Sameiningin - 01.01.1887, Síða 3

—163—
inenn viörkcnnt, að Jesú Kristi beri konnngdómrinn í andlegu
tilliti. Kristinn söfnuðr heldr konungstitli Krists upp í merki
sínu. Svo í rauninni þarf ekki um þaö að spyrja. það er ekki
heldr spurningin um það hér nú í pólitisku tilliti, hverjir hafi
lögleg völd í ríkinu, fylkinu, bœnum. Margir hafa reyndar ekki
stutt þá til embætta, sem nú eru við völdin, heldr þvert á móti
unnið á móti þeim, en þessir mótmælendr urðu í minna hluta
og hlutu að sætta sig við það, því að meiri hluti atkvæða al-
mennings ræðr. En spurningin er um það nú, hverjir eigi að
sitja hér í embættum framvegis. þegar Pílatus spyr Jesúm,
hvort hann sé Gyðinga-konungrinn, þá svarar Jesús honum með
annarri spurning : „Talar þú þetta af sjálfum þér, eðr hafa aðrir
sagt þér það um mig ? “ þegar þú segir, að Jesús sé konungr
þinn, talar þú þetta þá af sjálfum þér eða hefir þú það að eins
lannsóknarlaust oo- hugsunarlaust eftir öðrum ? Jesús er kon-
Ungr kristninnar : Hann heíir stofnað sína kristnu kirkju; hann
hefir gefið henni lög ; frá honum eru runnar allar kristilegar
framkvæmdir, og hann hefir dómsvaldið. Um þetta þarf ekki
að spyrja. En eg spyr nú hvern einstakan mann : Hefir þú á
liðinni tíð greitt atkvæði með honum ? Eg veit, að þér allir,
sem fermdir eruð, hafið greitt atkvæði með honum, þá er þér
staðfestuð yðar skírnarsáttmála. En eg á ekki eiginlega við það,
þá er eg spyr, hvort þér á liðinni tíð hafið greitt atkvæði með
konungi kristninnar. En það, sem eg á við, er þetta: Hefir þú
gjört þér alvarlega far um að lifa samkvæmt lögum hans, að
framkvæma það, sem þú veizt að hann vill að framkvæmt sé, og
þegar þú hefir fellt dóm yfir málefnum, lífsstefnum eða persón-
urn, hefir þú þá kappkostað að fella drottinlegan dóm ? Eg veit,
að þú hefir gjört þetta, ef þú heldr eigin persónulegri sannfoer-
ing fyrir játning kristinnar trúar í huga þér og telr þig ekki
kristinn að eins fyrir þá sök, að allrþorri fólks á þínum stöðv-
um álítr það sjálfsagt að bera kristið nafn, vera í kristinna
manna tölu. Eg veit nefnilega, að hver sá, sem hefir prófað
evangelíum kristindómsins á sínu eigin hjarta, látið hið mýkj-
anda og grœðanda balsam Krists endrlausnarnáðar drjúpa í opn-
ar og logandi undir hins syndmœdda lijarta síns, sá hinn
sami rnaðr hefir—ekki af nauðung, lieldr af fúsum vilja—í lífi
sínu yfir höfuð að tala fetað í fótspor frelsarans. Eg veit, að
það fæst aldrei trygging fyrir því, að lögmáli drottins verði
hlýtt, að menn í lífi sínu beygi sig undir konungsveldi Krists,