Morgunblaðið - 15.02.2009, Side 46

46 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. FEBRÚAR 2009
Elsku amma mín
var alveg einstök. Ég
hef verið inni á gafli
hjá henni og afa alla
tíð og hvergi verið
betra að vera. Kærleikur og kímni-
gáfa eru orð sem lýsa ömmu best
og ef hægt er að vera úr hófi óeig-
ingjarn þá var hún það svo sann-
arlega. Líf hennar snerist um að
hlúa að öðrum með umhyggju og
heimatilbúnum veisluföngum alla
daga, líka mánudaga, og var engum
hleypt út nema maginn væri mettur
af fyrsta flokks bakkelsi sem hún
reyndar kallaði alltaf ómerkilegt
rusl. Heimilið var líka einatt „úr
hófi“ hreint og snyrtilegt, svo mjög
að Margrét í „Allt í drasli“ hefði
bliknað við samanburðinn.
Það er ekki algengt að fullorðið
fólk leyfi barninu í sér að blómstra,
en það hreinlega ískraði í ömmu af
kæti er börn og málleysingjar komu
í heimsókn. Þegar við Tara mín
hringdum bjöllunni á Bugðulækn-
um heilsaði hún oft gegnum bréfa-
lúguna með grettum og gríni svo
ekki var hægt annað en að hlæja.
Helga Jóhannesdóttir
✝ Helga Jóhann-esdóttir fæddist í
Lækjarbæ í Miðfirði í
V-Hún. 5. júlí 1920.
Hún lést á Landspít-
alanum í Fossvogi 23.
janúar síðastliðinn og
fór útför hennar fram
frá Grafarvogskirkju
30. janúar.
Rómeó, hundur
Töru minnar, var í
sérlegu uppáhaldi síð-
ustu árin og bar
amma hann um gólf
eins og ungbarn og
útskýrði fyrir honum
allt sem fyrir augu
bar. Slíkt hið sama
gerði hún ætíð við
börnin mín tvö er þau
voru lítil og notfærði
ég mér það óspart,
sérstaklega er þau
voru óvær því um leið
og barnið var lagt í
fang ömmu færðist dásamleg ró yfir
það og þá um leið yfir mig móð-
urina sem var oft á síðustu metr-
unum. Já, þá var sko gott að eiga
ömmu að.
Þrátt fyrir að amma væri sérlega
lítil og grönn var hún óhagganleg
sem klettur með allt er viðkom
henni sjálfri og stundum þrjóskari
en henni var hollt. Að leita sér að-
stoðar var ekki hennar háttur, neit-
aði alla tíð að fá sér heyrnartæki þó
að ástæða væri til og eitt sinn þurfti
að bera hana lærbeinsbrotna á móti
hennar vilja á „slysó“ … sagði að
meiðslin myndu bara lagast. Henn-
ar eina innlögn á sjúkrastofnun var
í síðustu viku, þá orðin 88 ára göm-
ul.
Ég er ekki alveg viss um að ég
vilji erfa þessa þrjósku hetjulund en
að öllu öðru leyti var amma full-
komin frá mínum bæjardyrum séð.
Já, blessunin hún amma svo ynd-
isleg, falleg og góð. Ég mun sakna
hennar sárt og verð lengi að fylla
upp í tómarúmið sem ég finn fyrir
nú. Ég er þó óendanlega þakklát
fyrir að hafa átt með henni góða
tíma allt þar til hún kvaddi þennan
heim og fá að upplifa þá fegurð og
frið sem yfir ásjónu hennar færðist
eftir stutta en strembna sjúkrahús-
legu.
Elsku afi, það var yndislegt að
sjá hversu ástfangin og góð þið vor-
uð hvort við annað og hversu vel þú
hlúðir að henni er hún þurfti á þér
að halda.
Ég veit að Guð tekur á móti
ömmu með bros á vör og trakter-
ingum að hennar hætti og mun
hugga okkur hin sem syrgjum sárt.
Elsku amma mín, takk fyrir allt,
ljúf og brosandi muntu alltaf lifa
með mér.
Helga Birgisdóttir.
Ég veit ekki hvort þú hefur,
huga þinn við það fest.
Að fegursta gjöf sem þú gefur
er gjöfin sem varla sést.
Ástúð í andartaki,
augað sem glaðlega hlær,
hlýja í handartaki,
hjarta sem örar slær,
Allt sem þú hugsar í hljóði,
heiminum breytir til.
Gef þú úr sálarsjóði,
sakleysi, fegurð og yl.
(Úlfur Ragnarsson.)
Í örfáum orðum viljum við minn-
ast ömmu Helgu og þakka henni þá
hjartahlýju sem hún ætíð sýndi
okkur.
