Morgunblaðið - 07.02.2009, Qupperneq 33

Minningar 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. FEBRÚAR 2009
þessar góðu minningar. Takk fyrir
allt, elsku amma mín.
Þú kenndir mér að biðja bæn-
irnar mínar og þessa bæn sem ég
bið nú til þín:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Guð geymi þig um alla eilífð,
elsku besta amma.
Stefanía Sigrún Ólafsdóttir.
Sjá nóttin er á enda
nú árdagsgeislar senda
um löndin ljós og yl.
Í nafni náðar þinnar
ég nú til iðju minnar
minn Guð, að nýju ganga vil.
(H. Hálfd.)
Í þessum anda minntist Sigrún
oft látinna samferðamanna okkar í
upphafi fundar í kvenfélaginu
Gefn. Þannig viljum við nú einnig
sýna henni látinni virðingu okkar
og aðstandendum samúð með
nokkrum orðum.
Við undirritaðar urðum þeirrar
gæfu aðnjótandi að starfa með
Sigrúnu í kvenfélaginu Gefn um
áraraðir, þar af mörg ár í stjórn
þess. Hún gekk í kvenfélagið Gefn
árið 1948 og strax á fyrsta fundi
var hún kjörin ritari. Síðan var
hún kjörin formaður árið 1975 og
er hún lét af formennsku árið 1997
hafði hún verið í stjórn félagsins í
49 ár. Sigrún var kvenskörungur í
orðsins fyllstu merkingu og minn-
umst við þess hversu stjórnunar-
hæfileikar voru henni meðfæddir
og hve miklu hún miðlaði til okkar,
sem yngri vorum og óreyndari, bú-
um við enn að því.
Sigrún lagði ávallt ríka áherslu
á að halda öll fundarsköp á fund-
um og fylgdi því vel eftir, en jafn-
framt hvatti hún konur eindregið
til að tjá sig á fundum sem og við
önnur tækifæri. Hún sýndi okkur,
sem vorum með henni í stjórn eða
nefndum, sem og öllum öðrum fé-
lagskonum, fullkomið traust og
hvatti okkur eindregið til dáða og
ef það var eitthvert hik á okkur þá
var svar hennar: „Þú getur það al-
veg.“ Það vafðist heldur ekki fyrir
henni að finna skemmtiefni við hin
ýmsu tækifæri, því ef með þurfti
þá samdi hún það sjálf og flutti
hvort sem hún las, lék, söng og
spilaði, þá gjarnan á munnhörpu.
Einnig átti hún það til að setja
ársskýrslu félagsins í bundið mál
og syngja. Í ferðalögum félagsins
bæði innanlands og utan naut hún
sín vel, hélt uppi söng og var með
gamanmál.
Það sem einkenndi Sigrúnu var
hversu frjó hún var í hugsun, þó
hún væri fastheldin þá var hún
ávallt opin fyrir öllum nýjungum.
Útskálakirkja var Sigrúnu afar
hjartfólgin og varði hún ómældum
tíma í þágu hennar, auk fjölda
annarra félagsstarfa sem hún
sinnti af heilum hug.
Eins og áður hefur komið fram
þá var Sigrún hagmælt og sýnir
þessi vísa hennar vel þann hug
sem hún bar til kvenfélagsins:
Gefn er vort félag, sem aldrei við
gleymum,
Gefn er vort félag með einvalalið.
Gefn er það félag, sem allar við eigum,
Gefn er oss dýrmætt og það vitum við.
Gefn geymir ungar og indælar drósir,
Gefn geymir aldnar og miðaldra frúr,
Gefn ræktar lifandi, ilmandi rósir,
Gefn hefur hugsjón og er henni trú
Sigrún var heiðursfélagi kven-
félagsins og var hún vel að þeim
heiðri komin.
Okkar einlæga ósk er að við get-
um borið gæfu til að starfa áfram í
hennar anda. Við minnumst Sig-
rúnar með virðingu og þakklæti
fyrir allt sem hún var okkur. Guð
blessi minningu hennar.
