Alþýðumaðurinn - 19.12.1961, Síða 2

2 — Alþýðumaðurinn
JÓLABLAÐ
ÞriSjudagur 19. desember 1961

GUÐFINNA JÓNSDÓTTIR
FRÁ HÖMRUM:
Vetrarkvöld
Vetrardýrð á kyrru kveldi.
Kristallstár um freðna móa.
Silfrindögg í vetrarveldi,
vöggulöndum bjartra skóga.
Hélugróður. Litir Ijósir.
Laufguð stendur björkin prúða.
Er sem vorsins rauðu rósir
rísi upp í hvítum skrúða.
Vetrardýrð á kyrru kveldi.
Klakavangsins undrablóma
signir himinn helgum eldi,
heiðum, svölum dularljóma.
Skýin bjartar blæjur leysa,
blikar máni, stjörnur loga.
Norðurljósa gammar geysa
glófextir um himinboga.
Heiða, kalda, kyrra veldi.
Kristallsdöggvar augum fróa.
Vetrarbörn á björtu kveldi
blessa þína hvítu skóga.
Ljóð og lag
Að Ijósum perluskeljum
á lífsins fjörusandi
sér leika börnin fagran æskudag.
Og dularfull er gátan,
sem draumur þeirra geymir,
en dýrlegt þeirra bjarta sólskinslag.
Svo stækka börn og þroskast,
er straumur tímans niðar,
og stærri leikir hrífa brjóstsins þel.
Og tigin djúpsins alda
sig teygir inn á sandinn
og týnir þeirra hvítu perluskel.
En gullintónar vaka
og glaðir bernskuleikir
ei gleymist langan, þungan ævidag.
Og tigin lyftist aldan
með tregaljóð í fangi
sem texta við hið bjarta sólskinslag.