Sameiningin - 01.05.1899, Síða 3

35
að hann er upphaflega ekki ritaör í lútersku landi, eða—sem
er hið sama—efni hans ekki að neinu leyti úthugsað meö til-
liti til lúterskra trúarskoðana. Vér trúum því ekki og kenn-
um það þá auðvitað ekki heldr, að helgisiðalögmál Gyðinga í
Mósesbókunum hafi lögbindanda gildi fyrir kristna menn.
Hvert einasta atriði í löggjöf Mósesar um helgihaldið hiðytra
er samkvæmt vorri kenning og trú algjörlega úr gildi gengið
með hinni nýju fullkomnu opinberan kristindómsins. þannig
umskurnin, fórnirnar, hátíðahaldið o. s. frv. Og undir hátíða-
haldið heyrir auðvitað sabbatshaldið gamla. því þótt sanna
megi, að sjöundi dagrinn hafi að guðs vilja verið til sem heil-
agr dagr löngu löngu áðr en lögmál Mósesar var út gefið, þá
sannar það ekkert í þá átt, að því sérstaka helgihaldi hafi af
guði verið ætlað ævaranda gildi. Fórnirnar voru líka til með-
al mannkynsins sem guðlegr helgisiðr löngu löngu áðr en þær
voru lögskipaðar í Mósesar lögmáli; og vitanlega féllu þær þó
úr gildi með Kristi. Ekkert sannar það heldr til stuðnings
löggildi laugardagsins í kristninni, að frelsarinn sjálfr gætti
sabbatshalds-venjunnar gyðinglegu á dögum hinnar jarðnesku
holdsvistar sinnar. því hann gætti líka allra annarra gyðing-
legra helgisiða, sem ekki komu í bága við guðs orð gamla
testamentis ritninganna. Sjálfr var hann samkvæmt lögmál-
inu umskorinn á áttunda degi eftir fœðing sína. Og mætti þá
eins álykta af því, að umskurnarboðið gilti fyrir kristna menn,
eins og það, að kristnir menn ætti að halda sjöunda daginn
heilagan af þvf Kristr gjörði það meðan hann dvaldi hér líkam-
lega á jörðinni. Flokkar reformeruðu kirkjunnar halda því yfir
höfuð fram, að með kristninni hafi menn samkvæmt guðlegri
bending haft dagaskifti að því, er til sabbatshaldsins kemr,
gjört suunudaginn að heilögum hvíldardegi í stað laugardags-
ins, og það þá auðvitað sökum þess, að frelsarinn reis frá dauð-
um á sunnudag. Gegn þeirri kenning standa sjöunda dags
aðventistar óneitanlega býsna vel að vígi. því ekkert boð
eða bending er til í nýja testamentinu um það, að kristnir
menn hafi á þann eða neinn annan hátt átt að skifta um dag.
En hitt kemr skýrt fram í nýja testamentinu, og það er kenn-
ing lútersku kirkjunnar, aö sabbatið gamla sé með öllu úr