Alþýðumaðurinn - 21.11.1969, Blaðsíða 5

Kennir Panamabúum núfímaveiðitækni á vegum FAO
,Eins og að fara á vertíð,4 segir Trausti Gestsson
NÚ Á næstunni niun einn af okkar kunnu norðlenzku skipstjórum
leggja land undir fót og liggur leið lians alla leið til Mið-Ameríku,
til Panama, ráðinn starfsmaður hjá Matvæla- og landbúnaðarstofn-
un Sameinuðu þjóðanna. Af því tilefni fór undirritaður þess á leit
við Trausta að hann spjallaði við hann áður en hann kveddi Frón(
og tók Trausti því með mestu vinsemd, eins og hans var von og
vísa. Því að síðan undirritaður tók við ritstjóm blaðsins hefur
Trausti ávallt verið góður liðsmaður — og ætíð mun það verða
niér minnisstætt hve dóttir hans, Stefanía, reyndist mér góður liðs-
kraftur, sem alger sjálfboðaliði í orraliríð í síðustu alþingiskosn-
ingum, þá ung að árum. En Stefanía stundar nú nám við Menntin-
skólann á Akureyri.
Þú ert ekki að flýja ísland
fyrir fullt og fast, Trausti?
Nei, engan veginn. Margir ís-
lendingar á undan mér hafa
gerzt starfsmenn FAO án þess
að um neinn flótta frá íslandi
væri að ræða — og munu nú
fast að 20 íslendingar vera um
þessar mundir starfsmenn hjá
FAO.
En hvar verður starfsvett-
vangur þinn þama í Panama —
og hvað ertu ráðinn lengi?
Samningurinn hljóðar upp á
1 ár, en hægt er eflaust að fram
lengja hann ef mér fellur vel
við starfið. Starfssvið mitt verð
ur að kenna sjómönnum í
Panama nútíma veiðitækni, aðal
lega á astiktæki, sem íslenzkir
sjómenn þekkja mjög vel á, en
í Panama, sem og flehi löndum
eru þessi tæki óþekkt með öllu,
og þar af leiðandi er þar stund-
uð aðeins uppsjávarveiði, þ. e.
sjómennirnir þurfa að sjá fisk-
inn með berum augum ef þeir
eiga von að öðlast nokkurn afla.
En Trausti, hver er aðdrag-
andi að þessari ákvörðun þinni?
Ja, fyrh’ nokkru síðan hlust-
aði ég á fyrirlestur er Hilmar
Kristjánsson hélt í Reykjavík,
en Hilmar er sem kunnugt er
einn af forystumönnum FAO,
þá skal getið í þessu sambandi
að brezkur blaðamaður fór
veiðitúr með okkur þá er ég var
skipstjóri á Guðrúnu Þorkels-
dóttur frá Eskifirði. Hann skrif
aði síðan grein um veiðiferðina
í hið víðlesna brezka blað Fish-
ings News, þar sem hann rómar
þekkingu og kunnáttu íslenzkra
sjómanna í veiðitækni — og
þetta ásamt fleiru hefur orðið
þess valdandi, að ég hefi þegar
samþykkt atvinnutilboð frá
FAO varðandi kennslu á astik-
tæki, er getur vonandi stuðlað
að því að sjómenn í Panama
verði færir um að veiða sér fisk
í soðið utan grunnsævis, þar
sem hann er séður með berum
augum, heldur geti þeir líka leit
að út á djúp hafsins og veitt
með hjálp hinna nýju tækja.
En þegar kallið kemur, ferðu
þá beint til Panama?
■ Nei, fyrst mun leið mín liggja
til aðalstöðva FAO í Róm, þar
sem mér verða gefnar upplýs-
ingar um kennslutilhögun og
starfssvið, en þaðan mun leið
mín liggja til Panamacity, þar
sem heimili mitt verður a. m. k.
í eitt ár, eða kannski lengur, ef
um semst.
En hvað er þér efst í huga á
þessum tímamótum á starfsdegi
þínum Trausti?
Ja, þetta er eins og að fara á
vertíð, en þó tel ég að þama í
Panama verði ég í nánari tengsl
um við fjölskyldu mína heldur
en að stunda sjómennsku á fjar
lægum miðum, er þýðir það að
vera fjarvistum við heimili sitt
svo mánuðum saman. Ég fei’ að
vísu einn til að byi-ja með, en
þá er ég er búinn að korna mér
fyrh’ þarna vestra mun kona
mín ásamt 3 yngstu börnum
okkar koma og vona ég að það
verði ekki seinna en um næstu
áramót. Stefanía verður eftir
heima við nám sitt í Mennta-
skólanum, Jörundur, elzti son-
ur okkar, mun ef ekkert breyt-
ist fara til Þýzkalands upp úr
áramótunum, hefur hug á því
að nema skipatæknifræði, en
það er fjögurra ára nám.