F.h. kvenfélagsins Gefnar,
Kristín Guðmundsdóttir,
Sylvía Hallsdóttir, Kristjana
Vilhjálmsdóttir, Guðrún Ey-
vindsdóttir.
Látinn er heiðursborgari sveit-
arfélagsins Garðs, frú Sólveig Sig-
rún Oddsdóttir. Sigrún eins og
hún var kölluð var merkiskona og
dyggðum prýdd. Sigrún vann
Garðinum mikið gagn í gegnum
tíðina og eru íbúar Garðs afar
þakklátir fyrir hennar óeigin-
gjörnu störf í þágu samfélagsins.
Ásamt því að sitja í hreppsnefnd
Gerðahrepps fyrst kvenna á ár-
unum 1962-1966 og 1970-1978
sinnti hún ýmsum öðrum trúnaðar-
störfum með miklum sóma og
dugnaði. Sigrún var formaður
kvenfélagsins Gefnar í 21 ár, var
gæslumaður barnastúkunnar í 30
ár og starfaði einnig ötullega að
æskulýðsmálum og öðru fé-
lagsstarfi svo fátt eitt sé nefnt hér
af hennar góðu störfum. Sigrún
varð heiðursborgari Garðs árið
2001 og var sæmd riddarakrossi
hinnar íslensku fálkaorðu árið
2002.
Það er ekki ofsögum sagt að
Sigrún Oddsdóttir hafi komið við
líf allra Garðbúa á einn eða annan
hátt á með störfum sínum í þágu
samfélagsins. Hún hafði sannar-
lega áhrif á uppeldi barna og ung-
menna með starfi sínu sem gæslu-
maður barnastúkunnar. Á þeim
tíma sóttu nær öll börn stúkufundi
og báru djúpa virðingu fyrir
gæslumanninum Sigrúnu. Hún
hafði það góða lag að geta haldið
aga en jafnframt fengið börnin til
að hlæja og skemmta sér þegar við
átti. Hún hvatti börn og ungmenni
til að standa upp og segja skoðun
sína og láta til sín taka í málefnum
líðandi stundar. Þetta þekki ég af
eigin raun og í æskuminningum
mínum voru stúkufundirnir ákaf-
lega skemmtilegir með Sigrúnu
sem ljúfan en ákveðinn stjórnanda.
Undir stjórn Sigrúnar sköpuðu
kvenfélagskonur í Kvenfélaginu
Gefn aðstæður fyrir alls konar
skemmtilegheit, ekki síst fyrir
börnin í Garði. Störf kvennanna í
þágu bágstaddra fóru ekki hátt en
vitað var að það munaði um þeirra
stuðning þegar að kreppti. Sem
forystukona kvenfélagsins var Sig-
rún aðdáunarverð og einstök fyr-
irmynd, þar sem í öðrum störfum
hennar.
Garðbúar eiga heiðursborgara
sínum Sigrúnu Oddsdóttur mikið
að þakka, bæði fyrir störf hennar
og þau áhrif sem hún hafði á sam-
félagið í Garði en ekki síst fyrir þá
góðu fyrirmynd sem hún hefur
gefið ungum Garðbúum.
Bæjarstjórn sendir aðstandend-
um Sigrúnar innilegar samúðar-
kveðjur. Minningin um Sigrúnu
Oddsdóttur lifir.
Oddný Harðardóttir
bæjarstjóri.
Kær vinkona mín, Sigrún Odds-
dóttir, er farin eftir langa og
stranga tilveru. Okkar leið lá mest
saman í gegnum félögin og það var
eftir að Sigrún tók við barnastúk-
unni af Þorsteini Gíslasyni. Það
var mikil vinna með börnin í stúk-
unni, áður höfðum við verið með-
limir í I.O.G.T. Nú tóku við ferðir
til Akureyrar með barnastúkuna
og síðan Galtalækjarferðir, einnig
fórum við til Danmerkur á Evr-
ópu-barnastúkumót.
