Sameiningin - 01.05.1900, Side 12

44
sér. því þeir, sem ekki gengu í lið með Únítörum, voru samt
víöast hvar svo dasaöir af áhrifum flóösins, aö þeir urðu afl-
lausir til lúterskra framkvæmda ; og þetta ástand hefir allt aö
þessu einkennt Nýja ísland aö miklu leyti, aö undanteknum
Brœörasöfnuöi viö íslendingafljót. En þetta varð ekki þann-
ig í Mikley. þótt meiri hlutinn sópaöist þar með í snjóflóð-
inu eins og annarsstaðar, þá voru þó fáeinir menn, sem flóðiö
gat ekki fellt. þeir stóðu uppi í baráttunni og hugðust halda
áfram sínum lúterska söfnuði, hvað sem á kynni að dynja.
þeir voru einbeittir og samtaka, hafa haldið söfnuði sínum í
góðu lagi og verndað vel réttindi hans. í vetr var skotið sam-
an fé til að gjöra við kirkjuna, og tóku margir utansafnaðar-
menn þátt í þeim samskotum. I missíónarsjóð kirkjufélags-
ins lögðu Mikleyingar ríflegar en nokkurt annaö byggðarlag í
Nýja íslandi.
í ferðinni mynduðust nýir söfnuöir í Breiðuvíkinni og á
Gimli, og samþykktu þeir báðir ákvæði um það, að ganga í
kirkjufélagið. í hinn síðarnefnda voru innritaðir um 60
fermdir meðlimir. Enn fremr voru á ný ,, organséraðir “ söfn-
uðirnir í Arnesbyggð og Víðinesbyggð, og einnig byrjað á
hinu sama með Fljótshlíðarsöfnuð, þó það væri ekki komið
eins langt. Allir þessir söfnuðir standa í kirkjufélaginu, þótt
um tíma hafi það verið nafnið tómt. A öllum þessum fund-
um til að stofna og endrreisa söfnuði voru menn sáttir og
sammála og einhuga í því, aö uppbyggja kristilegan félagskap
meðal sín.
En nýgrœðinginn verðr að vernda.
Söfnuð séra Odds V. Gíslasonar, Brœðrasöfnuð, heim-
sótti eg; prédikaði þar miðvikudaginn 7. Marz. Prestr safn-
aðarins var þá ekki heima, og hitti eg hann ekki fyrr en á
Gimli, er eg var á suðrleið.
II.
í ferðinni um Álftavatns-nýlendu og Grunnavatns-nýlendu
var eg að eins rúma viku. Fór eg þangað frá Winnipeg 22.
Marz og kom til baka 30. s. m. Á þeim tíma hafði eg tvær
guðsþjónustur, sína í hvorri byggð, og skírði 14 börn.