin stigin í botn fyrir hvert
horn, segjum við okkar í milli.
Okkur finnst bílstjórarnir heimta
nokkuð ríkan rétt fyrir bifreið-
arnar gagnvart gangandi fólki, en
alltaf fer þó allt vel.
Ekið er stræti úr stræti, síðan
götu úr götu, loks stíg úr stíg
Bílstjórarnir okkar gerast hik-
andi í akstri og spyrja oft til veg-
ar, og túlkurinn okkar segir af
sárum: Hann er sár yfir því að
hafa oltið úr ríkisstjórn, hann er
sár yfir því að hafa misst valda-
aðstöðu sína, hiriir mörgu föllnu
þingmenn hans eru friðlausir af
vanmáttarkennd yfir falli sínu,
þeir ög flokkurinn eru hræddir og
reiðir.
En Sjálfstæðismenn ættu að
minnast þess, að við búum í lýð-
ræðislandi, þar sem stjórnarand-
staðan ber einnig óbyrgð og er
undir smásjá kjósandans, eins og
stjórnarflokkarnir. Hann ætti að
hugleiða, að á saina hátt og g.es-
um í sárum vaxa að jafnaði flug-
fjaðrir á ný, geti hann fyrr eða
síðar einriig á ný kómizt í stjórn-
araðstöðu, og fallkandidatar
flokksins ættu að hugleiða, að
fyrir gæsarungunum liggur oftar
en liitt að vaxa og verða að virðu-
legum steggjum. Þeir, eins og
eldri steggjarnir, þurfa þó að
gæta þess að sprengja sig ekki
áður á heimskulegum barsmíðum
með ófleygum vængjum né á lag-
lausu gargi — og bætir það ekk-
ert úr skák, þótt það sé rekið
upp gegnum annarra nef.
brosa.
Innan við múrgirðinguna tekur
og nosturleiki umhyggjunnar auð-
sær. Til hliðar í garðinum stend-
ur aflöng, látlaus bygging. Þang-
að erum við leiddir fyrst, boðið
sæti og síðan hellt te í glös. Með-
an víð dreypum á því þylur vörð-
urinn fyrir okkur nokkrar þurrar
staðreyndir, en túlkurinn þýðir á
ensku:
Þetta er eina fangelsið í Pe-
hluta afbrotamenn. Um 100
konur eru í fangelsinu. Lajgsti
dómur hljóðar upp á 6 mán-
uði, en hæsti ævilangt fangelsi.
Venjulegustu dómar 3—10 ár.
Fangelsið starfrækt sem vinnu-
búðir og fangarnir látnir vinna
í sokkagerð, er framleiðir 8
þús. dúsín á dag, og dúkaverk-
smiðju, er framleiðir 200 40
m. dúka á dag. Eigin korn-
mylla og brauðgerð. Fangarn-
ir fá ekkert kaup, en þó eru af-
köst fram yfir metið meðallag
verðlaunuð með lítilsháttar
greiðslu. Vinnutími 8—9 klst.
6 daga vikunnar. Mega fá
heimsóknir hálfs mánaðarlega.
Hafa eigin verzlanir.
Á eftir gengum við um vinnu-
staði, tómstundasali, leikvanga og
svefnskála. Er fangelsi þetta
margar byggingar með rúmgóð-
king. Hefir um 1800 fanga, þar | um görðum á milli, en ekki eru
af að % hlutum pólitískir | þeir ræktaðir nema að litlu. Þar
fangar, dæmdir fyrir ýmis eru hins vegar leiksvæði nokkur
gagnbyltingarstörf, en að % | Framh. á 6. síðu.
FOTi
SKAPA MANNINN
Vandið val
fata yðar.
Hirðusemi
í klæðaburði
og hirðusemi
í daglegum
störfum,
fara vel saman.
Leitið aðstoðar
fagmannsins.

jpÉ|p
i

wm V- WfóífS EtfiSI JÓN M.
H JÓNSSON H.F.
klæðskeri.
i BH - Akureyri.
iiM.jeia-A.-'iii t .»,* Ar

saumuð
eftir máli ÁJ t'.
úr
úrvalsefnum.
f •- {
'*■ :
«öáSifes,JilÉíÉ;, v * HSfesi J . »1H1Í ÍSISÉÉI