Sameiningin - 01.02.1891, Qupperneq 3

—179—
þá er Jesús hékk á krossinum nýdáinn., þá gekk her-
maðr einn að krossi hans og stakk spjóti í síðu hans.
„Lagið nam í hjsrta-stað“— segir höfundr passíusálmanna
í 48. sálminum. Hallgrímr Pétrsson hetir naumast nokk-
urs staðar komizt eins hátt hæði í skáJdlegu og trúarlegu
tilliti eins og einmitt í þeim göfuga sálmi út af síöusár-
inu frelsarans. Fegrðin blasir við í þeim sálini, huggun-
in streymir út úr honum frá upphafi til enda. Eitt versið
fullt af háskáldlegum trúarlíkingum tekr við af öðru. það
eru tómar líkingar í harnamáli. En í þessum iíkingum —
í barnamáli — dregr skáldið frarn á margvíslegan hátt
hjartað í kristindóminum, hjartað í vorri kristilegu trú og
von. Hann dregr þar á skáldlegan hátt allt hið kristilega
evangelíum fram — guðs eigið kærleikshjarta út úr liinu
opna blœðanda hjarta Jesú Krists.
I Marz-númeri „Sam.“ 1888 (3. árg., nr. 1) stendr ofr-
lítið brot \ir æíisögu frelsarans eftir hinu fræ"a enska guð-
frœðing, dr. Geikie, þar sem hann er að segja frá andláti
Jesú. Og eru þar vísindaleg rök leidd að því, að frelsar-
inn hafi látizt af því, að hjarta hans hafi snögglcga sprung-
ið, og að orsökin til þess hatí verið hin sára sálarangist,
sem hann varð að þola bæði á undan krossfestingunni og
eftir hana. það að hann hrópaði svo hátt, er hann lézt,
og það enn fremr, að blóð og vatn (vatnsblandað blóð,
blóðvatn) rann út úr síöu hans, er hermaðrinn stakk þar
inn spjóti sínu, — hvorttveggja þetta sýnist ómótmælan-
lega tala fyrir því, að ’hjarta Jesú hafi sprungið og að
því hafi hann andazt svona mildu fyr en við hafði verið
búizt.
„Harmþrungið og sundr marið hjarta munt þú, ó, guð,
ekki fyrirlíta“,—segir Davíð í sínum brennheita iðrunar-
sálmi. það er svo harmþrungið og sundr marið hjarta Jesú
á krossinum, að það springr þar bókstaflega. það sprakk
af angist, og ]?á angist v’arð Jesús að líða af því hann
elskaði þessa syndugu kynslóð mannanna eins óumrœðilega
heitt og hann gjörði. Getr þú, syndugr og ósjálfbjarga
maðr, fyrirlitið slíkt brestanda kærleikshjarta ? Getr þú
fengið af þér að virða að vettugi aðra eins opinbei’an af guði