Sameiningin - 01.10.1935, Page 5
151
un séra Eiríks Brynjólfssonar við fundarsetninguna, “Eg
fyrirverð raig ekki fyrir fagnaðarerindið,” er svo hrein og
hispurslaus hoðun þess hjálpræðis, sem einungis fæst fyrir
Jesúm Krist, að ekki er um að villast að þar talar trúar-
reynsla, sem þreifað hefir á veruleilcanum. Fundur, sem
hófst með slíkri prédikun og lauk með því að margir fundar-
menn voru til altaris í dómkirkjunni, var luktur innan sviga
lifandi trúrækni. En framtíð kirkju íslands, eins og allrar
kristni, er ekki lítið undir því komin að hjartfólgin trúar-
reynsla í samfélagi við Kjrist liggi til grundvallar samfara
auðmjúkri rækt við helgidóma trúarinnar.
Prestastefnan var' haldin dagana strax á eftir kirkju-
fundinum frá 26.—28. júní. Var það fjölmennasta presta-
stefnan, sem haldin hefir verið síðustu áratugi. Sátu stefn-
una 64 prestvígðir menn og auk þess fjórir óvígðir guðfræð-
ingar. — Fundurinn hófst með guðsþjónustu og altarisgöngu
í Dómkirkjunni. Scra Bjarni Jónsson dómkirkjuprestur, er
átti 25 ára prestskaparafmæli dag þann er stefnan hófst,
flutti prédikun, en séra Friðrik Rafnar þjónaði fyrir altari.
Stefnan tók í sama strenginn hvað skipun prestakalla
snertir og kirkjufundurinn og var ákveðið á móti fækkun
presta og prestakalla landsins. Gerði aðrar álcveðnar sam-
þyktir aðlútandi skipun prestakalla. Mannúðarmál og líkn-
armál voru ofarlega á dagsskrá, einkum hvað snerti barna-
heimili bæði fyrir munaðarlaus börn og vangæf. Þá einnig
áskorun í sambandi við að koma á drykkjumannahæli. Mælt
með kirkjulestrarsamkomum að presti fjarverandi. Athugað
og rætt hvernig útvarps-guðsþjónustur mættu verða að mestu
liði. Það nýmæli afgreitt að mæla með því að prestar helgi
kristniboðsmálinu a. m. k. eina guðsþjónustu á ári og ráð
gert fyrir að þá sé safnað fé til kristniboðs. Markverð erindi
voru flutt, þar á meðal eitt í útvarpið, “Kristur og þjóðlífið,”
fíutt af séra Ásmundi Guðmundssyni.— j{ j{ q
Kriálnihald í bygðum íslendinga
Það hlutverk hefir kirkjufélag vort sett sér frá upphafi
að vekja og efla kristnihald í bygðum íslendinga í Ameríku
eftir því sem geta þess frekast leyfir. Samband safnaðanna
innan Kirkjufélagsins vekur heildartilfinningu og ætti að