Búnaðarrit - 01.01.1987, Side 181
SKÝRSLUR STARFSMANNA
163
hefur stundum fjallað um kjaramál, og komið hefur fyrir,
að aðalfundur Stéttarsambands hafi tafizt við að fjalla um
búfræðileg mál, eins og rannsóknir.
Eins og sjá má hér að framan, kom ég ekki auga á neitt
gott ráð til að veita búgreinafélögunum brautargengi á
Búnaðarþingi. í framhaldi af því og með hliðsjón af skipu-
lagi bændafélags Noregs fór ég að velta fyrir mér þeirri
lausn, að bændur hefðu með sér ein heildarsamtök í stað
tvennra. Ég tek það fram, að til þess hafði ég talið
heppilegt, að bændur hefðu tvenn samtök til að sinna
ólíkum málum, eins og verið hefur.
Eitt af því, sem menn hafa búizt við, ef samtökin yrðu
ein, er, að ríkið hætti að veita fé til leiðbeininga, eins og
það hefur gert með fjárframlögum til Búnaðarfélags íslands
og til búnaðarsambandanna, þar sem ekki þætti rétt, að
ríkið styrkti starfsemi stéttarsamtaka. í því sambandi er
athyglisvert, að danska ríkið greiðir ekki minna hlutfall
kostnaðar við leiðbeiningar en íslenzka ríkið. Þar eru
leiðbeiningar í höndum búnaðarfélags og kotbændafélags
h.verrar sveitar, en fyrir allt landið er sérstök búfræðimið-
stöð. Hún er rekin sameiginlega af landssamböndum bún-
aðarfélaganna og kotbændafélaganna í samráði við leið-
beininganefnd landbúnaðarráðuneytisins. Búfræðimiðstöð-
in starfar í deildum varðandi jarðrækt, nautgripi, svín,
^yggingar og vélar, rekstrarhagfræði, æskulýðsmál og búa-
lög. Við þær deildir starfa einir 65 landsráðunautar.
Talað er um togstreitu á milli Búnaðarfélagsins og
landbúnaðarráðuneytisins. Búnaðarfélagið fer samkvæmt
lögum með ýmis mál, sem í Noregi eru á hendi stjórnvalda,
þ. á m. leiðbeiningar í landbúnaði, og vilji ráðuneytisstjór-
inn koma slíkri skipan á hér.(Ekki var tækifæri til að ræða
málið við hann fyrir ráðstefnuna). Ekki er vitað til, að
landbúnaðarráðherrar hafi tekið undir þá skoðun. Ýmsum
lízt ekki á að bæta málum á landbúnaðarráðuneytið, þar
sem flest mál gangi þar hægt, eins og er. Aðrir svara því til,