Faxi - 01.03.1956, Síða 7

F A X I
35
Auðu svæðiri verður að vernda
Það ganga ýmsar sögur um bæinn eins
og vera ber í ungri og verðandi borg. Sum-
ar eru mein- og marklausar, aðrar gætu
haft nokkra þýðingu um ókomin ár.
Hættulegasti orðrómurinn, sem ég hefi
orðið var við, er ásóknin á þau fáu auðu
svæði í bænum, sem skipulagið gerir ráð
fyrir, sem eru þó hvergi nærri fullnægj-
andi, því þegar fram í sækir verður sii
vöntun dýr að eiga hvergi auðan blett.
Þetta er fyrir löngu eitt helzta vandamál
stórborga og eitt allra dýrasta vandamál
ört vaxandi bæja. Þar má til nefna Reykja-
vík, sem þarf nú á næstunni að eiða millj-
ónatugum í að rífa hús og opna svæði
til að leysa umferðamál og önnur marg-
háttuð vandamál, sem mikil þrengsli
skapa.
Hér í Keflavík erum við vel sett, bæði
með landrými og reynslu annara í
bakhöndinni. Við eigum einnig þvi láni að
fagna að hafa auðveld lítil timburhús á
nokkuð stóru svæði í eða við væntanlegan
miðbæ. Það sem nú virðist helzt skorta er
nægjanleg víðsýni og varkárni að eyði-
leggja ekki þessa möguleika með stein-
byggingum, í smáum stíl og ókerfisbundn-
um, sem mundu skapa framtíðinni mikla
örðugleika og lítið álit á okkur, hinni förnu
kynslóð.
Það, sem sérstaklega vakti athygli mína,
er orðrómur um þráláta aðsókn húsbyggj-
enda á svokallaða ,,'Fokku“ — þríbyrnuna,
sem liggur austan megin við Hringbraut,
vestan megin Brekkubrautar, frá Vatns-
nesvegi.
Fyrir ofan Hringbraut er fyrirhugað
Iþróttasvæði, sem gjarnan mætti vera kom-
ið lengra áleiðis — það er fremur vel form-
að og ætti í framtíðinni, um langt skeið,
að verða fullnægjandi. Vegna þess má ekki
taka „Fokkuna" til byggingalóða. — Mín
tillaga er að þar verði nú þegar í vor, haf-
ist handa um sléttun og mjög verulegum
liluta breytt í bílastæði, bæði til nota nú
og síðar, en veruleg sneið með Vatnsnes-
veginum verði tekin til ræktunar, hækkuð
nokkuð, í hæð við Hringbraut, og þar stað-
setlur gróður og dvalarstaður fólks á
bekkjum eða á annan hátt. — Bílastæði
verður að vera við íþróttasvæðið. Iþrótta-
menn okkar eiga nú þegar allmargir sína
eigin bíla, hvað þá heldur áhorfendurnir,
sem aukast með ári hverju. Hvað á þá að
gera? Dýrkeypt reynsla annara bæja bendir
á leiðina. Núverandi yfirvöld bæjarins
mega ekki hlusta á suð manna um að fá
að byggja þarna íbúðarhús, á þessum vel
valda stað á auðu svæði. — Það skiftir ekki
máli, þó að það kosti nokkuð mikið að búa
út hæfa húsbyggingarstaði, það kostar
meira að leiðrétta þrengslin síðar meir.
„Fokkuna“ verður að vernda, slétta og
prýða nú þegar, svo öllum megi vera ljóst
að þarna á einmitt að vera autt svæði.
Sama er að segja um „Mánann“, fyrir
framan sjúkrahúsið, hann verður að
vernda og prýða. Það hefði verið æskilegt
að öll húsin við bogann, hefðu verið í
svipuðum stíl, en það er héðan af of seint,
nú er það orðið steinsteypt dæmi um skort
á víðsýni og fegurðarsmekk.
Telja má, ef vel verður unnið að málum,
að skrúðgarðssvæðið njóti ennþá almennr-
ar verndar, enda þótt andvana tillaga
um Ráðhús í brekkunni við Suðurgötu
hafi fæðst, og tvö hús standi ennþá inná
svæðinu og gróðurinn sé fár og lágur. Eg
held að það verði vandfundinn sá maður,
sem mundi æskja þess að byggja íbúðarhús
inn á þessu svæði.
