Samtíðin - 01.05.1958, Blaðsíða 17

SAMTÍÐIN
13
MM'rafnisÉa — MM. jY. S. — hefur sean
starfaö árlantjt
TÆPT ÁR er liðið, síðan eitt af
stærstu heimilum landsins, Hrafn-
ista, dvalarheimili aldraðra sjó-
manna, tók til starfa. Rættist þá óska-
draumur sjómannasamtaka Reykja-
víkur og Hafnarfjarðar.
>,Samtíðin“ brá sér um daginn inn
1 Hrafnistu og spurði forstjórann,
Sigurjón Einarsson, um reynslu lið-
Jns árs. Hann var glaður i bragði og
sagði;
„Þegar Hrafnista tók til starfa,
voru vistmenn aðeins 15. Nú eru þeir
orðnir 50. Af þeim eru 11 konur, 7
með mönnum sínum, en 4 ekkjur sjó-
nianna. Vistfólk olckar er víða af
landinu, flest af Vestfjörðum.“
„Hvernig hefur lieilsufarið verið?“
„Mjög sæmilegt, og margt þessa
tólks er enn vinnufært. Karlmenn-
H’nir starfa flestir að uppsetningu
veiðarfæra í vinnusal okkar, en hér
er einnig saumastofa fyrir vistkon-
Ur.“
„Hve margt vistfólk getið þið tek-
ið?“
„60 manns eins og nú standa sakir.
^egar hj úkrunardeild okkar verður
fullgerð, mun hún rúma 44, en þess
3er að gæta, að enn er aðeins þriðj-
Ungur Hrafnistu risinn. Þrjár fyrir-
lugaðar vistmannaálmur og mörg
S1uahús munu gera það að verkum,
að ]lóf verður rúm fyrir um 500
luanns. Vonum við, að svo verði á
unu íeyfða starfstímabili Happdrætt-
ls E>AS, þ. e. á næstu 6 árum, ef nauð-
synleg fjárfestingarlevfi yrðu fyrir
hendi.“
„Og hvað um rekstur kvikmynda-
húss ykkar, Laugarásshíós?“
„Það hefur að undanförnu verið
rekið í borðsal vistfólksins. Rekstri
þess verður nú liætt, þar til kvik-
myndahús DAS, sem taka mun 500
áhorfendur, er risið, en liygging þess
er liafin, og henni miðar vel.“
Eftir greið svör og góðar veitingar
sýndi forstjórinn okkur heimilið hátt
og lágt. Gat þar að líta ánægt fólk,
er lokið liafði erfiði langrar starfs-
ævi. Mikla athygli vakti liið rúmgóða
eldhús í kjallara hússins, húið full-
komnustu vélum, en frammi við
ganginn liömuðusl loftpressurnar,
því að verið var að koma fvrir lyft-
um, er flytja eiga mat og borðhúnað
neðan úr eldhúsi upp í horðstofu, þeg-
ar kvikmyndahúsið verður flutt það-
an, en hingað til hafa vistmenn mat-
azt í borðstofu starfsfólksins inn af
eldhúsinu.
Að lokum litum við inn í vinnusal
gömlu mannanna. Hjá einum þeirra
sat ein af merkustu listakonum liöf-