Útvarpstíðindi - 09.04.1945, Qupperneq 13

ÚTVARPSTÍÐINDI
13
andi á stríðsárunum, enda framleiða
Danir útvarpstæki sjálfir. Talið er að
nú séu þar um I milljón skráðra út-
varpshlustenda“.
— Heyrðizt nokkurtíman útvarp frá
stöðinni hér til Kaupmannahafnar?
„Það var á tímabili veturinn 1940
til 1941, sem kvöldfréttimar kl. 10
heyrðust, en útvarp fyrr að kvöldinu
heyrðist aldrei fyrir Minskstöðinni, sem
hafði útsendingar til kl. 10 á kvöldin.
Þessar kvöldfréttir heyrðust að vísu
aldrei vel í Höfn, en betur úti á Jót-
landi. Um það leyti kepptust íslending-
ar við að ná sér í loftnet við tæki sín,
til þess að heyra betur.
En þetta var skammvinn fróun, því
allt í einu hættum við með öllu að
heyra í stöðinni, án þess við vissum af
hverju það stafaði. Það get ég sagt,
að íslendingar í Danmörku eyddu mikl-
um tíma næstu mánuði á eftir í að
reyna að ná stöðinni. En loks hættu
því allir, er sýnt þótti, að það væri
árangurslaust“.
— Fréttaflutningurinn í danska út-
varpinu ? ,
„Hann var eftir „resepti“ frá
nazistum. Þeir höfðu fastan mann við
útvarpið, sem las yfir allar fréttir og
bjó þær út eftir sínum geðþótta áður
en þulurinn las þær í útvarpið
Eftir að danska stjórnin fór frá
völdum í ágúst 1943 má heita að út-
varpið væri algerlega í höndum Þjóð-
verja. Danskir þulir, sem unnið höfðu
við það hættu og margt fleira starfs-
fólk. Þó var haldið áfram að útvarpa
á dönsku. Fréttir í danska útvarpinu
voru yfirleitt álíkar því, sem maður
gat heyrt í Berlínar-útvarpinu. Ég held
að enginn hafi tekið mark á þeim og
sárafáir hiustað á þær. Þó gat maður
ekki komist hjá því að hlusta við og
við til að fylgjast með ýmsum tilskip-
unum og fyrirmælum, sem gefin voru
út til almennings gegnum útvarpið.
T. d. um það hve fólk mætti vera lengi
úti á kvöldin, hve margir mættu ganga
saman á götunum o. m. fl.“
— Hafði fólk þá ekki rangar hug-
myndir um gang styrjaldarinnar?
„Það hlustuðu allir á sænska út-
varpið, en þar voru fréttirnar sagðar
jafnt frá þáðum aðilum, líkt og gert
hefur verið hér á landi. Ennfremur var
hlustað á dönsku fréttirnar frá London
eftir því sem au ð*ið var. Annars má
segja að fólk í Danmörku hafi almennt
langmest hlustað á sænska útvarpið og
gerir það vafalaust ennþá“.
—- Hvað um dagskrárliði danska
útvarpsins að öðru leyti?
„Þeir breyttust ekkert að ráði.
Þótt einstaka áróðurserindi hafi að
vísu verið flutt í það, þá eru margir
liðir óbreyttir. T. d. útvarpssamtölin,
sem eiga miklum vinsældum að fagna.
Það er;u ýmsir menn fengnir að hljóð-
nemanum, sem þulir eða einhverjir
aðrir eiga viðtöl við. Oft eru þetta
bændur og yfirleitt fólk úr öllum stétt-
um, sem á þennan hátt er fengið til að
tala í útvarpið.
Þá er annar þáttur í útvarpinu,
bæði í Danmörku og SvíþjóS, sem á
mjög fjölmennan hlustendahóp, en það
eru nokkurskonar gáfnapróf, sem eru í
því fólgin, að ýmist félagasamtök eða
einstakhngar koma að hljóðnemanum
og reyna þar með sér marks konar
hugþrautir. Útvarpið leggur spurn-
ingar fyrir þátttakendur, sem þeir
eiga að svara, og er ákveðinn tími sqm
1