Það er til annað svo til autt svæði, sem
einnig verður að vernda og vernda það
með fullri hörku og hollustu við framtíð-
ina, það er svæðið norðan við Tjarnar-
götu, þar se mnú standa 5 lítil timburhús,
þar má ekki leyfa byggingu steinhúsa und-
ir nokkrum kringumstæðum, fyrst um
sinn. Annað af tvennu verður þar að koma,
Ráðhústorgið eða Ráðhúsið. Bez.t myndi
fara á að byggja Ráðhúsið sunnan við
Tjarnargötu og fella bakhlið þess inn í
skrúðgarðinn með svölum og breiðum
tröppum, þar sem ættu heima Byggða- og
bókasafn bæjarins svo og móttökusalur
bæjarins. Hið ytra væri svo annað skraut,
sem fróðir menn og færir gætu felt inn í
rismikla byggingu, sem þjónaði, sem ein
hlið Skrúðgarðsins — Ráðhúsið — Barna-
skólinn — Sjúkrahúsið og svo Minjagarð-
urinn í hjarta bæjarins — fyrir framan lægi
Tjarnargatan gegnum Ráðhústorgið með
fallegar byggingar í hæfilegri — nokkuð
mikilli fjarlægð. — Enginn kotungsháttur,
og þvi síður einka-vasa-spursmál, mega
koma í veg fyrir þann stórhug og fram-
sýni, sem síðustu árin hafa bent Keflavík
á að hún verður að eiga. Þegar við hugsum
þetta mál, þá skulum við hafa Ráðhúss
vandræði Reykjavíkur í huga — við erum
ennþá ekki í neinum vandræðum, svo
lramarlega, sem við berum gæfu til að
vernda auðu svæðin og auka þau.
Það fylgir vandi vegsemd hverri, og
vandi bæjarstjórnar Keflavíkur er að skoða
ekki framtíðina í gegnum krónu-gleraugu
og láta ekki undan þröngsýnis suðinu þó
að kosningar séu framundan.
Helgi S.
Hinn væntanlegi
„Oddsvifri" í Grindavík
Brautryðjandi slysavarna hér á landi,
formaður og prestur á Stað í Grindavík,
á tímabilinu 1378—1896, Oddur V. Gísla-
son, var fa'ddur þann 8. apríl 1836 í
Reykjavík. Það eru því liðin 120 ár frá fæð-
ingu hans þann 8. apríl n. k.
Væri nú ekki réttur tími til að minnast
starfsemi hans með gjöfum til söfnunar
þeirrar, er nú stendur yfir til Oddsvita í
Grindavík.
„Hraunprýði“, slysavarnadeild kvenna í
Hafnarfirði, hefur sýnt þar mikla rausn og
góðan skilning á málefninu með því að
gefa í þá söfnun stóra fjárupphæð, hafi
þær heiður og þökk fyrir gott fordæmi.
Gætu nú fleiri larið að dæmi þeirra þó
að í smærri stíl væri, því margt smátt gerir
eitt stórt.
Frá ýmsum stöðum í landinu eru bát-
ar, sem leita hafnar í Grindavík og það er
mikil ánægja fyrir gefendur að hafa auð-
veldað þeim landtökuna þar með því að
koma þar upp innsiglingamerkjum af full-
komnustu gerð, sem gætu afstýrt slysum,
svo gætu fleiri félög styrkt þetta málefni.
Ég vona að félag Suðurnesjamanna leggi
þar fram myndarlega afmælisgjöf.
Sýnum nú mátt samtakanna, hrindum
jiessu góða málefni í framkvæmd, það væri
öllum til sóma og viðeigandi minnisvarði
reistur brautryðjandanum, sem starfaði að
slysavörnum á þessum slóðum. Látum nú
Oddsvita lýsa og vísa örugga leið í dimm-
viðri og náttmyrkri vetrarins, gegnum
brimgarðinn í örugga höfn í Grindavík.
Sæmundur Tómasson,
fyrrv. form., Grindavík.