Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - sep. 1997, Síða 5
Sturlaugi Kristjánssyni,
fyrir hans framlag til ævin-
týrisins.
Mig langar að nota þetta
tækifæri og þakka öllum
þeim listamönnum sem
tóku þátt í að gera ævin-
týrið mögulegt. Eg held að
ekki sé á neinn hallað þó
að ég þakki bróður mín-
um — Miðaldamanninum,
síldarsaltandanum, nikku-
spilaranum meðhjálparan-
um og undirleikaranum,
Harmonikkusveit Siglufiarðar spilaði við góðar undirtektir gesta A Síldarœvintýrinu 1997.
lega í gegn, Vorboðarnir
okkar, annað árið í röð
ásamt Júlíusi Júlíussyni
sem sá um kynningar fyrir
kórinn og var vel tekið
undir sönginn. Ung sigl-
firsk stúlka, Eva Karlotta,
steig á stokk og flutti
frumsamin Iög sín og naut
hún aðstoðar Ómars
Hlynssonar trúbadors.
Þess má geta að þessi 17
ára bráðefnilega söngkona
Eva Karlotta er dóttir
Regínu Mikka.
I tónlistarveislunni voru
líka gestir á kristilegum
nótum, á laugardeginum
var samkoma á palli í um-
sjón Júlíusar Hraunberg í
Hvítasunnukirkjunni og
gesta hans. Var söngur
þeirra og hljóðfæraleikur
frábær og töldu sumir að
besti tónlistarflutningur-
inn á ævintýrinu hafi verið
á þeirra vegum. Hjálpræð-
isherinn mætti síðan á
sunnudeginum með stór-
an hóp ungliða og spilaði
og söng af hjartans Iist.
A sunnudeginum var að
sjálfsögðu messa í Hvann-
eyrarskálinni sem var vel
sótt eins og ávallt.
Dagskránni lauk með
grillveislu og götulífi. Þar
komu margir listamenn
fram, m.a. var þar mætt
Lína langsokkur, hópur
ungra línudansara og
tróðu hljómsveitir helgar-
innar upp hver af annarri
og voru ekki af verri end-
anum, Sixties, Sóldögg, 8-
villt, Miðaldamenn, Tvö-
föld áhrif o.fl.
Siglfirðingar eiga að sjálf-
sögðu sína fulltrúa í þess-
um stórsveitum. I Sóldögg
spilar Jónsi Erlings á bassa
og í 8-villt spilar Andri
Hrannar, hennar Gunnu
Árna, á trommur.
Birna Bjöms hefur tekiðþátt í öllum SiULmevintýmnum ogsaltað
síldaf lífi og sál og dansað við bryggjukallana þess á milli. Á mynd-
inni er Lóa Kristjáns að veita Birnu viðurkenningu jyrir... ég held
bara að vera til!
í gestahópnum þetta árið
voru mörg kunnugleg
andlit sem komu heim til
að rifja upp síldarstemn-
inguna og taka þátt í sölt-
unarsýningum og dansin-
um. Mikið var um fjöl-
skyldumót og Siglfirðingar
búsettir annars staðar settu
svip sinn á ævintýrið.
Sumir sögðu að þetta væri
eins og að koma á stórt
ættarmót.
Við sem að framkvæmd-
inni stóðum vorum þreytt
en ánægð í helgarlok og
vonumst eftir að sjá ykkur
sem flest aftur að ári.
ÓlöfKnstjdnsdóttir
Veislustjóri Síldarœvintýris-
ins d Siglufirði 1997
5