Barnablaðið - 01.09.1975, Page 8
DÁSMLEG GJOF
Það var einu sinni drengur, sem hét Jósef.
Hann var eftirlætisbarn föður síns. Pabbi hans
var ríkur maður. Hann átti fjölda fjár, úlfalda
og önnur dýr.
Jósef var bæði fallegur drengur og háttprúð-
ur, svo að allir veittu því athygli. Einnig var
hann svo trúr í öllum verkum, að pabba hans
fannst hann bera af öllum börnum sínum á
þessu sviði. Ef úlfaldamamma tapaði kálfi sín-
um, þá leitaði hann að kálfinum þangað til hann
fann hann. Eins var það, ef ærnar týndu lömb-
um sínum, þá leitaði hann fram á nætur þang-
að til hann hafði fundið lambið. f öllu var
Jósef svona elskulegur og góður drengur.
Faðir Jósefs hét Jakob. Nú langaði hann til
að gefa drengnum sínum eitthvað, sem honum
þætti verulega vænt um. Pegar hann hafði hugs-
að um það nokkra daga, rann það allt í einu
upp fvrir honum hvað það skvldi vera.
Hann mundi, að Jósef hafði afar næma leg-
r
TRVGGUR UR ÆÐEY
I janúar 1903 var fenginn hingaft hvolpur,
þá í kring um tveggja mánaða. og bar strax á
því. að hann mundi verða afbrigði annarra
hunda, hvað vit og trvggð snerti, hann var því
nefndur Tryggur. og langar okkur til að lýsa
fvrir dvravinum helztu æviatriðum hans. Sögur
af vitrum og vel innrættum dýrum ættu að geta
orðið til þess að vekja til umhugsunar um, hvað
það er ljótt að fara illa með þau; því biðjum við
,,Dvraverndarann“ að flytja sögu þessa.
Pað var siður hér, sem annars staðar í eyj-
um, að hundar voru fluttir burt um varptím-
ann. Vor eitt fórum við bræður með Trygg til
næsta bæjar. Okkur var strax boðið kaffi; við
8