Búnaðarrit - 01.01.1941, Blaðsíða 130

124
BÚNAÐARRIT
Frjóvgar 90—97% af hrogunum. Varðveitir þau í klak-
húsi yfir veturinn og flytur seiðin út, þegar öll hætta
af ísruðning er um garð gengin. Setur seiðin einungis
í hina heztu uppvaxtarstaði og oft á þá staði, sem ó-
rnögulegt var að þau kæmust sjálfkrafa, t. d. upp yfir
fossa eða aðrar gönguhindranir.
Þetta er að nota sér reynsluna eða vísindin til áð
grípa inn í með starfsemi náttúrunnar og á þann hátt
gera sér hana undirgefnari og auðugri til afnota. I>að
cru þessar og þvílíkar aðgerðir, sem táknaðar eru
ineð orðinu ræktun. Aðgerðir, sem hyggðar eru á viti
og framsýni.
En gagnstætt orðinu rán, þar sem hrifsað er það,
sein hendi er næst, án tillits til afleiðinganna.
III.
Hvaða tökum her að taka ræktun eins veiðivatns,
fer eftir ástæðum. Hvort nokkur lax er í fiskihverfinu
eða ekki.
Sé eitthvað eftir af laxi verður að friða þær leifar
og veiða einungis til klaks. Allt veltur á því að ná
nógu miklu til hrogntökunnar. Af hrognum hefur mað-
ur aldrei of mikið á þessu stigi málsins. Þegar svo
farið er að klekja út það miklu, að það nær milljón
eða jafnvel skiptir milljónum, þarl' ekki að efast um
árangurinn.
Sé aftur á móti ekki um neinn lax í fiskihverfinu að
ræða, verður að flytja seiðin að. Er það enguin vand-
kvæðum bundið, þar sem bílvegur er og vegalengd
ekki mjög jnikil. Þessa leið verður að fara, því fjöldi
af ám, með góðum skilyrðum til laxræktar, eru nú
orðnar laxlausar og sumar fyrir löngu. Yfirleitt allar
þær ár, sem eru auðdrægar um riðstaðina, eru nú
uppveiddar svo að segja hvar sem er á landinu.
En lil þess að hægt sé að hafa hrogn og seiði til að
ílytja í þessar ár, þarf að reisa stórar klakstöðvar við