Alþýðumaðurinn - 17.08.1967, Blaðsíða 5

Við höfum ekki fengifi svar
frá bæjaryfirvöldum ennpá
STAKAN
okkar i
segir ARMANN ÞORGRIMSSON,
framkvæmdarstjóri Iðju hi.
¥jAÐ ER eins og kvíði liggi í loítinu- jafnt meðal fólks hér á Akur-
eyri og í sveitum í kring og eflaust Iengra austur. Erfitt tíðar-
far til lands og sjávar mun gera sitt til, og margir óttast atvinnu-
leysi þá er vetur þeysir í garð. AHir atvinnuvegir eru í sárum, en
ríkisstjórnin virðist hafa Iagzt í dvala yfir sumarmánuðina líkt og
skógarbjörninn á sléttum Rússlands yfir svölustu vetrarmánuðina.
AM veit ekki um hvað birnirnir á flesjunum þar austur frá dreym
ir um, en blessaðri ríkisstjórn íslands hlýtur að dreyma um óþrjót-
andi gjaldeyrisvarasjóð. Og minni postulamir, t. d. virðulegt bæj-
arráð Akureyrar, virðist liafa tekið seinláta ríkisstjóm sér til fyrir-
myndar í draumförum.
Það er langt síðan að AM
vissi það að Iðja, trésmíðaverk-
etæði við Kaldbaksgötu 5, hafði
lagt fram beiðni til bæjarráðs
Akureyrar um byggingarlóðir
fyrir 20 einbýlishús úr timbri
er 'byggð yrðu á þessu ári og
því næsta. AM fagnaði á sínum
tíma sigri þessa fyrirtækis, þá
er vitað var að það hafði hlotið
það verkefni að smíða 10 íbúð-
arhús fyrir Kísiliðjuna í Mý-
vatnssveit. AM hefur alltaf trú
é dugandi ungum mönnum og
Iðjumenn eru ungir og hafa
sýnt einnig að þeir séu dugandi
í verki. Núna á dögunum rakst
ég á Ármann Þorgrímsson fram
kvæmdastjóra Iðju við bakdyr
Ferðaskrifstofunnar Sögu og
innti hann tíðinda og þá jafn-
framt falaði viðtal, en Ármann
var að senda landsfræg Iðju-
amboð til Húsavíkur. Ármann
tók málaleitan minni vel og í
morgunsárinu í gær leit hann
inn á skrifstofu AM, þá er
svarta þoka gi"úfði yfir bænum,
hress að vanda, lífsglaður og
sýndi í engu veifiskatahátt þótt
bæjarráð okkar telji sér í enga
vansæmd að taka björninn á
sléttum Sovét að vetrarlagi sér
til fyrirmyndar.
Er bæjarráð búið að svara?
spyr ég fyrst Ármann.
Nei, því miður. Við höfum
ekki fengið svar frá bæjaryfir-
völdum ennþá.
Hvenær skrifuðuð þið Iðju-
Itnenn bréfið?
Það er dagsett 17. apríl. Ég
hefi hérna afrit af því og tel það
ekki neitt trúnaðarbrot þó ég
sýni þér það.
Ég les það. Þar er engin
ókurteisi og með leyfi Ármanns
er bréfið birt hér orðrétt.
Til bæjarráðs Akureyrar,
Akureyri.
?•*, Eins og háttvirtu bæjarráði
jil. er kunnugt, hefur fyrirtæki
b -okkar fengið það verk, að
jk byggja 10 íbúðarhús fyrir Kísil-
Siðjuna h.f. í Mývatnssveit.
Þetta verkefni, sem við mun
um vonandi geta leyst af hendi
á tilsettum tíma, mun færa okk
ur dýrmæta reynslu, reynslu,
sem við viljum hagnýta okkur
við byggingu íbúðarhúsa hér í
bænum.
Því förum við þess á leit við
'háttvirt bæjarráð, að það sjái
sér fært að úthluta fyrirtæki
okkar eða byggingasamvinnu-
félagi, sem stofnað yrði, bygg-
ingasvæði fyrir 20 stöðluðum
einbýlishúsum úr timbri, sem
byggð yrðu á þessu ári og því
næsta.
