Árroði - 01.10.1947, Blaðsíða 18

af sér myndir, þær hafa ákaflega gaman af
því eins og allir vita, en góði minn, hafðu
ekki hátt um það, að ég var þarna líka og
hafði það að atvinnu að halda utan um
stúlkurnar meðan teknar voru myndir. En
drottinn minn, hvað þær skrækja, ef að mað-
ur tekur almennilega utan um þær.
Við snerum við hjá Dverghömrum, héld-
um niður að Klaustri, komum þangað rétt
fyrir kl. 3 um daginn. Við gengum nú á
fjallið fyrir ofan Klaustur og upp að Systra-
vatni, síðan gengum við fram eftir fjallinu,
þar til við sáum vel niður að Systrastapa.
Veðrið var skínandi fagurt og skemmtum
við okkur hið bezta.
Eftir þetta ferðalag drukkum við kaffi í
hótelinu og fengum við þar hinn prýðileg-
asta viðurgerning. Staðurinn var nú skoðaður
í krók og kring. Sumir skoðuðu frystihúsið
og skeði þá sá hryggilegi atburður, að annar
fararstjórinn var lokaður inni í frystihúsinu
ásamt öðrum manni. Það versta var við
þennan atburð, að það var sá grennri af
fararstjóranum, sem varð fyrir þessu óhappi,
en þeir voru tveir. Það vildi þeim til lífs, að
ein meyja úr Langholtinu krafðist þess að
sjá húsið, það væri svo gaman að sjá fryst
kjöt, en viti mnn, þegar opnað var, þá voru
þar tveir menn fyrir skjálfandi úr kulda og
mjög aumkvunarlegir. Sagan segir, að þeir
hafi kyssts Langholtsdömuna fyrir lífgjöfina
og að hún hafi látið sér það vel líka, þótt
ekkert sæi hún frysta kjötið.
Þegar við höfðum skoðað staðinn eþis og
okkur lysti, héldum við á stað á nýjan leik
og var nú haldið aftur til Víkur. A þeirri
leið skoðuðum við Stórhelli, en hann er stutt
frá Vík. Þegar við höfðum snætt um kveldið,
héldum við út í skóla. Þar hittum við Iðn-
skólafólkið og féll hið bezta á með okkur
og var samvinna á milli þessara tveggja hópa
hin prýðilegasta. Við héldum dansleik með
Við skulum ekki
standa í stað
Allt frá því að hugur barnsins fer að skilja
umhverfi sitt, býr í þvi þrá til að verða eitt-
hvað mikið þegar tímar líða. Alla dreymir
um að vinna einhver afrek á ýmsum sviðum,
en fæstir þessara drauma ná að rætast. Þegar
frá líður finnst mörgum að líf sitt hafi tekið
skakka stefnu og ekki öðlazt það gildi, sem
þeir væntu.
Oft er um að kenna utanað komandi áhrif-
um og þá ekki hvað sízt ýmsum ágöllum og
veilum í þjóðfélaginu. Atvinnuleysi, kreppur
og aðrar álíka meinsemdir eru tíður steinn
á framfarabraut manna. Þótt allir telji sig
fúsa til að útrýma þessu og á margar leiðir
sé bent í því sambandi virðast þær ætíð bregð-
ast í framkvæmdunum. Nú stendur yfir hér
á landi mesta tilraun í sögu þjóðarinnar til
þess að tryggja öllum næga vinnu og örugga
framtíð. Við, sem ung erum lítum björtum
augum fram á við og vonum að með þessu
verði þjóðfélagi okkar tryggt efnahagslegt
Iðnskólanum um kveldið þangað til kl. 3
um nóttina og skemmtum okkur dásamlega.
Daginn eftir héldum við svo af stað heim-
leiðis, við stönsuðum við Skógarfoss og voru
þar teknar fjölda mynda, einnig stoppuðum
við hjá Paradísarhelli og á Selfossi. KI. 10
um kvöldið komum við aftur, glöð og ánægð
í skapi eftir mjög skemmtilega ferð. Leiðar-
endi var Alþýðuhúsið og þar kvöddumst við
og hélt hver til sinna heimkynna.
I 8 ÁRROÐI