Skutull - 13.01.1968, Blaðsíða 3

SKUTTJLL
3
Minningarorð:
Guðmundur Bjarnason
Fæddur 7. júlí 1908 — Dáinn 13. nóvember 1967
Guðmundur Bjamason, hús
vörður, lézt í Fjórðungssjúkra
húsinu á ísafirði 13. nóv. sl.
eftir nokkra vikna stranga
sjúkdómslegu.
Guðmundur Bjamason var
fæddur 7. júlí 1908 að Mið-
húsum í Reykhólasveit: For-
eldrar hans, sem þá bjuggu
á Miðhúsum, voru hjónin
Björg Magnúsdóttir og Bjarni
Guðbrandsson. Þau voru bæði
ættuð úr Strandasýslu.
Tveggja ára að aldri flutt-
ist Guðmundur með foreldmm
sínum til Isafjarðar. Hér átti
hann síðan heima til dánar-
dags.
Á bemsku- og uppvaxtar-
ámm Guðmundar heitins
Bjamasonar vom lífskjör dag
launamanna engin sældarævi.
Daglegt áhyggjuefni verka-
mannsins var það að sjá fjöl-
skyldunni fyrir allra brýnustu
lífsnauðsynjum. Það verkefni
var sannarlega mikil þolraun,
því aðstæðurnar vom erfiðar.
Ananrs vegar árstíðabundið
og oft langvarandi atvinnu-
lesi ,en á hinn bóginn var
harðdrægt og skilningslítið
peningavald, sem hélt almenn-
koma með lélegan fisk að
landi í trausti þess, að hægt
sé að vinna úr honum skreið
fyrir Afríkumarkað.
Við stöndum á tímamótum,
hvað snertir sjávarútveginn
og markaðina fyrir aðalút-
flutningsafurðir okkar. Utan-
aðkomandi og óviðráðanlegar
ástæður valda því, að nú þarf
að endurskipuleggja margt í
þessum hefðbundna atvinnu-
vegi hér heima fyrir ,og brjóta
nýjar leiðir í markaðsmálun-
um. Við höfum margt gott
til þess að byggja á: Góð skip
og vel búin tækjum, og full-
komnar vinnslustöðvar í
landi. Margar þessar vinnslu-
stöðvar hefir þó að undan-
förnu skort verkefni, m.a.
vegna þess ofurkapps, sem
lagt hefir verið á síldveið-
amar, með vægast sagt mis-
jöfnum árangri. Hækkun fisk-
verðsins getur bætt verulega
úr þessu, en ég segi það aftur,
að leggja verður áherzlu á að
greiða hæsta verð fyrir bezta
fiskinn.
Við höfum fram til þessa
hugsað of mikið um aflamagn
ið, en of Htið gert að því að
vinna úrvals gæðavöru úr þvl
ingi í úlfakreppu fátæktar og
öryggisleysis.
Bjami, faðir Guðmundar,
var að sögn mesti elju- og
dugnaðarmaður. Böm þeirra
Guðinundur Bjarnason
hjóna voru sex, tvær dætur
og fjórir synir. Meðan börnin
vom í ómegð var fyrirvinna
heimilisins aðeins ein. Það
liggur því í augum uppi að
þar muni ekki hafa verið mik
ill auður í garði, þrátt fyrir
dugnað og ráðdeild þeirra
hjóna.
Á þessum ámm var það
brýn nauðsyn, að bornin færu
ágæta hráefni, sem við eigum
kost á. Aðrar þjóðir keppast
nú við að koma sér upp fljót-
andi verksmiðjum, sem fá sitt
hráefni glænýtt úr hafdjúp-
inu. Við þetta versnar sam-
keppnisaðstaða okkar, hvað
gæðin snertir, og á því meg-
um við alvarlega vara okkur.
