Faxi - 01.10.1999, Blaðsíða 21

yfir veturinn er aðrir hefðu lítið eða ekkert
að gera en þá hefðu þeir ágætis laun og á
sumrin gætu þeir leitað sér atvinnu eins og
aðrir ef þeir nenntu því.
Sigurbjörn Magnússon var á sama máli
og Aðalsteinn, sagði að kennarastaðan væri
ágæt staða fyrir þá sem það félli vel. Krist-
inn Magnússon hélt aftur á móti að skó-
smiður sem væri ötull og góður og væri í
fjölmennu þorpi gæti haft góða þjónustu.
Agúst Pálmason var á sama máli, áleit að
skósmíði væri heiðarlegusta staðan af
þessu þrennu því að handiðn, að hverju
sem hún lyti, væri alltaf heiðarleg staða.
Sagði hann líka að það væri dæmi til að
skósmiður hefði orðið bankastjóri og þaðan
af ráðherra. Aðalsteinn Magnússon hélt
fast við sitt kennaramál. Kaupmaður vildi
hann fyrir sitt leyti ekki vera vegna þess að
hann áleit að það væri þeim meðfylgjandi
að snuða náungann. Því síður vildi hann
vera skósmiður því þeir sætu á hnjánum
með hausinn ofaní klofi, þeim vildi hann
ekki líkjast. Margt var um mál þetta rætt,
kom síðan tillaga um að hætta umræðum
og var hún samþykkt.
Ræðuefni framsögumanns Sigurbjöms
Magnússonar var: „ Hvort er betra að búa í
sveit eða á sjávarströnd?" Hélt framsögu-
maður mjög fram sveitabúskapnum, sagði
að það myndi arðsamara að búa í sveit en
við sjó. Aðalsteinn Magnússon var á sama
máli og sagði að sjávarbóndi hefði ekki
annað en en sjóinn og þegar hann brygðist
þá hefðu þeir ekkert í aðra hönd þar sem
þeir gætu ekki haft eins margar skepnur og
sveitabóndinn. Margir tóku til máls um
þetta efni og urðu langar umræður um það.
Ágúst Pálmason tók meðaljörð í sveit og
meðaljörð við sjó til samanburðar og varð
niðurstaðan sú að betra nryndi að búa á
sveitajörðinni. Síðan var samþykkt tillaga
um að hætta umræðum um mál þetta. Þá
voru kosnir framsögumenn til næsta fundar
þeir Gunnar Guðmundsson og Aðalsteinn
Magnússon. Var síðan fundi slitið.
5.FUNDUR
Hann var haldinn 27. nóvember 1913 og
voru allir félagsmenn utan Þorbergs mættir.
Fundargjörð síðasta fudnar var lesin upp og
samþykkt. Ræðuefni framsögumanns
Gunnars Guðmundssonar var: „Hvemig er
best að efla framfarir og menning lands-
ins?“ Flestir tóku til máls unr mál þetta en
er fleiri ekki vildu það ræða sagði fundar-
stjóri því máli lokið og bað því næsta fram-
sögumann, sem var Aðalsteinn Magnús-
son, að byrja á sínu máli sem var eitthvað á
þessa leið: „Hvemig eigum við að gera ná-
ungann að vini vorum?“ Urðu um það mál
langar umræður en að lokurn kom fram til-
laga um að hætt yrði umræðum um malið
og var það samþykkt. Framsögunraður til
FAXI OkliíliiT I!)!)!)
næsta fundar var kosinn Kristinn Magnús-
son og var síðan fundi slitið.
6. FUNDUR
Hann var haldinn 30. nóvember 1913 og
voru allir félagsmenn mættir nema Þor-
bergur Magnússon. Fundargjörð frá síðasta
fundi var lesin upp og samþykkt. Ræðuefni
framsögumanns Kristins Magnússonar var:
„Hvaða húsdýr eru þarflegust á íslandi?"
Kristinn sagði að húsdýr væru kindur, kýr,
hestar, geitur, svín, hænsni, andir, hundar
og kettir. Allir tóku til máls um þetta efni
og urðu um það langar umræður og skiptar
skoðanir. Var sauðfé álitið gera mest gagn.
Var síðan boritt upp tillaga um að fresta
þessu máli til næsta fundar en hún var felld
með þremur atkvæðum gegn einu. Sagði
fundarstjóri því máli lokið. Framsögumað-
ur til næsta fundar var kosinn Sigurbjöm
Magnússon. Var fundi síðan slitið.
7. FUNDUR
Hann var settur og haldinn 7. desember
1913 á venjulegum stað og stundu og voru
allir félagsmenn mættir. Fundargerð frá
síðasta fundi var lesin upp og samþykkt.
Framsögumaður, Sigurbjörn Magnússon,
hélt framsögu um: „Hvaða atvinna er holl-
ust fyrir líkamann á íslandi?" Margir
ræddu um það mál og álitu sveitavinnuna
langhollustu vinnuna sem menn stunduðu.
