Alþýðumaðurinn - 26.03.1987, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUMAÐURINN - 3
gera sér grein fyrir því að ekki
eru öll pólitísk félög byggð upp
á bókstafstrú, alla vega ekki
jafnaðarstefnan. Hlynur ritar
um „kratana litlu“. Ætli al-
þýðubandalagsmönnum vaxi í
augum aukið fylgi jafnaðar-
stefnunnar hér á landi sem um
heim allan, þeir eru ekki einir
um það, því fleiri bókstafstrú-
arpólitíkusar skrölta. Ef ekki
væri ofverkið fyrir áðurnefnd-
an 18 ára nema og listakandid-
at að kynna sér markmið jafn-
aðarstefnunnar og ályktanir
gerðar á 37. þingi Sambands
ungra jafnaðarmanna, þá
kynni að finnast einhver glóra í
skrifum hans í komandi
framtíð. Og enn úr grein
Hlyns: „íhald og kratar hafa
mælt gegn kjarnorkuvopna-
lausu svæði á Norðurlöndum
og er afstaða þeirra í friðar- og
afvopnunarmálum í meira lagi
einkennileg. Ef þessir flokkar
komast til valda eftir kosningar
er ljóst að ísland mun ekki
verða í hópi þeirra landa sem
styðja friðarfrumkvæðið.“
Nú vil ég upplýsa um álykt-
anir 37. þings Sambands ungra
jafnaðarmanna.
„Jafnaðarstefnan er alþjóð-
leg, hún hvorki byrjar né end-
ar á íslandi eða annars staðar í
heiminum, og þó Island sé
lýðræðisríki með öllum þess
kostum, fer því fjarri að allir
íbúar heimsins búi við þessi
sjálfsögðu mannréttindi.
Meirihluti heimsins býr við
ógnarstjórn, kúgun og mann-
réttindabrot sem oft eru
framin í nafni friðar og frelsis.
Ungir jafnaðarmenn vilja að
fjármunum sé varið til útrým-
ingar hungri í heiminum í stað
vígbúnaðarkapphlaups, að ein-
staklingar, þjóðfélagshópar og
þjóðir geri upp deilur sín á
milli í anda lýðræðis og réttlæt-
is og virðingin fyrir manngild-
inu setji mark sitt á hvert þjóð-
félag.“
Hvað um vígbúnaðarkapp-
hlaupið sem Hlynur segir að
við kratar séum fylgjandi? Frá
37. þingi S.U.J. „Sá friður,
sem grundvallaður er á ógnar-
jafnvægi gereyðingarvopna og
gagnkvæmri fælingu, er óþol-
andi ástand. 37. þing S.U.J.
vonar því að í stað núverandi
tortryggni skapist gagnkvæmt
traust í samskiptum stórveld-
anna, þannig að raunhæfur
árangur fari að nást í afvopn-
unarviðræðum milli þeirra.
Afvopnun í áföngum hlýtur
að vera sú leið sem vænlegust
er að feta á langri göngu til
varanlegs friðar. S.U.J. telur
tillögur jafnaðarmanna um
kjarnorkuvopnalaus Norður-
lönd skref í rétta átt til afvopn-
unar og aukins skilnings
ráðamanna á gildi vopnalauss
framtíðarfriðar milli þjóða
heimsins.“
Sýnist þér lesandi góður að
friðar- og afvopnunarmálum sé
illa farið í höndum jafnaðar-
manna?
Ég held að Hlynur þurfi ekki
að óttast það að „ísland verði
að enn einni stjörnunni í
bandaríska fánanum“, ekki
meðan við íslendingar eigum
okkar þjóðarstolt. En hitt er
víst að ekki verður barist gegn
því með baráttuaðferðum
Hlyns, því þá væri hætta á að
ísland yrði undir sigðinni.
Það væri gaman að sjá pers-
ónulegar skoðanir Hlyns á
prenti og liver veit nema með
meiri þroska geri hann sér
grein fyrir því að baráttuhróp
og uppivaðsla ’68 hippanna er
löngu úrelt.
Jóhann G. Möller,
formaður F.U.J. á Akureyri.
Kaldbakur:
Fundið stjómsýslustig
„Leitið og þér munuð finna,“
segir víst einhvers staðar á
góðum stað, og í leit sinni að
byggðastefnunni, sem týnd-
ist fyrir mörgum árum upp-
götvaði miðstjórn Framsókn-
arflokksins allt í einu þriðja
stjórnsýslustigið á fundi sín-
um sem haldinn var á Sel-
fossi. Var hugmyndin tekin
nánast orðrétt upp úr Al-
þýðublaðinu og henni hið
snarasta kippt inn í ályktun
miðstjórnar, enda ekki nema
mánuður til kosninga. Út af
fyrir sig er í sjálfu sér gleði-
legt til þess að vita, að Al-
þýðublaðið skuli svo mjög
metið af miðstjórn Fram-
sóknarflokksins. Væri betur
ef þetta markaði upphaf
þeirrar pólitísku endurhæf-
ingar sem flokkur þessi þarf
svo mjög á að halda. Sú mun
þó tæpast vera raunin, heldur
mun hinn skyndilegi áhugi
þeirra Framsóknarmanna á
þriðja stjórnsýslustiginu
stafa af ótta þeirra við fylgis-
aukningu Alþýðuflokksins á
landsbyggðinni, og þá ekki
síður vegna framboðs Þjóð-
arffokksins sem að líkindum
mun sækja megnið af fylgi
sínu til óánægðra Framsókn-'
armanna. Líkast til verða
þessar hugmyndir svo jarð-
aðar eftir kosningar, og má í
því sambandi rifja upp
hversu harkalega Framsókn-
armenn börðust gegn þriðja
stjórnsýslustiginu þegar til
umræðu voru sveitarstjórn-
arlög þau sem gárungarnir
segja að félagsmálaráðherra
hafi látið þýða úr dönsku.
Annars hetur hugmyndin
um þriðja stjórnsýslustigið
verið viðruð víðar í Fram-
sóknarflokknum en á Sel-
fossfundinum, til að mynda
hjá Jóhannesi Geir á Önguls-
stöðum í nýlegri Dagsgrein
sem andmælt var með ann-
arri grein í sama blaði ritaðri
af þeim ágæta manni Tómasi
Inga Olrich sérfræðingi
íhaldslistans á Norðurlandi
eystra í byggðamálum. Að
vísu stafa þessi andmæli
hans af misskilningi að veru-
legu leyti. Því er nefnilega
ekki ætlað samkvæmt tillög-
um Alþýðuflokksins, að vera
einhver viðbót við núverandi
skrifræði, heldur er ætlunin,
að með tilkomu þess dragi
stórlega úr vægi skrifstofu-
apparatsins í Reykjavík með
tilheyrandi fækkun starfs-
fólks. Þannig hefur til að
mynda verið sýnt fram á það
að fækka megi verulega í
starfsliði menntamálaráðu-
neytisins einfaldlega með til-
færslu valds til fræðsluskrif-
stofanna. En vitaskuld er
enginn pólitískur vilji fyrir því
innan Sjálfstæðisflokksins
að draga úr yfirbyggingunni í
þjóðfélaginu, enda miklir
hagsmunir í húfi. Eða hver
man nú hið fornkveðna:
„Báknið burt.“
KjöilHtk Landsbankans - Góð bók
fýrir l>jarla fmmtlð