Faxi

Árgangur

Faxi - 01.12.1980, Blaðsíða 72

Faxi - 01.12.1980, Blaðsíða 72
flutti Sigvaldi til Grindavíkur haustið 1929. Góð og mikil húsakynni voru í Garöhúsum, enda margt í heimili að jafnaði. Þó mun nú hafa þrengst mjög um húsrými er 7 manna fjöl- skylda flutti inn á heimilið, sem þurfti auk fjölskylduhús- næðis sérstofur fyrir læknis- þjónustuna. Báðir voru þeir Einar í Garðhúsum og Sigvaldi Kaldalóns örir í lund og skap- ríkir nokkuð. Aldrei heyrðist þó annað en báðir nytu fyllsta olnbogarýmis í sam- búðinni, enda báðir kvæntir öðlingskonum, sem skyldu vel sitt hlutverk og kunnu að stjórna fjölmennu heimili með aga og tillitssemi. Samtímis var hafin bygg- ing hins nýja læknisseturs og safna til þess fjár meðal hreppsbúa. Gekk hvort tveggja með ágætum. Hið nýja hús var byggt úr timbri og járnklætt, tvær hæðir með kjallara, vandað að frágangi, gott íbúðarhús- næði með lækningastofu og lyfjageymslu. Læknishjónin sköpuðu þarna brátt glæsi- legt heimili þar sem fór saman hagsýni húsmóður- innar og næm listhneigð húsbóndans. Líklegt er , sé miðað við störf og aðstöðu héraðs- lækna í strjálbýli á þessu tímabili, að Sigvaldi hafi hér starfað við hagkvæmar að- stæður og unað sér vel þann tíma er hann átti heima í Grindavík. Vetrarvertíðin var oft anna- söm í Grindavík. Þá fjölgaði íbúunum verulega og var oft kvillasamt. Við erfiða vinnu við sjóinn, vökur og vosbúð, hætti sjómönnum mjög til að fá slæm fingurmein, sem oft var erfitt að fást við og því voru menn oft handlama og frá vinnu lengri eða skemmri tíma. Reyndust nú viðbrigðin mikil, að hafa lækni á staðn- um, sem gott var að leita til. Sigvaldi naut trausts Grind- víkinga sem læknir. Sjúkl- inga sína annaðist hann af mikilli umhyggju og væri um meiri háttar sjúkdómstilfelli að ræða var hann ekki í rónni fyrr en sjúklingurinn var kominn í sjúkrahús þar sem hann gat notið fyllstu læknis- hjálpar og hjúkrunar. Vegna kynna og reynslu af lækni sínum, Sigvalda Kaldalóns, undu Grindvíkingar því illa að fá ekki lækni er Sigvaldi varð að láta af störfum vegna heilsuleysis, en nú hafði rýmkast um húsnæði hjá Keflvíkingum og hafa hér- aðslæknar Keflavíkurlæknis- héraðs setið þar síðan. Heimili þeirra læknishjón- anna í Grindavík var mikið menningarheimili. Sigvaldi átti mjög vandað útvarps- tæki er vinir hans vestra höfðu gefið honum. Væri hann ekki að sinna skyldu- störfum var hann oftast að finna við hljóðfæri sitt eða útvarpstækið, þar sem hann hlustaði á sígilda tónlist, út- lenda eða innlenda. Hann var óþreytandi að útskýra og fá aðra til að skilja og njóta þess besta, sem hann þekkti í heimi tónanna. Ævisögur höfundanna voru rifjaðar upp, maður skyldi vita deili á lifskjörum þeirra sem gáfu sia í verkum sínum. 