Árroði - 02.09.1933, Blaðsíða 8

Árroði - 02.09.1933, Blaðsíða 8
56 Á R R 0 Ð I að segja á síðustu stundu, og átti ég allinikinn pátt í pví að hafist var handa í pví efni. í satnbandi við nefndar um- breytingar skal ég leyfa mér að minnast á, að á mínum upp- vaxtarárum voru útengjaslægjur víða í Meðallandi rnikið til fen og flóar, og mátti heita ófært mönnum og skepnum víða. Sér- staklega minnist ég svæðis suð- ur af Syðri-Steinsmýri. Par varð að byggja einlægar brýr sunnan frá Eldvatnsbakka nyrðri og alla leið heim að bæjum, pað er að segja, yíir fen, læki og flóa, er víða lágu pversum á leiðinni, og var heyið ílutt par um á reið- ingshestum, af slægjuenginu, er lá á milli nefndra ófærulækja, og voru nú ekki svo rniklar ó- færur sem lækirnir. Par var star- gresið svo hátt og stórvaxið að pað huldi smávaxið fólk. Og par sem pað var hæst var pað talið ná stórvöxnum karlmanni í hol- hönd. Enda var talið að par mundi vera eitthvert grasmesta pláss landsins, næst Safamýri í Rangárvaliasýslu, er talin mun hafa verið inest, er hún var í blóma. En erfitt var víðast að purka heyið í Hlaupatagli svo nefndu, frá Syðri-Steinsmýri, pví viða var votlent mjög. Helztu úrræðin voru að hreykja pví upp á stofnana, er voru sterkir og péttir, og láta pannig blása og porna til hálfs, og að pví búnu var pað bundið og flutt heim á tún, til að purkast betur, er perrir gaf. Fleka varð að leggja undir reipin, er bundið var, svo ekki færi alt á kaf. Petta var alt erfiðleikum bundið. — minst vinnan að slá, pó pungslægt væri. Sagt var, að duglegustu sláttumenn mundu hafa getað slegið á dag um 30—40 hesta, og par liefir að líkindum verið bezt að nota stuttu, íslenzku stál- Ijáina. Þá var lítið verzlað með útlenda Ijái, og engir voru hey- vagnarnir. Petta votlendi, ílóar og fen, mun hafa inyndast meðfram af pví, að foksandur frá sjónuin hefir smámsaman tept frárensli pess til sjávar, enda var pað allstaðar, bæði ytra og eystra í Meðallandinu, að eftir pví sem sandurinn færðist nær bygðinni, lónaði vatnið peim inun meira uppi og gerði tjón á engjuin og bjargræði inanna, sérstaklega ef vindur stóð af sjó. Nú eru víða fenin og flóarnir og jafnvel hyl- djúp stöðuvötn uppfylt af sandi og ummynduð í sléttar gras- lendis flatir, síðan sandfokið var stöðvað. Frh. Prentsm. Viðey,

x

Árroði

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árroði
https://timarit.is/publication/757

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.