Þar næst kom framsögumaður með tvær
spumingar, þá fyrri: „ Til hvers er líftð?" til
Ágústs Pálmasonar og svaraði hann henni
og urðu heldur stuttar umræður. Hin síðari:
„Hvað hafa mennirnir fram yfir dýrin? „
var til Gunnars Guðmundssonar. Svaraði
Gunnar henni stuttlega og fleiri tóku til
máls um það efni. Tillaga kom fram um að
hætta umræðum um mál þetta og var það
samþykkt. Að lokum kom Ágúst Pálmason
með spumingu: „Af hverju er sannleikur-
inn ávallt sagna bestur?“ Urðu urn það
langar umræður og skiptar skoðanir. Var
því næst kosinn framsögumaður til næsta
fundar og var það Gunnar Guðmundsson.
Varþáogfundi slitið.
8.FUNDUR
Þessi fundur er ekki dagsettur en sagður
haldinn á sama stað og tíma. Hefðu allir fé-
lagsmenn mætt utan Þorbergs. Fundargerð
lesin og samþykkt. Gunnar Guðmundsson
flutti framsögu er bann nefndi: „Hvort er
betra að efla kvikfjárrækt og rækta landið
og hvemig á að fara að því eða stunda fisk-
veiðar?“ Álitu allir fundarmenn að það
myndir betra fyrir framtíðina að stunda
kvikfjárrækt og rækta landið en varðandi
ræktun landsins álitu þeir að landssjóður
þyrfti að grípa í taumana og hjálpa til þess.
Þessu næst kom Ágúst Pálmason með eftir-
farandi spurningu: „Hvemig vilja fundar-
rnenn að íslenski fáninn sé á litinn?“ Um
þetta mál urðu langar umræður og skiptar
skoðanir. Varð sá endir á að fallegast þótti
að hafa bláan gmnn með hvíturn krossi og
rauðum utan með. Þorbergur Magnússon
var kosinn næsti framsögumaður og var
síðan t'undi slitið.
9. FUNDUR
Ódagsettur.
Hann var settur og haldinn á venjuleg-
um stað og tírna og voru allir félagsmenn
mættir. Fundargjörð var lesin upp og sam-
þykkt. Framsögumaður var Þorbergur
Magnússon og snérist mál hans um það
hvort betra væri að vera trésmiður, söðla-
snriður eða klæðskeri. Taldi hann klæð-
skera hafa mest upp úr sér. Um þetta mál
voru stuttar umræður. Því næst kom Krist-
inn Magnússon með svohljóðandi spurn-
ingu: „Hvað prýðir mest ungar stúlkur?"
Um þetta urðu stuttar umræður og svaraði
Ágúst Pálmason. Því næst kom Guntiar
Guðmundssin með spuminguna: „Hvemig
eiga eiginmenn að vera?" Reglusamur og
siðprúður var því svarað samstundis. Því
næst koin Ágúst Pálmason með spumingu
um hvemig megi losna við útgjöld hrepps-
ins og hversvegna þau útgjöld væru svo há
og urðu um þau mál langar umræður. Að
lokum kom tillaga frá einum fundarmanna
svohljóðandi: „Vilja fundannenn stuðla að
því að sundur verði skilinn hreppurinn og
var hún samþykkl í einu hljóði. Síðast af
öllu kom Sigurbjörn Magnússon með
svohljóðandi spumingu: „Hvaða gang hef-
ur ísland og Islendingar af að hér á landinu
séu ræktaðir skógar?" Ræddu fundarmenn
rnikið um það en síðan var kosinn fram-
sögumaður til næsta fundar og var það
Ágúst Pálmason.
10. FUNDUR
Ódagsettur.
Hann var settur og haldinn á venjuleg-
um stað og tíma og voru allir félagsmenn
mættir nema Kristinn sem var forfallaður.
Framsögumaður var Ágúst Pálmasön og
var rnál lians: „Hvaða tóður er okkur best
að hafa til fóðurbætis handa fénaði vor-
um?" Um það mál ræddu fundarmenn mik-
ið og áleit framsögumaður og flestir l'und-
armanna að best væri lýsi saman við hey
og síld handa kúm og hestum. Síðan var
kositin framsögumaður til næsta fundar og
varþað Aðalsteinn Magnússon.
Með þessari fundargerð var allt pláss í
fundargerðabókinni uppurið og ekki er á
þessari stundu vitað um frekara starf eða
afdrif Málfundafélagsins í Njarðvík. Hvað
sem því líður er afar fróðlegt að fá þannig
innsýn í þau mál sem efst hafa verið á
baugi svo snemma á þessari öld.
HH
'Z.
draumahú
Húslán íslandsbanka er lykillinn að framtiðarhúsinu
Viltu stækka við þig? Ertu að kaupa þlna fyrstu íbúð?
Ertu að byggja og vantar aukið fjármagn? íslandsbanki
býður húsbyggjendum og íbúðakaupendum sveigjanleg
lán á hagstæðum kjörum til allt að 25 ára. Komdu og
kynntu þér Húslán hjá þjónustufulltrúa í næsta
Islandsbanka eða á www.isbank.is.
HUSIÁN
fslandsbanka
FAXI 69