Sameiningin - 01.02.1939, Side 14

28
ÖIl ríkin á ítalíu í eitt, páfaríkið með. Það þótti páfa hróp-
legt ranglæti, kvaðst með því hafa verið sviftur réttindum
sínum. Éftir það þóttist hann vera fangi í höll sinni og fór
aldrei út fyrir Vatíkan-garðinn. Það var opinber ófriður
milli kóngs og páfa. Það var afreksverk Píusar ellefta að
binda enda á þennan ófrið. Páfinn komst að friðsamlegum
samningum við ítölsku stjórnina. Eftir það var páfinn
frjáls að fara hvert sem hann lysti í Rómaborg.
Sagt er ennfremur að hann hafi haft mikinn áhuga' á
því að sameina alla hluta kristninnar í eina heild, en vel
að merkja aðeins á þeim grundvelli sem kaþólska kirkjan
hafði áður en lúterska siðbótin kom til sögunnar.
Hann var víst góður kaþólskur maður, sem hugsaði
mikið um vald kirkju sinnar og var rígbundinn við alla
hennar gömlu stefnu.
En sumum af oss gengur erfitt að sjá, að hverju leyti
hann hafi verið mikilmenni. Hann virtisf aðgjörðalaus eða
ráðalaus þegar italir, hans eigin þjóð, voru að svæla undir
sig Abessiníu, og hann virtist jafnvel lýsa blessun sinni yfir
byltingunni á Spáni. Og í öðrum atriðum er ekki auðvelt
að sjá, hvað honum auðnaðist að framkvæma til að tryggja
réttlæti í heiminum. Hitt má vel segja: hefir nokkrum
tekist að framkvæma nokkuð af þessu sem hér er ætlast
til að páfinn hefði átt að gjöra?
Með auðmýkt og skömm hljótum vér, allir starfsmenn
kirkjunnar, að játa: vér erum ónýtir þjónar. R. M.
Kirkjuskýrslur
Eftir séra S. S. Clvristopherson.
Það virðist ekki fjarri að veita athygli skýrslum um
kirkjulegan viðgang.
Skýrslur um það efni, í Bandaríkjunum, birtast i
október tölublaði “Christian Herald.” Blað það er talið
með merkustu og mest útbreiddu kirkjuritum hér í álfu, og
telur á þriðja þúsund kaupendur. Skýrslurnar sýna tölu
þeirra, sem eru skráðir í söfnuði.
Það kemur í ljós af skýrslum þessunr að safnaðar-
meðlimatölu fjölgar hlutfallslega meir en mannfjölda í
landinu.
Fyrir fimtíu árum töldu sumir kirkjulegt útlit hér
ískyggilegt; þá töldust safnaðarlimir 17,000,000; nú teljast