Við höfum í huga 80—100 m2
hús og leggjum við hér með
teikningu af einu slíku húsi,
sem sýnishorn af því sem til
greina kæmi.
Við væntum vinsamlegs svars
yðar við fyrstu hentugleika.
Og svo áframlialdið? spyr ég
Ármann.
Jú, svo líður og bíður og það
ríkir þögnin ein og 23. maí skrif
um við byggingamefnd Akur-
eyrar eftirfarandi bréf.
Til byggingarnefndar Akur-
eyrar.
.Ég leyfi mér hér með að
beina þeirri fyrirspurn til bygg
ingarnefndar hvort umsókn
byggingasamvinnufélags um 10
lóðir sem veittar yrðu á næsta
ári norðan Álfabyggðar vestan
Mýravegs, yrðu tekin til greina.
Síðan hefur það gerzt að
byggingarnefnd hefur vísað
málinu til skipulagsnefndar
bæjarins, en skipulagsnefnd
aftur til bæjarráðs og ekkert
svar er þaðan komið enn. Ég
skal játa það, að við Iðjumenn
höfum sótt þetta mál ailfast að
undanförnu, þar sem við höf-
um lagt áherzlu á að geta hald-
ið þeim aukna mannskap, er við
þurftum að ráða til okkar
vegna bygginganna við Mý-
vatn. Sökum þess, hvað bæjar-
yfirvöld voru sein til svars
gripum við til þess ráðs að
leita fyrir okkur annars stað-
ar, ef vænta mætti meiri skiln-
ings. Við höfum þegar fengið 5
lóðir á Norðfirði, án nokkurra
skilyrða, einnig höfum við leit-
að fyrir okkur á Seyðisfirði og
verið vel tekið, en þrátt fyrir
allt erum við Iðjumenn ennþá
bjartsýnir á að lokasvar bæjar-
yfirvalda á Akureyri verði já-
kvætt, og ég tel það verða svo,
þó eigi væri nema um 5 lóðir
að ræða. Minna má það ekki
Ármann Þorgrímsson.
vera, þá er ekki um neina
stöðlun að ræða.
En munu umsóknir ykkar
eitthvað stangast á við skipu-
Iag bæjarins?
Aðrir eru færari að svara
þessari spumingu en ég, eða
þeir, sem ábyrgð bera á þess-
um málum. Annars virðist mér
skipulagsmál bæjarins vera
komin í algjöra sjálfheldu. Þú
veizt, að 20 lóðir voru auglýst-
ar í sumar undir einbýlishús,
og fregnað hefi ég, að 100 um-
sóknir hafi borizt um þær. —
Samkvæmt skipulagi bæjarins
munu ekki vera til staðar nema
um 40 einbýlislóðir á næstu 2
árum. Hitt eru blokkaríbúðir.
Annars virðist mér, ef ég má
vera hreinskilinn, að gatnamál
og allt skipulag bæjar okkar sé
komið í algert öngþveiti. Bær-
inn er þaninn yfir móa, mela
og sund, ef svo má að orði
komast, og þetta kostar margra
kílómetra gatnagerð á næstu
árum, svo fremi að ekki sé at-
vinnuleysi og kreppa á næsta
leiti.
En hvemig liafið þið hugsað
ykkur framkvæmdir í sam-
bandi við byggingar hér á Ak-
ureyri?
Því er fljótsvarað, og kemur
það raunar fram í bréfinu til
bæjari’áðs. Við bendum á, að
stofnað yrði samvinnubygging-
arfélag, er sæi um byggingu á
lóðxmum. Iðja myndi semja við
stjórn félagsins um vei-ðlag á
húsunum fyrirfram. Við mynd-
um sjálfir flytja inn byggingar-
efnið og selja það á kostnaðar-
verði. — Hversvegna er það
hætta fyrir Akureyrarbæ, að
láta okkur gera tilraun til að
lækka hinn geigvænlega bygg-
ingarkostnað, sem er glottandi
staði-eynd í dag? — Timbuihús
eru ekki jafn varanleg og stein-
hús, en leysa þó vissan vanda
í sambandi við húsnæðismál.