Við þurfum að hafa meiri
fjölbreytni í framleiðslunni,
og vinna vömrnar í neytenda
umbúðir, hvort sem þær em
hraðfrystar eða niðursoðnar,
eða unnar á annan hátt. Þetta
er auðsagt, en í framkvæmd-
inni rekum við okkur á tolla-
bandalög og tollmúra, og þá
staðreynd, að fullunnar vömr
em allsstaðar hærra tollaðar
en hráefni, eða lítt unnar vör
ur. Þessi vandi er þessvegna
óleysanlegur, nema með ein-
hverskonar aðgangi að stóm
markaðssvæði, t.d. Fríverzlun
arlöndunum.
Allt þetta, og sitthvað fleira
er í deiglunni um þessi ára-
mót. Ég vona, að fyrir þjóðar
heildina sé farsæl lausn vanda
málanna ekki langt undan.
Gleðilegt nýár.
fsafirði, 7. janúar 1968.
Birgir Finnsson.
að vinna fyrir sér strax og
unnt var, enda þörf alþýðu-
heimilanna mikil til að drýgja
knappar vinnutekjur.
Hlutskipti Guðmimdar heitins
og systkina hans varð því
það að létta undir með for-
eldmnum strax og kraftar
leyfðu. Guðmundur byrjaði
því starfsævi sína næsta ung-
ur að ámm, fyrst við salt-
fiskþurrkun, sem á þeirri tíð
var helzti atvinnuvegur bæjar
búa, og sem gat nýtt vinnu-
afl barna öðrum atvinnugrein-
um fremur,
Eftir því, sem líkamsþroski
og starfsgeta Guðmundar óx,
urðu verkefnin fjölbreyttari
og erfiðari. Snemma bar á
kappsfullum dugnaði hans.
Hann varð því brátt eftir-
sóttur til starfa, enda harð-
duglegur, verklaginn og fjöl-
hæfur mannskapsmaður.
Ámm saman vann hann
hjá sömu verkstjómm, bæði
á fiskvinnslustöðvum, í rækju
vei’ksmiðju, sem bærinn rak í
Neðstakaupstað og víðar.
Þá var hann í hópi þeirra
harðduglegu verkamanna, sem
unnu frábært starf við erfið-
ar aðstæður í sambandi við
raforkuframkvæmdirnar við
Fossavatn og að Fossum í
Engidal.
Aðalstarf Guðmundar var
þó húsvarzla í Alþýðuhúsinu.
Því erfiða og vanþakkláta
starfi gengdi hann um 30 ára
skeið af sérstakri árvekni og
trúmennsku.
Við fyrstu sýn og í augum
ókunnugra virðist Guðmundur
Bjarnason ekki eiga að baki
sér atburðaríka eða stór-
brotna sögu. En þegar dýpra
er skyggnzt og horft bak við
hversdagsleikann, sem að
sjálfsögðu ber í ríkum mæli
svipmót þeirra lífskjara, sem
uppvaxtarárin buðu upp á,
blasir önnur og sannari mynd
við. En það, sem skiptir þó
mestu máli, er sú staðreynd,
að hér var um náttúmgreind-
an, fjölhæfan og heilsteyptan
drengskaparmann að ræða,
sem vegna þjóðfélagslegrar að
stöðu stéttar sinnar átti
þeirra einna kosta völ á
mestu manndómsámm æv-
innar, að taka hlutskipti sínu
og lífsbaráttu af sannri karl-
mennsku, og reynast vanda-
mönnum sínum og vinum
drengur góður.
SKUTULL
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn í Vestfjarðakjördæmi
Ábyrgðarmaður: Birgir Finnsson, Neðstakaupstað
Blaðnefnd: Haraldur Jónsson, Sigurður Jóhannsson,
Þorgeir Hjörleifsson, Isafirði, Eyjólfur Bjamason,
Suðureyri, Hjörtur Hjálmarsson, Flateyri, Ágúst
Innheimtumaður: Haraldur Jónsson, Þvergötu 3.