Og svo í lokin Trausti.
Jú, ég vil endurtaka það, að
ég er ekki að flýja landið, leið
okkar mun liggja heim aftur
eftir eitt qða kannski tvö ár. Ég
vona að ég verði þeim vanda
vaxinn, sem ég hefi verið ráð-
inn til — og öllum vinum og
kunningjum hér heima sendi ég
beztu vinarkveðjur í von um að
hitta þá alla heila, þegar við
komum heim aftur.
En svo langar mig til að koma
að gagnrýni á hina svokölluðu
landhelgisveiðinefnd er skammt
aði úr hendi sér skikurn til tog-
veiða innan fiskveiðilandhelg-
innar. Hvað Norðurland snerti
var hún norðlenzka togveiði-
flotanum mjög neikvæð, svo
ekki sé tekið sterkara til orða.
Margir bölva og óttast hafísinn,
en hinn mikli afli er barst hér á
land norðanvert seinnihluta sl.
vetrar, tel ég eingöngu að hafi
- ATVINNUÁSTAND
(Framhald af blaðsíðu 1)
verða af mismunandi stærðum
og verða seldar láglaunafólki
með sömu kjörum og Breið-
holtsíbúðirnar í Reykjavík.
P. s. Sökum þess að AM hef-
ur ekki komið út í hálfan mán-
uð, er fréttabréf þetta orðið all
síðbúið og biður blaðið frétta-
ritara sinn á Sauðárkróki vel-
virðingar á því.
- ÁÆTLUNARFERÐIR
(Framhald af blaðsíðu 8)
sína. Vonandi bregðast þau
sveitarfélög er hér eiga hags-
muni að gæta fljótt og vel við
með því að styðja við bak Gunn
ars Jónssonar, svo hann þurfi
eigi eftir langa og góða þjónustu
að GJALDA þess að hann hefur
fórnað bílum sínum í ófærð á
sokknum vegi milli Dalvíkur og
Akureyrar, jafnvel þótt örfáir
farþegar hafi í hlut átt. Hvert
er álit Hríseyinga?
verið hafísnum að þakka. Hann
bókstaflega hrakti togskipin á
unda nsér inn á þau svæði er
óheimilt var að stunda togveið-
ar á. Þetta er staðreynd, sem ég
tel ekki neitt leyndarmál,
hvorki hvað snertir Landhelgis-
gæzluna eða annarra. Sem sagt
Trausti Gestsson.
hafísinn stuðlaði að því að tog-
skipin færðu björg í bú og
bægðu frá dyrum margra at-
vinnuleysisvofunni hér á Akur-
eyri, Dalvík, Olafsfirði, Hrísey,
Siglufirði og Sauðárkróki, til
nógu margra heimila náði vof-
an samt, sem tölur sanna, en
tölurnar yfir atvinnuleysingja
hefðu orðið svo margfalt hærri
ef hafísinn hefði ekki knúið
norðlenzka sjómenn er stund-
uðu togveiðar með ægivaldi
sínu til að fremjfa lögbrot. Þetta
er staðreynd sem togveiðisjó-
menn vita um og Landhelgis-
gæzlan einnig — og því að dylja
það á opinberum vettvangi. Haf
ísinn í fyrravetur knúði okkur
til að fremja lögbrot — en þau
lögbrot færðu mai-gri vinnu-
fúsri hendi í landi lifibrauð. En
hvað mun ske nú í vetur, ef
hafísinn, þessi landsins (0171!
fjandi, svo að vitnað sé í orð
skáldjöfurs, sézt eigi úti fyrir
Norðurlandi í vetur? Munu tog
veiðiskip verða dæmt miskunn.
arlaust sem lögbi-jótar, ef þau
sjást að veiðum, er á þeim svæð
um er fyrrnefnd nefnd hefur
úrskurðað sem algert bann-
svæði hvað togveiðar snertir
úti fyrir Norðurlandi? Norð-
lendingar vilja bjarga sér og
nýjasta dæmið um það er fram-
tak Hofsósinga og nágranna.
