Faxi - 01.10.1999, Síða 5

FAXI OktótMM- l!l!l!l
MKID UM AD VERA í GOLFIMU
Þá fer senn að ljúka golfvertíðinni þetta árið
enda fer nú vetur í hönd. Það hefur verið
mikið um að vera h já Golfklúbbi Suðurnesja
því auk hefðbundinna móta innan klúbbsins
þá hafa nokkur stórmót farið þar fram. Þar á
/
meðal var Islandsmót í holukeppni,
Landsmót eldri kylfinga og Sveitakeppni GSÍ
í 2. deild. Ahugi á golfi er sífellt að aukast og
er golfsambandið nú annað stærsta
sambandið innan íþróttahreyfíngarinnar.
Myndin hér við hliðina var tekin um iniðjan
ágúst og er horft yfir 1. flöt heim að golfskála.
lilviljun eða fyrirboði?
Daglega koma fyrir okkur
atvik, oft lítilfjörleg, sem
viö leggjum ýmsar merk-
iugar í eöa látum fram hjá okkur
fara án þess að velta vöngum yfir
þeim.
I þjóðtrú allra landa eru til sagnir af
slíkum atvikum sem oft eru kölluð
fyrirboðar einhvers annars, sem síðar
á eftir að koma fram.
Sumarið 1974 fór ég til Akureyrar
og keypti þar nokkrar bækur af Jó-
hannesi Óla Sæmundssyni fornsala.
Samdist svo um á milli okkar að hann
sendi mér bækurnar suður til Kefla-
víkur síðar um haustið og að Fjóla
dóttir hans, sem þar er búsett, afhenti
mér bækumar um leið og ég borgaði
þær. Leið svo og beið.
Þegar bækumar voru komnar suður
hringdi Fjóla í mig og lét mið vita um
þær. Fór ég síðan og sótti bækumar og
greiddi fyrir þær, kvaddi og fór. Þegar
ég var um það bil kominn út á götuna
framan við húsið, kallaði Fjóla í mig
og sagði að ég hefði gleyrnt hönskun-
um mínum inni í eldhúsi. Eg sneri við
og sótti hanskana og fór síðan en um
leið sagði Fjóla við mig: „Þú átt eftir
að koma hingað aftur!”. Taldi ég það
af og frá þar seni ég þekkti fólkið ekk-
ert.
Árin liðu og hin lögmálsbundna
keðja orsaka og alleiðinga, seni stýrir
sögulegri framvindu í lífi okkar, sá til
þess, að áratug síðar var ég í Fjöl-
brautaskólanum í Keflavík.
Þar stundaði þá nám sitt af kost-
gæfni Sæmundur Benediktsson, sonur
Fjólu.
Bjó hann þá í kjallara húss Gunnars
Sigurfmnssonar við Hafnargötu, gegnt
Símstöðinni. Hafði ég orð á því við
Sæmund. að ég liti við hjá honum,
þegar ég ætti leið um Hafnargötuna.
Leið síðan og beið alllangur tími án
þess að ég liti við hjá Sæmundi. En
það var eins og ekki yrði undan því
vikist sem spáð hafði verið. Heirn-
sókninni 1974 og hönskunum hafði ég
þó Iöngu gleynit.
Loks fór ég í heimsókn til Sæmund-
ar. Þegar ég var kominn inn og sestur í
körfustólinn í stofunni hjá Sæmundi,
rifjaðist atvikið frá 1974 upp fyrir
niér. Þótti mér sem það hefði verið
fyrirboði síðari heimsóknarinnar.
Er þá eitthvað hæft í hinum ótelj-
andi sögnum sem lifa á meðal allra
þjóða jarðarinnar, þar sem jafnvel
smæstu daglegustu atvik virðast þó
harla merkileg, merkilegri en við ger-
um okkur grein fyrir í erli daglegs
lífs?
FAXI 53