Sameiningin - 01.03.1890, Qupperneq 17

—13—
aS vera með oss alla daga allfc til enda veraldar, mun
styðja og farsæla ySr til þess, sem hann hefir sent ySr.
Hann, sem er máttngr í vorum veikleika, veiti ySr nú náS
til þess meS hreinum vörum og tállausu hjarta aS gjöra þá
játning, sem kirkjan hefir veitt oss umboS til aS krefjast
af ySr. LyftiS í því skyni hjarta ySar upp til guSs og
segiS:
FaSir drottins vors Jesú Krists, eg sárhœni ]>ig um,
aS styrkja mig nú meS þínum góSa anda, aS eg meS glöSu
og einlægu hjarta fái játaS þann ásetning minn, aS þjóna
þér meS kenning og lífi, aS þessi stund megi ávallt héSan
í frá verSa til blessunar fyrir sál inína. Af djúpi hjartans
hrópa eg til þín, drottinn ; heyrSu rödd mína! Legg eyra
þitt viS( grátbeiSni rninni. Eg bíS eftir drottni, sál mín
bíðr hans og á hans orð vona eg.
(Prestsefnið leggr hönd sína á biblíuna.)
Eg spyr ySr nú, kæri hróSir í drottni, fyrir augsýn guðs
og drottins Jesú Krists og frammi fyrir þessum kristna
söfnuði:
EruS þér nú til þess húinn, eftir rœkilega umhugsun
aS taka viS þessu heilaga emhætti, og, eftir því sem guð
gefr yðr mátt til, fullnœgja störfum þess á þann hátt, aS
velþóknanlegt sé drottni og yfirhirSi kirkjunnar? — Viljið
þér prédika guðs orS ómengaS samkvæmt réttum skilningi
þess einsog hann kemr fram í trúarjátningum kirkju
vorrar? Og viljið þér með guðs hjálp kappkosta að vera
öðrum fyrirmynd í kristilegri breytni? Ef þetta er ásetn-
ingr ySar, staSfestiS þaS þá frammi fyrir guði og þessum
lcristna söfnuSi með hátíSlegri játning.
Prestsefnið' segir: — Já, af öllu mínu hjarta. Svo
sannarlega hjálpi mér guS og hans heilaga orS!
Krjúpið nú niðr frammi fyrir alls-staðar-nálægum guði
og meStakið meS auSmjúkri bœn þessa helgu vígslu.
(Prestsefnið kiýpr.)
IJpp á þessi hátíðlegu heitorð, sem þér liafið nú unnið fyr-
ir augliti guðs og manna, sárbœnum vér guð, föður vors
sæla drottins og frelsara Jesú Krists, hann sem einn er
herra uppskerunnar, að honum mætti þóknast aS uppfylla