Dvöl - 21.04.1935, Blaðsíða 2

2
D
V
Ö L
21. apríl 1935
Kýmnisögur
G r e i f i n n (drembilega): Ég
skil ekki, hvað kemur yður, sem
eruð aðalborin, til þess að trúlof-
ast borgaralegum manni —
nafnlausum manni.
H ú n: Ég vil heldur eiga nafn-
lausan mann en nafn, sem enginn
m a ð u r fylgir.
A: Ég mætti hérna úti manni,
sem er nákvæmlega eins og þú.
B: Ég vona að þú hafir ekki
borgað honum tíkallinn, sem þú
skuldar mér.
Nýtrúlofuð stúlka: Þú
kyssir eins og þú værir vanur
því.
Unnustinn: Hvernig getur
þú dæmt um það, góða mín?
Olsen: Ég heyri sagt .að þú
sért að byggja nýtt hús.
Petersen: Já — hefirðu nokk-
urntíma heyrt um að menn byggðu
gömul hús?
A. : Rífst þú aldrei við konuna
þína?
B. : Nei, það geri ég aldrei.
A. : Eruð þið þá alltaf á sama
máli.
B. : Nei, það erum við ekki, en
ég segi henni aldrei frá því.
Kennarinn: Iívers vegna áttu
að ganga í skóla, Óli minn?
Óli: Ja — það skil ég ekki.
Dóttirin: Á ég að fara í
regnkápu og fara með bréfið í
pósthúsið?
Móðirin: Nei, það er ekki
hundi út sigandi í þetta veður.
Bíddu eftir honum pabba þínum!
hann getur farið með það.
Hú n: Mér er það vel ljóst, hvern
heiður þér gerið mér með bónorði
yðar. En mér óviðráðanlegar kring-
umstæður neyða mig til þess að
segja nei.
Hann: Hvaða kringumstæður
eru það?
Hún: Yðar kringumstæður.
H a n n: Trúlofunarhringurinn
þinn hefir kostað mig 300 krónur.
Hún: Það eru smámuuir á móti
því, sem hann á eftir að kosta
Þig-
Kennslukonan: Hvað sjáum
við uppi yfir okkur, þegar sólskin
er?
L í s a 1 i 11 a; Heiðbláan himin-
inn.
Kennslukonan: Alveg rétt!
Og þegar rigning er?
L í s a 1 i 11 a: Regnhlíf.
K on a n: Veizt þú, hvernigstend-
ur á öllum tómu flöskunum hérna
niðri í kjallaranum?
Maðurinn: Nei, það er inér
alveg óskiljalegt. Ég hefi aldrei á
æfinni keypt tómar flöskur.
Prentsmiðjan Acta.