Okkar Sigrúnar síðasta ferð
saman var til Ítalíu með Eldeyj-
arkonum. Ég þakka alla sam-
veruna og börnum Sigrúnar vin-
samleg samskipti í gegnum þessa
áratugi. Guð blessi ykkur og gefi
að þið líkist henni í drengskap og
dugnaði. Innilegar samúðarkveðj-
ur.
Steinunn Sigurðardóttir.
Á kveðjustund langar mig að
minnast Sigrúnar Oddsdóttur frá
Nýjalandi með nokkrum orðum.
Ég kynntist Sigrúnu fyrst í barna-
stúkunni Siðsemd nr. 14, þá mjög
ung að árum. Sigrún og Steinunn á
Brekku voru gæslumenn stúkunn-
ar og héldu þær utan um stúk-
ustarfið með stakri prýði. Hjá
þeim lærðum við krakkarnir gildi
þess að vera reglusöm, við lærðum
rétt fundarsköp og umfram allt
lærðum við að skemmta okkur
saman á heilbrigðan og skynsam-
legan hátt. Fyrir hvern fund var
kosin skemmtinefnd og sá Sigrún
til þess að öll stúkubörnin fengju
tækifæri til að spreyta sig á svið-
inu, og alltaf var hún tilbúin að að-
stoða við að undirbúa skemmti-
dagskrána.
Ég kynntist Sigrúnu enn betur
þegar ég var farin að starfa með
stúkunni Framför nr. 6. Mikil og
góð vinátta var milli Sigrúnar og
foreldra minna þar sem stúkan
Framför og bindindismálin voru
þeirra sameiginlega áhugamál.
Sigrún var hafsjór af fróðleik og
minnug á allt sem laut að stúk-
ustarfinu og gátu foreldrar mínir
alltaf leitað til hennar eftir upplýs-
ingum þar að lútandi. Ég dáðist að
því hversu hugmyndarík Sigrún
var, hún gat endalaust komið með
frábærar hugmyndir varðandi
stúkustarfið og raunar margt
fleira, og fylgdi þeim eftir af trú-
mennsku. Það var bæði gaman og
fróðlegt að hlusta á mömmu og
Sigrúnu sitja á rökstólum, þær
áttu til að rökræða ákveðin mál
fram og til baka, en að lokum kom-
ust þær þó yfirleitt að sameig-
inlegri lausn málsins.
Sigrún var formaður kvenfélags-
ins Gefnar frá árinu 1975 til ársins
1997 og allan þann tíma var hún
máttarstólpi kvenfélagsins. Hún
hafði raunar setið í stjórn miklu
lengur því hún var ritari félagsins
til margra ára. Þegar ég gekk í
kvenfélagið var Sigrún orðin 85
ára gömul. Þá var heilsa hennar
farin að bila og hún var ekki leng-
ur virk í félaginu, en verkin henn-
ar lifa enn og um ókomna tíð með
kvenfélaginu. Til að mynda samdi
hún ógrynnin öll af textum fyrir
félagið, við þekkt lög sem allir
gátu sungið. Textana hennar kyrj-
um við Gefnarkonur enn í dag við
ýmis tækifæri, þá sérstaklega í 19.
júní-ferðum okkar.
Garðurinn var í huga Sigrúnar
byggða bestur og hún lét áhuga
sinn á málefnum bæjarfélagsins í
ljós bæði í orði og verki. Hún tók
ósjaldan virkan þátt í menningar-
viðburðum margskonar sem fram
fóru hér í Garðinum. Sigrún var
ófeimin við að klæða sig í hin ýmsu
gervi og leika og syngja frum-
samda texta sína okkur hinum til
gleði og ánægju, spilaði jafnvel á
munnhörpu ef svo bar undir. Út-
skálakirkja naut einnig krafta
hennar í fjöldamörg ár. Þar söng
hún í kirkjukórnum m.a. og lét
málefni kirkjunnar sig miklu
varða. Við sem þekktum Sigrúnu
Oddsdóttur megum vera þakklát
fyrir að hafa átt hana að svona
lengi.
