Sameiningin - 01.02.1918, Blaðsíða 10

300
norðvesturs, er fremur oddi út úr hálendinu en sérskiiinn
háls. Hún lig-gur beint í norður frá suðvestur-hæðinni, og
er lítið eitt hærri sú til austurs. pessar þrjár hæðir, að-
skildar að mestu frá fjöllunum í kring, umkringdar djúpum
dalskorum, gáfu borginni ágætt vígi, jafnvel þótt hæðimar
umhverfis borgarstæðið væri enn hærri. pví fjöllin liggja
umhverfis Jerúsalem á alla vegu.
Gilið fyrir austan borgarstæðið er Kedrons-dalurinn
nafnkunni. par fyrir austan er Olíufjallið og gnæfir yfir
borgina. Austur-hæð borgarstæðisins, sem áður var lýst,
er musteris-hæðin. Sá hluti hennar, sem musterið stóð á,
hét Moría; Síon mun hafa verið annar hluti hennar; suður-
endi hennar hét ófel. Að gjöra fulla grein fyrir staðhátt-
um öllum og örnefnum borgarinnar og rekja sögu þeirra,
yrði of langt mál hér. Borgarveggirnir voru rifnir niður
oftar en einu sinni, og hefir þá lega þeirra breyzt, þegar
þeir voru reistir upp. Um miðja síðustu öld lá borgin að
mestu innan veggja þeirra, sem reistir voru á sextándu öld.
Síðan hefir hún stækkað svo, að fleiri hús eru utan þeirra
veggja en innan. Á þessu tímabili hafa umbætur margar
verið gjörðar á borginni og landinu umhverfis. Nú liggur
jámbraut frá Jerúsalem og ofan til Joppe, vestur á sjávar-
ströndinni. Akvegir tengja hana við ýmsa aðra bæi í land-
inu. Trúboðsfélög, bæði kaþólsk og prótestantisk, hafa
komið þar á fót kirkjum, skólum og líknarstofnunum svo
tugum skiftir; og Gyðingar hafa reist þar mörg samkundu-
hús og líknarhæli.
í Jerúsalem voru sextíu þúsund íbúar árið 1905. Sjö
þúsund Múhameðsmienn, þrettán þúsund kristnir menn og
fjörutíu þúsund Gyðingar. Nú mun íbúatalan vera um
áttatíu þúsund.
G.G.
Trú og kenning.
pýtt úr “The Ijutlieran”.
“Seg mér frá því, sem þú trúir”, sagði Goethe, “eg á
nógar efasemdir sjálfur”. Ef Goethe—- sem vissulega ef-
aðist nóg — væri enn á lífi, hvernig myndi honum þá htast
á margan ofvitann í ræðustólum lands síns og annara mót-
mælenda-þjóða? Ef eitt hefir öðru fremur lamað afl og
áhrif kennilýðsins á vorum dögum, þá er það lævís, rótgró-
inn efi; og hins vegar, ef aflið og áhrifin aukast við einn