Sameiningin - 01.05.1900, Qupperneq 15

4 7
fólk, sem ágætasta þátt hefir tekið í safnaöarstarfseminni hér
syöra áör en þaö flutti norðr þangaö.
Tvö börn skíröi eg í feröinni.—-
Ekki þarf að taka frekar fram, hvernig menn tóku mér
og erindi mínu. það var ómögulegt að gjöra það betr. Varð
feröin og guðsþjónustu-samkoman mér til stór-gleði.
Eg heyrði sagt, að til orða hefði komið, að byggðarmenn
fengi pósthús, er nefna ætti Skálholt, og verðr svo vafalaust
byggðin nefnd eftir því. Tel eg það eiga ágætlega við, að
söfnuðr sveitarinnar sé heitinn eftir höfuðmanni Hólastóls,
en sjálf byggðin eftir hinum fornfræga andlega höfuðstað ætt-
jarðar vorrar. Guð blessi ,, Skálholts-byggð “ og Guðbrands-
söfnuð!
,,Sameiningin“ á því láni að íagna, að geta í þetta skifti
lagt fram fyrir lesendr sína hinn göfuga sálm Hallgríms Pétrs-
sonar ,, Allt eins og blómstrið eina“ í enskri þýðing eftir hr.
Eirík Magnússon, A. M., í Cambridge. þýðing þessi er ný
og er hér fyrst prentuð. Og erum vér þess fullvissir, að þeir
allir, sem annt er um heiðr íslenzkra bókmennta, verði hinum
háttvirta þýðanda hjartanlega þakklátir fyrir ]?etta verk hans.
því þýðingin er framúrskaranda meistaraverk. Fyrsta hugsan
vor, er vér höfðum lesið sálmsþýðinguna til enda, var þessi:
Svo myndi Hallgrímr sjálfr kveðið hafa, heföi hin enska tunga
verið móðurmál hans. Og þessi hugsan hefir orðið fastari og
fastari hjá oss, j?ví oftar sem vér höfum skoðað sálminn í ]?ess-
um nýja og tígulega búningi. þetta er alls ekki nein lausa-
]?ýðing, eins og allir hljóta undir eins að sjá, er þeir bera þýð-
ingarverk þetta saman við frumsálminn. Frumsálmrinn heldr
sér algjörlega í hinni þýddu mynd hans, — heldr sér svo vel,
að hvert einasta smá-geislabrot í trúarhugsunum höfundarins
kemr út í þýðingunni, og orðalagið íslenzka sömuleiðis. En
í annan stað er hinn enski búningr sálmsins svo vandaðr, að
allsendis ekkert er þar, er af verði ráðið, að þetta sé þýðing.
Sálmrinn ,,Allt eins og blómstrið eina“ er konungrinn
meðal íslenzkra sálma, og um leið eitthvert allra fegrsta blóm-
ið, sem fram hefir sprottið í gróðr-reit bókmennta vorra. Nú
eru, svo sem kunnugt er, á þessu ári, í næsta mánuði, liðnar
nfu aldir síðan Islendingar sem þjóð beygðu sig fyrir kristin-