1 Grindavík samdi Kalda- lóns mörg sönglög. Mig grunar að innst inni hafi Kaldalóns kveinkað sér ör- lítið undan tómlætislegum umsögnum sumra gagnrýn- enda um sönglög hans. En þjóðin unni og söng lögin hans og hann vissi, að í þjóðarsálinni myndi lifa hinn varanlegi dómur um söng- lög hans þegar skvaldur nú- tímans væri þagnað. Sigvaldi Kaldalóns lét almenn félagsmál allmikið til sín taka og vildi vekja menningarblæ í vitund fólksins í mannlegu samfél- agi. Kvenfélag Grindavíkur vígði samkomuhús sitt, Kvenfélagshúsið eins og það var nefnt, árið 1930. Hið nýja hús lyfti undir margskonar menningarstarafsemi. Mörg leikrit voru æfð og leikin. Studdi Kaldalóns þessa starfsemi á margan háttæfði sönglög með leikurum og lék undir á leiksýningum. Margir ágætir gestir áttu leið til Grindavíkur á þessum árum fyrir atbeina Kven- félagsins. Veit ég að Kalda- lóns greiddi mjög fyrir því, að Synir Margrótar og Sigvalda Kaldalóns. Standandi: Eggert (t.v.) og Snæ- björn, en viö boröiö sitja Guömundur og Sigvaldi (t.h.) söngvarar, fyrirlesarar og fræðimenn létu til sín heyra í hinu nýja samkomuhúsi. Nokkrum sinnum efndu þeir bræður Kaldalóns og Eggert til söngskemmtana í samkomuhúsinu og er Eggert taldi mál að kveðja sönggyðjuna og hætta að syngja opinberlega héldu þeir kveðjuhljómleika þar, þá hygg ég að harpa þeirra bræðra hafi hljómað tærast. Báðir voru þeirbræðurvið- kvæmir, næmir fyrir utanað- komandi áhrifum, áttu báðir í sálu sinni dýrlega strengi, sem hljómuðu yndislega á góðri stundu. Ég hygg, að enginn sem þarna var gleymi nokkurn tíma þessu kveðju- kvöldi. Um mörg ár var Kaldalóns æðstitemplar í Góðtemplara- reglunni í Grindavík. Veitti" hann þar ágæta fræðslu um skaðsemi áfengis. Hann fékk marga vini sína úr Reykjavík til kvöldfundar í stúkunni. Minnisstæðastir þeirra manna eru mér Pétur Sigurðsson erindreki og Friðrik Ásmundsson Brekk- an rithöfundur, fluttu báðir snjöll og fræðandi erindi. Mjög var jafnan gestkvæmt á heimili þeirra hjóna Mar- grétar og Sigvalda. Þau voru elskulegir veitendur, háir sem lágir nutu sömu hlýju og gestrisni. Af þjóðkunnum mönnum, sem oft komu á heimili læknishjónanna eru mér einna m i n n isstæðasti r Ríkharður Jónsson mynd- skeri, Ragnar Ásgeirs- son garðyrkjuráðunautur og Sr. Bjarni Jónsson dóm- kirkjuprestur. Allir voru þessir menn miklir vinir þeirra hjóna. Gunnlaugur Scheving listmálari dvaldi oft hjá Kaldalóns, þá urðu til sumar hinar stórbrotnu sjáv- armyndir Gunnlaugs. Sumarið 1945 veiktist Kaldalóns skýndilega, fékk heilablæðingu. Hann lamaðist mikið og átti örðugt um mál. Við ágæta hjúkrun konu sinnar, komst hann aftur til nokkurrar heilsu. Ég gleymi því aldrei, er Sigvaldi komst á fætur og var studdur inn í herbergið, sem hann vann jafnan í að tón- smíðum sínum, augun hvörfluðu að flygelinu og hjá því settist hann, fingurnir léku ekki lengur um nótna- borðið - höfug tár hrundu niður vangann. Starfsdeg- inum var lokiö. Sigvaldi Kaldalóns unni heitt æskustöðvum sínum í Reykjavík og að loknum Framh. á bls. 197 FAXI - 236
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Faxi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Faxi
https://timarit.is/publication/678

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.