Játa skal, að timbui-hús ei-u
engar milljóanvillur, en geta
þó vei-ið notaleg og þægileg
fyrir fólk, sem eigi er hald-
ið snobb-mennskú eða stór-
mennskubi-jálæði. Og má ég
skjóta því hér inn í , segir Ár-
mann, að þá er atvinnuleysi
virðist ógna, þá gæti það verið
alldýrmætt fyrir bæjax-félagið,
ef Iðja gæti aukið starfslið sitt
fi-emur en fækkað.
En hvernig hefur gengið hjá
ykkur við Mývatn? er loka-
spurning mín.
Það hefur gengið mjög vel,
og ég tel óhikað, að þar höfum
við öðlast dýi-mæta reynslu, er
hefur gert okkur færari til
framtíðarstarfa á þessu sviði,
hvort sem er á Akureyri, Noi-ð
firði éða Seyðisfii-ði, svo staðar
nöfn séu nefnd.
AM þakkar Ármanni fyrir
spjallið, og væntir þess, að
bæjarráðsmenn — hvort sem
þeir tilheyra krötum, kommum,
íhaldi eða „hinni leiðinni“ —
lesi það, því að þeú -munu all-
ir heils hugar vilja stuðla að
því að vofa atvinnuleysis glotti
ekki við bæjardyr Akureyringa
á veturnóttum, þótt Iðjumönn-
um hafi eigi verið svarað enn,
eru þeir reiðubúnir í ráshol-
um, að hefja framkvæmdir
norðan Álfabyggðar, ef. bæjar-
ráð lófar. Svo þakka ég Ár-
manni sólskinið, er hann lét
flæða inn á ritstjómai-kompu
AM með komu sinni í gær-
morgun, þá er þoka huldi sýn
jafnt Landsbanka og KEA,
„máttarstólpana“ í norðlenzkri
höfuðbórg. UNGIR MENN, ER
STJÓRNA IÐJU H.F. VIÐ
KALDBAKSGÖTU VILJA
GERA SITT TIL AG BÆGJA
FRÁ DYRUM AKUREYR-
INGA VOFU KREPPU OG
ATVINNULEYSIS. — EN
HVERT VERÐUR SVAR BÆJ
ARRÁÐS? AM mun ef guð lof
ar birta það ef hæstvirt bæjar-
ráð bregður blundi, vonandi
um sama leyti og ríkisstjóm
vor. Spár segja að hún mxmi
rísa úr dvala í september. AM
treystir því að kratai-áðherrarn
(Framhald á blaðsíðu 7).
ABERNSKUSLÓÐUM í
birtu vors nefnir St. G.
þessa vísu:
Lít ég vanginn ljósi skyggða,
ljúf er angan, slóðir kunnar.
Einn á gangi ofar byggða,
er í fangi náttúrunnar.
St. G. á einnig næstu stöku
og heitir hún: í gestabók.
Oft við kæran endurfund,
og ástúð vina sanna,
er sem hugur bregði blund,
í bjarma minninganna.
Næsta vísa er eftir J. S. ort
á páskadag á liðnum vetrL
J. S. lætur þennan foi-mála
fylgja. Hann var kaldur páska
dagur og fór ég út í kuldann
klæddur margvíslegum föður
landsbrókum, en var sái-kalt
fyrir því. Mæti ég þá æði
læra léttklæddri ungmey
hreint ekki kuldalegri og varð
þá þessi vísa til.
Ég þurrkaði af mér tregatárin,
og tautaði í huga mér.
„Svona er að hafa æskuárin,
öll að baki sér.‘
S. D. yrkir svo til Bakkusar
Bjórdal.
I
Eitt er merki ólundar
j
aldrei góðu sinna,
en ævinlega og allsstaðar
að öllu nokkuð finna.
Fyrir alllöngu skaut Sigfús
Axfjörð eftirfarandi stöku að
AM.
Lágt er risið ljóst er það,
leiðir flest til baga.
Hvað er það sem amar að,
AM(en) þessa daga?
Og AM reynir að svara Sig-
fúsi.
Þröng er bagan, það ég finn,
þinn er tregur óður.
Með vorskúr skal ég vökva
þinn,
veika andans gróður.
Við Ijúkum svo þættinum í
dag með þessari voi-vísu eftir
Þ. Þ.
Þegar víkur freri og fönn
fugla heyrist söngiu-.
Græðir hugann gleði sönn,
greiðist hagur þröngur.
I
Sælir að sinni lesendur. ;1