Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.05.1952, Page 3

Loftur Guðmundsson:
LOKSKVÆÐI
ÚR ÓÖLDINNI OKKAR
Önnur varS gullöld okkur skömm,
enn þótt höngum á kili,
mörgum í óhóís brotsjó beið
braskvolk og aldurtili,
Svindlarar lyítast og lækka skjótt
líkt eins og fluga á þili,
skjögrar þar ein með skattasekk
að skortsins heldimma gili.
Þverbrostið rambar þjóðarbjarg
í þrábyl sundrungaveðra,
óreiðuskaflar skella að rót,
skrambi er hann svalur héðra;
iðkuð er þar á efstu brún
íþrótt staurblankra feðra;
leitað samninga um lengdan frest
við ljóta karlinn þar neðra.
AS Hærings eilífðar hafnarvist
hæðist nú djúpið kalda;
heyrist ei lengur hrokans raust
hrós þeim karlæga gjalda;
Holmens fabrikku flím og spé
færa þau, Hlér og Alda;
Fullsterk þeir sveifla seint á stall,
sem ei Amlóða valda.
Undir líkkistuloksins hvilft
litgeislum björtum statar.
Þorgeirsboli með blóðga há
blimskakkar glyrnu á Svavar;
við kúnstnaralýðsins klíkuráð
kænlega Valtýr skrafar,
meðan Jónasi þjarmar þögn
þeirrar sjálfteknu grafar.
Öðrum tekur vart upp að hnjám
útvarpsfriðrofinn kargi;
aðrir sig teygja á æðri svið
upp úr því leiða þvargi;
býsn eru meðan biti og súð
bila ekki undir fargi
þar sem á Hlíðdals hljóðu vé
hlaðið var Látabjargi.
lðnó og herleg Háborg vor
heilla mig til sín löngum,
þar sem baktjaldabrimsins sog
brestur á sviðsins töngum.
Guðlaugs og Vilhjálms glæsivé
glymja af óperusöngum
meðan þungbúinn Þorsteinn Ö.
þraukar hjá Tjarnardröngum.
Rís við algróin Austurvöll
útmáluð beinahöllin,
teygir sinn gráa turn við ský,
tíð eru breyskra föllin,
taklétt er svallsins hverfihurð
heyrast að innan sköllin;
mörg er þar kvinnan kókavígð,
komin í mix við tröllin.
ÚTVARPSTÍÐINDI 3