Prentarinn - 01.01.1940, Blaðsíða 6

6
PRENTARINN
Litla handvélin i horninu er fyrsta vélin, sem Egmont H.
Petersen notaði; stóra vélin er ein af 8 slíkum Illustrations-
Rotations-vélum, sem nú eru notaðar i Gutenberghús.
nokkur kveðjuorð frá Hinu íslenzka prentara-
félagi, en hann dró úr því og sagði það ekki
viðeigandi, þar sem enginn fulltrúi hafi verið
t'rá okkur á þinginu. Þótti mér miður, hvernig
Þorfinnur tók í þetta, því ég leit svo á, að í
raun og veru bæri okkur skylda til þess að
segja nokkur orð, þar sem fáninn var þarna.
T.ét ég þó kyrrt vera.
Var þessi hátið öll hin virðulegasta, með
mörgum skemmtiatriðum, hljómlist og dansi,
og fór hið bezta fram.
Ég fór mjög víða og sá margskonar söfn
og listaverk, og þótti mér mikið til alls þess
koma, en það, sem vakti einna mesta undrun
mína, var prentsmiðjan Gutenberghus. Að til-
hlutun .skólastjórans, hr. Petersens, var okk-
ur boðið að skoða hana, og vil ég nú með
nokkurum orðum lýsa því, er fyrir augun bar
í því „Kunstens Tempel“.
Það, sem við rákum fyrst augun í, er við
komum að aðaldyrum hússins, var litil hand-
pressa (Boston) ; stendur hún í glerskáp í
stórum glugga við innganginn. Er þetta fyrsta
vélin, sem stofnandi þessa risafyrirtækis, Eg-
mont H. Petersen, notaði. Stendur hún þarna
öllum til sýnis, sem tákn þess hvað hagsýni og
dugnaður fá rniklu orkað. Er inn i hið mikla
og skrautlega anddyri kom, tóku á móti okk-
ur 2 menn, sem buðu okkur velkomna, og var
nú lagt af stað, gekk annar fyrir, en hinn eft-
ir hópnum og skyldi sá, er eftir fór, gæta þess
að hjörðin ekki týndi tölu, enda reyndist það
vel, að þessi fyrirhyggja skyldi við höfð, því
við vorum margir, sem alveg gleymdum okk-
ur, svo sokknir vorum við niður í að skoða
hitt og annað, þurfti þá eftirmaðurinn oft að
lirópa: „Nu gaar vi videre!“ Rukum við þá
af stað til að fylgjast með hinum, svo við
misstum ekki af neinu. Héldum við fyrst upp
á efstu hæð og þaðan farið i gegnum allar