Þeir hafa látið byggja myndar-
legt fiskiskip, sem um er getið
nú fyrir nokkru, en ég bið guð
að hjálpa þeim, án rýmkunar á
togveiði úti fyrir Norðurlandi er
þetta fyrirtæki dæmt til dauða,
ef fyrrnefnd nefnd eða hafís
stuðlar ekki að því að togveiðar
úti fyrir Norðurlandi sé gerð
næsta óframkvæmanlegar mið-
að við aðra landshluta. Ég vil
minna á þessar staðreyndir. At-
vinnuleysi á íslandi er enn stað
reynd — og hvers eiga Norð-
lendingar að gjalda, þá ei' nefnd
alh'a stjórnmálaflokka í landinu
sameinast um að Norðléndingar
skulu hornreka vera varðandi
togveiðar innan 12 mílna land-
helgi íslands. Þetta skulu vera
lokaorð mín núna.
Svo óskar AM Trausta og
konu hans og bömum velfarn-
aðair í hinu fjarlæga landi. s. j.
STAKAN
I okkar 1
; FYRSTU tvær vísurnar eru
! eftir tlr. Richard Beck, er
hann sendi AM ásamt mjög
: hlýlegu bréfi — og er það ann
! að bréf doktorsins til blaðsins
; síðan leiðir lágu saman í sum-
! ar. í bréfi sínu segir höfundur.
; „Þetta er nýort Ijóð. Það ber
! eðlilega merki þess umhverfis,
; sem ég lifi og hrærist í, hér í
; Victoriuborg spölkorn frá
! sjávarströndinni, umkringdur
; skógarlundum og háum trjám.
! En vitanlega gæti þetta líka
; átt við ykkur á Akureyri“.
! AM þakkar dr. Richard
; Beck fyrir liðveizluna og end-
! urtekur vinarkveðjur til hans
; og konu hans er birtust í síð-
: asta blaði. Hér heyrið þið
Ricliard Beck. Nefnir hann
vísur sínar Haustnætur.
! Dökkva slær á djúpin blá,
; dimmar liaustsins lengir
; nætur.
! Grænna lunda bliknar brá,
; blöðum rúin eikin grætur.
; En þegar húmnótt hnígur nær,
himinn dýrð oss brosa lætur,
stjörnuljós þar loga skær,
liðins sumars harmabætur.
Nú nýverið leit inn til mín
Skagfirðingur og auðheyrilega
vinur AM. Við skulum nefna
hann X X. Hann tjáði mér, að
þá er hann kynntist fyrst AM
hefðu myndir af fallegum
stúlkum fylgt áróðri og til-
kynningum blaðsins. Af því
tilefni varð þessi vísa X X til.
Væri bezt að vorri hyggju,
verndaði frá miklu tjóni,
að koma strax á Kvíabryggju,
kvennamanni Sigurjóni.
S. J. þakkar höfundi inni-
lega fyrir stökuna. Maður á
fimmtugsaldri og piparsveinn
í þokkabót fyllist kannske
„herbersku“ sjálfsáliti og vænt
ir þess að kvenhylli sé á næsta
leiti líkt og kollegi minn Her-
bert hjá íslendingi-ísafold tel
ur sig prinsinn, sem laða muni
að Sj álfstæðisflokknum aukið
kjörfylgi í bæjarstjórnarkosn-
ingunum í vor. En minn góði
X X, ég treysti á loforð þitt,
liðveizlu AM til handa um
nýja og trausta áskrifendur að
AM í þínu þyggðarlagi.
f síðasta stökuþætti var eigi
farið rétt með Raufarhafnar-
vísur Egils Jónassonar á Húsa
vík, en vonandi birtast þær
orðréttar í næsta blaði.
Svo kemur hér haustvísa
eftir Kristínu Jóliannesdóttur
frá Syðra-Hvarfi.
Fjöllin livítu falda í dag,
fuglar Ieita í skjólin.
Allt er nú með ömurbrag,
ei skín blessúð sólin.
STEIKARPÖNNUR
- MEÐ LOKI.
POTTAR
- MARGAR GERÐIR.
KAUPFÉLAG VERKAMANNA
KJÖRBÚÐ
Landssími Íslands
AKUREYRI, óskar eftir geymslu- og vinnuplássi
nú þegar, ca. 100 m2.
UPPL. f SÍMA 1-10-10.
Aðalfundur
ALÞÝÐUFLOKKSFÉL. AKUREYRAR
verður haldinn n.k. sunnudag að Strandgötu 9,
II. hæði, og hefst hann kl. 2 e. h.
D a g s k r á :
Venjuleg aðalfundarstörf.
Rætt um vetrarstarfið.
Skorað er á félagsmenn að fjölmenna.
STJÓRNIN.