Morgunn - 01.12.1988, Page 84

HEF ALLTAF VERIÐ „NÆM“
Guðrún Guðlaugsdóttir ræðir við Helgu Pétursdóttur
um dulrœna reynslu hennar.
Hann sem lýðum ofar er
og yndis veitir gnóttir
haldi þétt í hönd á þér
Helga Pétursdóttir.
Svo kvað ungur maður fyrir fimmtíu árum til tæplega
tvítugrar vinkonu sinnar, Helgu Pétursdóttur frá Skamm-
beinsstöðum í Holtum, Rangárvallasýslu. í samtali sem ég
átti við Helgu Pétursdóttur fyrir nokkrum dögum á heimili
hennar í Reykjavík sagði hún að bragði að sannarlega hafi
þessi velfarnaðarósk hins unga manns ekki verið borin fram
til einskis, henni hafi alltaf fundist sem almættið héldi þétt í
höndhennar,og stundum hafi satt að segja ekki afveitt. Hún
sagði mér einnig að almættið hafi ekki látið sitja við styrka
handleiðslu, heldur jafnframt gefið henni kost á að sjá ýmis-
legt og finna sem öðru fólki er að jafnaði hulið. „Þó ekki
meira en mér er hollt“ sagði hún ennfremur.
Við ræddum lengi dags um dulræn efni, sýnir, drauma,
forspár og fleira þess háttar. Hér koma á eftir nokkrar af
frásögnum Helgu.
Bœnheyrsla.
Ég hef verið það sem kallað er „næm“ frá því ég var barn.
Ég ólst upp í fjölmennum systkinahópi og átti glaða og góða
82