Sólskin - 01.07.1962, Síða 21

hann hafði um heimkomu sonar síns, og þótt
þau að einu leytinu ekki þœttust vita, hverju
vœri framar að trúa, eins og reyndar von var,
þótti þeim þó hins vegar þessi von betri en
engin.
Sögunni víkur nú til hellisins aftur. Vermund-
ur kom eitt sinn að móli við kóngsson og
sagði: Það ó nú að vera œtlunarverk þitt, Ás-
mundur, að hœna að þér þennan fugl og
kenna honum að sitja ó öxl þér. Og svo er
eitt enn, sem ég set þér fyrir að kenna fuglin-
um, og það er að nefna nafnið „Helgi kóngs-
son‘‘. Ekki móttu hœtta fyrr við en fuglinn hef-
ur lœrt að nefna nafn þetta, hverja fyrirhöfn
og hve langan tíma sem það kostar.
Kóngsson hlýddi þessu og tók nú œ meiru
dólœti við fuglinn og reyndi að hœna hann
að sér, og tókst honum það nokkuð eftir
margar tilraunir og langan tíma. Fuglinn tók
þó að fljúga niður til kóngssonar, og þar kom,
að hann þurfti ekki annað en segja: Komdu
hingað, fuglinn minn fríði, þó kom fuglinn
niður af klettasnösinni og settist hjó kóngssyni,
og söng þó fuglinn óvenjulega fagurt með
köflum> en alltaf bar þessi rödd hinn undar-
19