Sameiningin - 01.10.1935, Side 4

150
hefir nú skilað áliti sínu. Þar sem nefndin kemur fram með
svo róttækar breytingar á skipun prestakalla, þó því íylgi
þau ummæli að það ekki sé í fjandsamlegum tilgangi
við kirlcjuna, var eðlilegt að það vekti ekki litlar við-
sjár meðal þeirra, er láta sér ant um málefni kristindómsins.
Kom fram algerlega einhuga álit l'undarins gegn því að fækka
prestum úr því sem nú er, þó til greina geti komið ýmsar
breytingar á sóknum eftir því sem ástæður gera nauðsynlegt.
Aðal erindin í þessu máli fluttu þeir Gísli Sveinsson sýslu-
maður og séra Friðrilc Rafnar.
Annað höfuðmál fundarins var samtök og samvinna að
kristindómsmálum. Reifðu það mál þeir séra Ásmundur
Guðmundsson og ólafur R. Rjörnsson, en um það einnig urðu
fjörmiklar umræður. Merkur liður í þessu máli var erindi
Valdimars Snævars um safnaðarfræðslu. Er hér vikið að
afar þýðingarmiklu menningarstarfi, sem frjáls't og ólög-
bundið getur farið fram innan vébanda kirkjunnar, til að
beina huga fólksins meðal annars að viðfangsefnum samtíð-
arinnar og styðja að því að menn hugsi fast og vel um úrlausn
þeirra á kristilegum grundvelli. Er hér að ræða um atriði,
sem ekki á síður erindi til vor hér á vesturslóðum en til kirkj-
unnar á íslandi. Kirkjan leysir eltki af hendi leiðsögn sína
réttilega með því að sneyða hjá öllu slíku, heldur með því
að átta sig á að engin mannleg velferðamál eru henni óvið-
komandi.
Auk þessara aðalmála voru gerðar samþyktir að skora á
presta landsins að vinna að bindindisstarfsemi í sóknum sín-
um, að fyllri kröfur séu gerðar til mentunar kirkjuorgan-
leikara, að prestar skipi sem víðast formannssæti í skóla-
nefndum og hafi eftirlit með kristindómsfræðslunni, að
stjórn og alþingi sé hvött til að reisa hæli til hjálpar og við-
reisnar ofdrykkjumönnum o. fl. Ekki sízt vekur þó athygli
tillaga, er borin var fram af fulltrúum fyrir Fríkirkjusöfnuð-
inn í Reykjavík að fundurinn telji “óhæfilegt að aðrir en
þeir, sem hafa kristilega lífsskoðun, gegni barnakennara eða
preststörfum, og heitir á söfnuði landsins að þola elcki slíkt
hjá sér.” Að ástæða þótti til þess að samþykkja slíka tillögu,
sem brýnir það að þola ekki presta án kristilegrar lífsskoð-
unar, verður torskilið þeim, sem ekki eru nægilega kunnugir.
Frásagan um þennan kirkjufund vekur hjá manni með-
vitund um að ekki aðeins hafi hann fjallað um mikilsvarð-
andi mál og borið vott um áhuga, heldur líka verið talandi
tákn ákveðinna kristilegra hugsjóna og ræktarsemi. Prédik-