Sameiningin - 01.11.1924, Blaðsíða 20

338
fari Páls postula. Getur verið, at5 mönnum veiti ervitt at5 gjöra
sér grein fyrir sumu því, er fyrir hann bar; en þai5 er engin
sönnun fyrir andlegri bilun annars manns, þótt vér getum ekki
skilið hann aS öllu leyti. Vér höfum engan rétt til ai5 vísa
manni í geðveikrahæliS, þótt hann reyni eitthvaS þac5, sem vér
verðum aldrei varir við. ÞaS eru til fleiri hlutir, bæði á himni
og jörSu, heldur en sálfræði vorrar tíðar dreymir um. Sá mað-
ur er gapafenginn í meira lagi, sem fullyrðir, að Páll hafi verið
flogaveikur, og ætlar sér meS þeirri fullyrðing að sópa burt öllu
því, sem postulinn varS áskynja þegar andi hans sveif sem allra
hæst. Það er mjög auðvelt aS gjöra postulann ómerkan með
þessu móti, og varpa skugga á kristindóminn. Sumir hafa sagt,
að allir yfirburðamenn andlegir væri að einhverju leyti geggj-
aðir; aðrir hafa vistað öll trúarbrögS í veldi ímyndunarinnar;
enn aðrir hafa komist aS þeirri niðurstöðu, aS lífið alt væri
ekkert annaS en hvikull draumur; en andlega heilir menn, sem
eitthvað gott og þarflegt hafa fyrir stafni, varpa frá sér öllum
þess konar hugarburði og getgátum. Þegar hugurinn er með
sínu rétta eðli, þá kannast hann við það, sem heilbrigt er hjá
öðrum mönnum, og hafnar lærdómi þeim hinum illkvittna, er
vænir flesta menn um brjálsemi.
Til hafa veriS tvennar skýringar á uppruna kristindóms-
ins, báSar jafnfráleitar, sem sérvitrir afneitendur hafa
giniS yfir—skröksögu-kenningar og heilahv/iks-tilgátan. Að
sögn hinnar fyrnefndu, þá er meiri hlutinn af sögum nýja testa-
mentisins ekkert annað en munnmæli, skáldskapur og tilbúning-
ur. Allar frásagnir um yfirnáttúrlega hluti eru hugarburSur,
sem hefir vaxið eða safnast utan um fáein söguleg atriSi. Og
þeir sannsögulegu bjarmar verða ekki greindir frá hinu. Og
þegar hinir hugvitssömu grúskarar, sem þessari stefnu fylgja,
komast i algleyming, þá bera þeir fram og ræða í fullri alvöru
spurninguna: “Var Jesús frá Nazaret nokkurn tíma uppi?”
Og eftir erviði mikið verður það niðurstaSan, að sjálf persónan
Jesús Kristur sé hugarburður einn og ekkert annað. SíSari til-
gátan er jafn-ómerkileg, en hún ofbýður ékki trúgirni 'manna
eða þolinmæSi alveg eins mikið eins og hin. Eftir heilahviks-
tilgátunni, þá átti kristindómurinn uppruna sinn í ofsjónum
konu nokkurrar, sem hélt að hún hefði séð Jesúm lifandi eftir
krossfestinguna, en sá hann þó alls ekki. Postularnir urðu svo
“smittaSir” af brjálæði hennar, og þar með lagði þessi nýja trú
út í leiðangur til að sigra heiminn. Vesalings María frá Magdöl-
um var ekki nema kona, og lét engin ritverk eftir sig, er geymst