Ég kveð Sigrúnu með þökk og
virðingu og bið góðan Guð að
blessa minningu hennar og gefa
ástvinum hennar öllum styrk á
sorgarstundu.
Jóhanna A.
Kjartansdóttir.
Látin er ein af merkari konum
sem Garðurinn hefur fóstrað, Sig-
rún Oddsdóttir frá Nýjalandi.
Sigrúnu kynntist ég fyrst í starfi
barnastúkunnar, þar hafði hún
mikil áhrif á mig og fleiri með
hvatningu til góðra verka og sið-
semd í hátterni. Síðar hvatti hún
mig og vinkonu mína Unni Jó-
hannsdóttur til unglingastarfs sem
við sóttum hjá Árvakri í Keflavík
og höfðum bæði gagn og gaman af.
Seinna vorum við saman í stór-
stúkunni og kvenfélaginu Gefn í
Garði. Um leið og ég þakka Sig-
rúnu fyrir hennar þátt í uppeldi
mínu sendi ég aðstendendum sam-
úðarkveðjur.
Elísabet Guðný Einarsdóttir.
 


 
  

✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÁSA TORFADÓTTIR,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn
9. febrúar kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hlífarsjóð
SÍBS.
Katrín Árnadóttir, Kjell Friberg,
Hermann Árnason, Guðríður Friðfinnsdóttir,
Torfi Árnason, Ingibjörg Pálsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSGEIR S. OLSEN,
Dragavegi 5,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju mánudaginn
9. febrúar kl. 13.00.
Ásbjörn Æ. Ásgeirsson, Sjöfn Geirdal,
Stefán Ásgeirsson, Kristjana Þ. Jónsdóttir,
Ragnheiður Guðjónsdóttir,
Elín Á. Ásgeirsdóttir, Árni Sigurðsson,
Guðlaugur Þ. Ásgeirsson, Inga Mjöll Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Við þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
GUÐMUNDÍNU KRISTÍNAR
VILHJÁLMSDÓTTUR,
Hlíf,
Ísafirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki öldrunardeildar Sjúkrahússins
á Ísafirði og þjónustudeildar Hlífar, fyrir frábæra umönnun og alúð.
Guðný D. Antonsdóttir,
Gerður Antonsdóttir,
Ingvar A. Antonsson, Erla Pálsdóttir,
Vilhjálmur G. Antonsson, Elísabet Pálsdóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður míns, tengdaföður, afa, sonar, bróður, mágs,
frænda og vinar,
GUNNARS BJÖRGVINSSONAR,
Lautasmára 3,
Kópavogi.
Matthildur Gunnarsdóttir, Jóhann Vignir Gunnarsson,
Hekla Sóley Jóhannsdóttir,
Björgvin Kristjánsson, Matthildur Gestsdóttir,
Kristján Björgvinsson, Hrefna Gunnarsdóttir,
Guðlaug Björgvinsdóttir,
Björgvin Smári, Gunnhildur og Þorgeir Örn,
Sigríður Valdimarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra er auðsýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför ástkærrar eigin-
konu minnar og vinar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
EINARÍNU EINARSDÓTTUR,
Skólabraut 15,
Innri-Njarðvík.
Sérstakar þakkir til Hlyns Grímssonar,
krabbameinslæknis og starfsfólks Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja
fyrir frábæra umönnun.
Skafti Þórisson,
Jónína Helga Skaftadóttir, Karl Heiðar Brynleifsson,
Einar Þórir Skaftason, Sjöfn Þórgrímsdóttir,
Margrét Ósk Heimisdóttir, Gunnar Jón Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.