Morgunn - 01.06.1946, Síða 39

MORGUNN
29
benti honum, að koma ekki of nálægt sér. Honum varð
begar Ijóst, að vera þessi var ekki af holdi og blóði, og
innan stuttrar stundar hvarf hún sjónum hans í gegnum
dymar. Hann segir, að af þessari veru hafi staðið ljómi
niikill og þó mestur af augum hennar, höndum og brjósti.
Ásjónan varð honum ógleymanleg, stóð honum skýr í
niinni. Sex eða sjö árum síðar bar fundum okkar saman,
og þegar í stað þekkti hann, að ég var þessi kvenvera, sem
hafði vitrast honum í astral-líkama. Að vissu leyti kom
betta honum ekki á óvart, því að hann var orðinn sann-
fasrður um, að líkamlega mundi hann einhvern tíma kynn-
ast þessari veru, sem hann var farinn að elska í andanum.
Frá þessari stundu hefur sálræn þekking hans og vitneskja
um allt, sem viðkemur mér, verið frábær og hefur aldrei
brugðizt.
Fyrir þrem árum, þegar vinur minn var staddur á ferð
í Lundúnum, en ég var hér heima, urðum við þess bæði
vör, sama kvöldið, að eitthvert annarlegt afl væri að leita
bess, að aðskilja okkur. Hvort um sig skrifuðum við hjá
okkur þessa reynslu samstundis, og óttuðumst, að annað
hvort okkar myndi deyja. Við skrifuðum hvort öðru þetta
samstundis. 1 bréfi sínu segir hann mér, að hann hafi geng-
ið út í garðinn við húsið, sem hann var staddur í í Lund-
Onum, til þess að yfirvinna ótta sinn, og þá hafi hann
Sreinilega heyrt mig leika á slaghörpuna mína heima. 1
bréfi mínu sagði ég honum, að ég hefði þegar setzt við
hljóðfærið, til þess að hrinda burt hræðslunni, sem greip
toig, hræðslunni við það, að við yrðum að skilja.
Skömmu síðar fór hann skyndilega til Kanada í verzl-
únarerindum. Hann sagði mér síðar, að á heimleiðinni
hefði skínandi mynd af mér birtzt sér á þilfari skipsins,
Sem hann ferðaðist með, og tvisvar eða þrisvar í klefa
sinum í skipinu.
Margt gerðist undarlegt um þetta leyti. Meðal annars
^i'oymdi okkur sömu nóttina langan, mjög ítarlegan og
Ottiurlegan draum. Þegar hann kom að heimsækja mig