Sumargjöfin - 23.04.1925, Blaðsíða 14

Sumargjöfin - 23.04.1925, Blaðsíða 14
14 SUMARG]OFIN stæðar greinar. Vil jeg þar til nefna húsa- kynni og háttatíma barna. Skyldi ekki kjallara- og loftkytrur þær, sem alt of víða eru heim- kynni margra barna í kaupstöðunum, setja mark sitt, fyr eða síðar, á æskulýð vorn og veikla mótstöðuafl hans fyrir ýmsum andleg- um og líkamlegum meinum? — Og hvernig er með háttatíma barna, t. d. hjer, í höfuð- stað Islands? Laufey Vilhjálmsdóttir. Kenn þeim unga þann veg, sem hann á að ganga. Atburðir gerast hér öðru hvoru í Reykja- • vík, sem minna á að uppeldi æskulýðsins er ekki eins gott og ætti að vera. Stutt er síðan blöðin skýrðu frá, að nokkrir unglingar hér í bænum hefðu mynd- að með sér flokk til að gera spellvirki. Oft hefir þetta borið við áður, ýmist í smáum eða stórum stíl, en þó virðist þetta heldur aukast. Oftast eru það unglingar, sem hafa verið að verki, þegar gripdeildir hafa komist upp. Ekki þarf heldur að fara víða, eða ganga lengi um götur bæjarins, til að ganga úr skugga um, að siðferði margra unglinga er mjög ábótavant. Þetta er afar ískyggilegt. Og þungt áhyggjuefni öllum sem vilja vel. Sýnilegt er, að hér er voði á ferðum. Og það er deginum ljósara, að duglega þarf að vinna á móti þessu, ef ekki á að ganga hröðum skrefum til skrílmensku og spillingar. ]eg veit að nokkuð er unnið, og jeg veit að til eru menn í þessum bæ, sem mikið vinna. En nóg er það ekki. Betur má ef duga skal. Auðveldara er að stöðva skrið þann, sem kominn er á niður á við, ef skjótt er aðgert. Siðspilling lýtur sömu lögum og annað. — Því lengra sem fellur eykst hraðinn, og því erfiðara er að stöðva. Ennþá er Reykvíkingum fært að stöðva öfugstreymi þetta og sveigja æskulýðinn til rjettrar stefnu. En til þess þarf samhug og samvinnu. Flokkadráttur og hjegómagirni má ekki komast hjer að. — Allir verða að leggja þessu lið: Landsstjórn, löggjafar, bæjarstjórn, fjelög og einstaklingar. Menn verða að festa augun á því, sem þarf að vinna, en ekki á heiðrinum fyrir að hafa gert það. Það er mjög algengur breysk- leiki hjá flokkum og einstaklingum, að vilja hafa heiðurinn. — En einmitt það er versti þröskuldurinn fyrir góðum árangri. Barnauppeldi er ábyrgðarmesta og jafn- framt vandamesta verk, sem til er. Þó eru engin lög til, sem heimta kenslu eða próf í uppeldismálum. Vitanlega nær það engri átt. Menn læra og læra og taka próf í alls- konar fræðum. Það er heimtað eins og kunnugt er, — en að ala upp börn, það mega allir, hvort sem þeir geta það eða ekki. Þó er það þýðingarmesta starfið. Versti þröskuldurinn í vegi uppeldismál- anna er vifanlega sá, að rnenn skilja ekki hversu þýðingarmikið goft uppeldi er fyrir hvern einstakling og jafnframt þjóðina í heild sinni. — Ef meiri væri skilningur á því, þá myndi uppeldisfræði skipa æðsta sæti í skól- unum. Vfirleitt leggja skólar vorir meiri áherslu á aukaatriði þekkingar en aðalatriðin. Aðal- atriði þekkingar er siðfræði, sem bygð er á lögum náttúrunnar. A þeim grundvelli á að semja uppeldis- fræði og kenna hana svo þannig, að sem auðveldast sje að koma þekkingunni í fram- kvæmd í lífinu sjálfu. Þetta ætti ríkisstjórnin og Alþingi að at- huga. Það er hagkvæmari leið, en að láta alt

x

Sumargjöfin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sumargjöfin
https://timarit.is/publication/613

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.