Barnablaðið - 01.02.1966, Blaðsíða 35

Fílar bjarga unga sínum úr djúpri gryfju.
En skyndilega fór Lárus að hreyfa sig og
settist upp í rúminu.
— Nú vil ég fara út og leika mér aftur,
sagði hann.
— En þú hefur orðið fyrir slysi. Timbur-
hlassið féll yfir þig rétt áðan og við vorum
svo hrædd um þig. Það var svo hræðilegt.
Meiddir þú þig ekki mikið, spurði móðir
Lárusar?
— Nei, ég meiddi mig ekki neitt, sagði
Lárus. Það kom engill frá himninum. Hann
hélt hendi sinni yfir mér, svo að ég fann
ekkert til. Ég finn ekkert til núna. Ég hef
ekki meitt mig.
Pabbi Lárusar hugsaði margt. Hann var
svo þakklátur, fyrir það að Lárus hafði bjarg-
ast og hann skildi að æðri máttur hafði varð-
veitt hann. Þarna var fleira fólk viðstatt, sem
alls ekki var vant því að tala um Jesúm, eða
trúa á GUÐ. Hinn svokallaði fríhyggjumaður
snéri sér nú að fólkinu og sagði:
— Ég hef afneitað Guði og ekki trúað, að
hann væri til. En nú verð ég að viðurkenna
að Guð hlýtur að finnast, og hann hefur
bjargað drengnum mínum frá dauða.
35