Austurstræti - 23.06.1938, Blaðsíða 13

AUSTURSTRÆTI
SÖGUR OG SAGNIR I.
Frá Vestfjarðakjálkanum.
1. Margvís kona.
Ég sem þetta rita, fékk fyrir
nokkrum árum síðan útmældan
blett til ræktunar, í hlíðinni fyr-
ir ofan kauptúnið á Þingeyri.
Blettinn afgirti ég með venju-
legri gaddavírsgirðingu. Byggði
á honum hesthús yfir þrjá
hestá, og hlöðu, sem rúmaði á-
giskað í'óður þeirra. Húsin bæði
undir sama þaki.
Svo var tekið til óspilltra
málanna með að tína burtu
grjót, sem var mjög mikið í
blettinum, og sömuleiðis að
búa hann undir ræktun. Hugs-
að var í framtíðinni gæti blett-
urinn fóðrar þrjá hesta, og
rúmlega það, ef vel væri um
hann hirt.
Á miðjum blettinum stóð
gríðar stór steinn, bar svo á
honum að hann sást langar leið-
ir tilsýndar."— Þegar hér er
komið sögunni var allur neðri
hluti blettsins kominn í eitt
moldarflag. og al.lt í kringum
steininn verið búið undir sáðn-
ingu.
Snemma moi'guns kom til
mín gömul kona úr þorpinu og
ávarpaði mig: „Þú hefir allt
af verið mér og mínum góður,
og býst ég ekki við að geta
launað þér neitt af því, sem þú
hefur fyrir mig gert, því ég er
nú bráðum úr sögunni, sem bet-
ur fer. Hafir þú hugsað þér að
sprengja stóra steininn, þá ætla
ég að biðja þig að gera það
ekki. Þú ert búinn að gera alveg
nóg.“ Þá lækkaði hún röddina
og talaði í hálfum hljóðum.
„Vínkonur mínar eiga vatnsból-
ið sitt framan undir steininum,
og ég sá þær áttu bágt með að
ná í vatn í morgun. Þú ert bú-
inn að róta svo til moldinni. Ég
skal sjá _um að það komi þér
eða þínum ekki að sök ef þú
lætur ekki gera meira“. Við
gengum að steininum og sýndi
hún mér hvar vinkonur sínar
tækju vatnið. Enginn vökvi sást.
Ég sótti mér skóflu og stakk
holu niður með steininum —
rúmlega skóflustungu. Kom þá
í Ijós bleyta, og síðan vatn. Svo
setti ég steinaröð innan í holuna
og dýpkaði hana svo lítið, og
fórum við svo frá steininum og
áttum meira tal saman, sem
13