Stundin - 01.03.1941, Qupperneq 2

Orð
i timci t'óluö
BÓNDI nokkur húnvetnskur
fekk mann til að fara
fyrir sig í fjallgöngur. Bóndi
nestaði gangnamann sinn vel og
fekk honum tvennt til reiðar,
hest og hryssu. Er maðurinn
reið úr hlaði hottaði bóndi á
eftir honum: Notaðu merina
meira, hún er hneigðari fyrir
það!
! ! !
Guðmundur ólafsson,
alþingismaður i Ási, var
meinyriur og sást lítt fyrir í
þeim efnum. I sveit hans var
einu sinni ungur bóndi, er þótti
laus við heimilið og átti til að
bregða sér til næstu bæja og
jafnvel gista, ef svo bar undir.
Um hann sagði Guðmundur
einu sinni, að það væri leiðin-
legt með greyið, nú hefði hann
orðið veðurteptur heima hjá sér
í þrjá daga.
i i i
BOGI ÓLAFSSON. yfir-
kennari. stóð nýlega í
striðu við nemanda sinn einn í
5. bekk Menntaskólans. Hvort
tveggja var, að drengurinn var
Peysufatameyjar
m r™5
Peysufataklæddar Kvennaskóla-
meyjar stíga sólardans í Bind-
indishallargarðinum, bak við
hreggbarða runna. En bráðum
vorar í hverjum garði! —
Brezkur sjúkrabíll bíður við
Tjörnina.
Sveinn Sæmundsson, yfirlög-
regluþjónn, tók myndina.
ekki sterkur á svellinu í enskri
iungu og auk þess illa lesinn
undir daginn. En meðan Bogi
þvældi honum í lexíunni dangl-
aði strákur í höfuð sér, eins og
til að pína heilabúið til sagna.
Þessu tók Bogi eftir og sagði:
- Þetta þýðir ekkert, dreng-
ur minn. Það er ekkert þarna.
! ! !
r
ARNI heitinn á Geitaskarði
flutti einu sinni mjög
hjartnæma ræðu fyrir rninni
sveitar sinnar, og sagði m. a.:
- Þegar blessuð þokan sýnir
okkur fjallatindana!
! ! !