Pétursson, Patreksfirði.
VélgæzlumaOur
Staða vélgæzlumanns við rafstöðina í Engi-
dal er laus til umsóknar.
Æskilegt að umsækjendur hafa vélstjóra-
réttindi og próf frá rafmagnsdeild Vélskólans
Umsóknir er tilgreini aldur, menntun og fyrri
störf sendist skrifstofu vorri fyrir 15. febr.
Bafveita lsafjarðar.
Guðmundur heitinn var
mikill félagshyggjumaður.
Brauðstrit æskuáranna kæfði
ekki þau lífsviðhorf hans.
Hann var einn af stofnendum
íþróttafélagsins Magna og
mjög virkur starfskraftur
þess lengi. Magni var um
langt árabil helzti burðarás-
inn í fjölþættu félags- og
skemmtanalífi bæjarins. Fé-
lagið hóf til vegs fimleika. í
því efni naut það ötullar
handleiðslu Gunnars Andrews,
íþróttakennara.
Guðmundur var fjölhæfur
fimleikamaður. Hann var í
sýningarflokki Magna í mörg
ár, en sú úrvalssveit sýndi
fimleika víða um landið við
mikinn orðstír.
Guðmundur Bjamason var
einn þeirra unglinga, sem
stofnuðu skátafélagið Ein-
herjar. Virkur meðlimur þess
var hann í nokkur ár.
Ungur að aldri gekk Guð-
mundur í Verkalýðsfélagið
Baldur, svo og í Jafnaðar-
mannafélagið, en þau sam-
tök voru þá brjóstvöm og
helzta baráttutæki ísfirzkrar
alþýðu í hagsmunabarttunni.
Þátttaka Guðmnudar í þeim
samtökum alþýðunnar var í
fullu samræmi við lífsviðhorf
hans og félagshyggju. Hann
var alla tíð traustur og ein-
lægur verkalýðssynni og jafn
aðarmaður, sem hélt órofa
tryggð við þær hugsjónir, sem
eru fjöregg og vegvísir sam-
takanna.
Það var ekki að skaplyndi
Guðmundar heitins að hafa
sig mikið í frammi innan al-
þýðusamtakanna eða á mál-
þingum. Aftur á móti hélt
hann fast á sínum skoðunum
í daglegum orðræðum, sagði
skoðanir sínar hispurslaust og
óhikað hver sem í hlut átti.
Hann var því einn þeirra
alþýðumanna, sem með kyrr-
látu og traustu starfi sínu
og staðföstum trúnaði við mál
efni samtakanna áttu ómetan
legan þátt í uppbyggingu
þeirra félagslegu umbóta, sem
velferðaríki nútímans grund-
vallast á.
Þrátt fyrir hlédrægni Guð-
mundar naut hann trausts inn
an alþýðusamtakanna og var
þar falinn margvíslegur trún-
aður. Hann var m.a. fulltrúi
Baldurs á Alþýðusambands-
þingum, fulltrúi Alþýðuflokks
félagsins á flokksþingum Al-
þýðuflokksins, varafulltrúi
Alþ.fl. í bæjarstjórn, auk
þess átti hann árum saman
sæti í trúnaðarmannaráði
Baldurs. 1 aðalstjórn Baldurs
átti hann sæti í nokkur ár.
Öll þau störf, sem honum
voru falin, rækti hann af
einstæðri ábyrgðartilfinningu
og trúmennsku.
Guðmundur Bjamason hafði
gaman af bókum og las því
mikið. Hann fylgdist mjög vel
með í öllum almennum þjóð-
málum og kunni góð skil bæði
á mönnum og málefnum. 1
daglegri umgengni var hann
fáskiptinn og hlédrægur, en
við kunnuga var hann léttur
í máli og skemmtilegur í
viðræðum, enda kunni hann
frá mörgu athyglisverðu og
skemmtilegu að segja.
Björgvin Sighvatsson.