Sameiningin - 01.03.1959, Blaðsíða 11

Sameiningin
9
Blessa oss, faðir, árið nýja, svo að það leiði oss nær þér
og syni þínum. Vak yfir íslendingum, austan hafs og vestan
og hvar sem þeir eru staddir á láði og legi og í lofti. Vernda
þjóð vora á hættutíð, forseta vorn, Alþingi og ríkisstjórn.
Leys þú vandamálin og farsæl atvinnuvegi vora. Hugga
syrgjendur. Líkna sjúkum og þeim, sem eru við dauðans
dyr. Lát þitt eilífa ljós lýsa þeim, sem horfnir eru frá
þessum heimi, já, oss öllum. Styrk kirkju þína með krafti og
frelsi anda þíns. Leið presta hennar og söfnuði á þínum
vegum. Blessa bræðraþjóðir vorar á Norðurlöndum og allar
þjóðir heims. Breið út ríki þitt. Gef oss kærleikans tíðir.
Ný kvæðabók
Rétt fyrir jólin barst ritstjóra Sameiningarinnar ný
kvæðabók, er nefndist Gróður, eftir Árna G. Eylands, skrif-
stofustjóra í Reykjavík. Sem kunnugt er, hefir Árni unnið
að framfaramálum í búnaði, og ritað og rætt manna mest
um það efni. Hann hefir gert það jafnt sem fræðimaður og
hugsjónamaður og af trú og bjartsýni. Hið sama viðhorf
mótar ljóð hans um mold og gróður. Um kvæðabókina Mold,
sem út kom 1955 skrifaði Snæbjörn Jónsson í Vísi: „Þarna
er kveðið alveg í sama anda og Einar Benediktsson kvað.
Samt skal þar hvergi finnast endurómar frá honum . . .
Skyldleikinn stafar af því einu, að bæði skáldin vilja hið
sama: Vilja að hér rísi upp dáðríkt og drengilegt þjóðfélag,
er byggi á fornri menningu og hefji hana í hærra veldi . . .
Hún (kvæðabókin Mold) á erindi til allra þeirra sem föður-
landi sínu unna. Hún er í rauninni bænarákall um heilla-
ríka framtíð þess þegar skáldið sjálft er gengið til hvíldar.“
Kristmann Guðmundsson skrifar í Morgunblaðið um
sömu bók: „. . . þetta er óvenjulegt kvæðakver, sem á eftir
að snerta við huga og hjörtum margra hinna beztu íslend-
inga. Hér er vit og karlmennska felld í stuðla, skáldmál
sem hressir og gleður.“
Úr þessari Mold er Gróður runninn.