Búnaðarrit - 01.01.1987, Page 182
164
BÚNAÐARRIT
að ráðuneytið sé vanmegnugt vegna þess hvað verkefni
þess eru takmörkuð og að það yrði skilvirkara yfirleitt við
að fá ný verkefni og aukinn Iiðsafla vegna þeirra, þ. á m.
að stjórna leiðbeiningastarfseminni.
í skýrslu fjármálaráðherra um greiðsluskyldur ríkissjóðs
(1. hluti, um landbúnað, vorið 1985) er fundið að því, að
framkvæmdavaldið feli óháðum félagsskap mál, eins og
Búnaðarfélagið hefur með höndum fyrir landbúnaðarráðu-
neytið. Allt er það þó samkvæmt lögum og slík lög sam-
kvæmt stjórnarfarsrétti. Ekki hafa verið sett fram rök fyrir
því, að slíkt fyrirkomulag sé óhagkvæmt fyrir ríkið, en
sumum ráðunautum þykir óheppilegt að verða að meta
fyrir hönd ríkisins framkvæmdir bænda og geta þannig
komizt í óþægilega stöðu gagnvart bændum, sem þeir þyrftu
að eiga fullt traust hjá sem leiðbeinendur. Annað mál er
það gagnvart stjórnarráðinu, að það getur spillt málum, og
þarf að bregðast við því, ef þar þykir óeðlilegt, að sjálf-
stæður félagsskapur taki að sér verk fyrir stjórnvöld, þótt
því ráði aðeins órökstudd tilfinning. Eins og bent hefur
verið á, er þetta í enn stærri stíl varðandi annan sjálfstæðan
félagsskap, þjóðkirkjuna.
Leiðbeiningar í Noregi fara fram á þremur stigum.
Sérstök búfræðistofnun ríkisins sér um leiðbeiningar fyrir
allt landið. Sú miðstöð er á sama stað og búnaðarháskóli
landsins. í Svíþjóð starfa landsráðunautarnir við búnaðar-
háskólann. Þessir háskólar eru um leið miðstöðvar búnað-
arrannsókna landanna.
Þegar stofnaðar voru stöður héraðsráðunauta voru
ráðunautar Búnaðarfélagsins kennarar þeirra, fyrst sem
stundakennarar nemenda við framhaldsdeild bændaskólans
á Hvanneyri og áfram eftir að þeir hófu störf hjá búnaðar-
samböndunum. Kennarar búvísindadeildar Bændaskólans á
Hvanneyri eru nú kennarar verðandi héraðsráðunauta.
Athugandi væri að gera búvísindadeildina ábyrga fyrir
leiðbeiningum fyrir allt landið, þeim leiðbeiningum, sem