Amma var fíngerð og falleg kona
sem átti fallegt heimili sem var
henni kært. Hún var barngóð kona
sem hafði einstakt lag á okkur
börnunum. Heimsóknirnar til
ömmu eru okkur mjög minnisstæð-
ar. Alltaf var vel tekið á móti okkur,
amma spurði okkur frétta og gaf
okkur kleinur og kökur. Einnig
mátti finna eitthvað gott að drekka
í ísskápnum. Þegar amma var full-
viss um að allir væru orðnir saddir
og sælir var gjarnan tekið í spil,
spilaður marías, eða við hjálpuð-
umst að við að púsla. Amma var
líka handlagin kona, saumaði gjarn-
an út eða prjónaði peysur sem hafa
enst mann fram af manni. Það var
ætíð fastur liður að þegar við vorum
búin að þakka fyrir okkur og
kveðja, þá stóð amma út við borð-
stofugluggann og vinkaði okkur
bless. Nú vinkum við ömmu Helgu í
hinsta sinn, en minningar um ein-
staka ömmu lifa með okkur áfram.
Sólveig, Svavar og Íris Dögg.
Elsku amma mín.
Núna ertu farin til englanna. Það
er ekkert óeðlilegt við það og þetta
er gangur lífsins. Samt er sárt að
kveðja. Það er sárt að kveðja þann
sem maður saknar svo mikið. Betri
ömmu er ekki hægt að hugsa sér;
svo hjartahlý, góð og skemmtileg;
alveg einstök.
Það var alltaf gaman að koma í
heimsókn til ykkar afa á Bugðulæk,
slíkar voru móttökurnar. Ég á svo
margar góðar og skemmtilegar
æskuminningar þaðan. Þú varst
ætíð boðin og búin að gefa okkur
sem komu í heimsókn allan þinn
tíma, og þú lékst við okkur, spjall-
aðir og spilaðir við okkur ólsen-
ólsen eða rommí. Dótakassarnir
voru dregnir fram og í þeim kenndi
margra grasa. Þú varst líka dugleg
að geyma ýmis konar umbúðir sem
þér datt í hug að hægt væri að
föndra og leika með. Skyrdósirnar
voru einna vinsælastar, enda voru
heilu borgirnar byggðar úr þeim.
Ég man líka eftir því þegar við
byggðum hús úr skókassa og inn-
réttuðum það, bjuggum til dýrindis
húsgögn úr eldspýtustokkum sem
voru síðan klædd fallegum pappír.
Það fannst mér spennandi.
Ekki má heldur gleyma öllum
kræsingunum sem bornar voru á
borð með kaffinu, sérstaklega voru
kleinurnar þínar góðar. Þú hafðir
samt alltaf áhyggjur af að gestirnir
fengju ekki nóg, sama hversu marg-
ar ljúffengar sortir voru í boði.
„Fáðu þér nú meira, þér veitir ekk-
ert af því, það er nóg til“. Aldrei fór
maður af Bugðulæknum án þess að
fá sér að minnsta kosti þrjá köku-
skammta.
Hún amma mín var ein af þeim
sem gerðu heiminn að betri stað að
búa í. Þeir sem voru í návist hennar
urðu betri manneskjur eftir en áð-
ur. Ég held að þessa dagana sár-
vanti heiminn fleiri slíkar ömmur.
Orð fá ekki lýst því hversu ynd-
isleg manneskja þú varst; hvað þú
brostir alltaf fallega til manns með
blik í augum og góðlega tóninum í
röddinni þinni. Elsku amma mín, ég
á svo margar fallegar minningar
um þig sem ég mun ávallt varðveita
í hjarta mínu. Megi Guð styrkja
elsku afa á þessum erfiðu tímum.
Þín
Berglind.
Elsku langamma mín. Fallegi
engill. Þú varst einstök perla og það
er vissulega sárt að þú sért farin.
Sorgin við að missa þig dregur úr
mér mikla orku en ég veit með
vissu að sál þín yfirgefur mig aldrei
og fyllir mig lífsþrótti því nú ertu
stór og fallegur engill sem umvefur
mig áfram ást og kærleik. Elsku
langamma, þú hefur gefið mér
óendanlega mikla visku og ást allt
frá því ég var lítil stelpa og þar til
þú kvaddir, það er það dýrmætasta
sem nokkur getur fengið. Ég er bú-
in að vera svo heppin að þekkja þig
í næstum 19 ár og þú hefur ekki að-
eins verið langamma mín heldur
einnig besta vinkona. Við náðum
einstaklega vel saman og stundum
fannst mér líkt og við værum tvær
einar í heiminum við skildum hvor
aðra svo vel. Við gátum talað um
allt milli himins og jarðar. Minning-
arnar með þér eru ómetanlegar og
það fyllir mig gleði að hugsa um
þær. Þegar ég kom oft til þín eftir
skóla tókstu alltaf svo vel á móti
mér með opnum örmum það var svo
gott að finna hlýjuna og umhyggj-
una og ekki sakaði að fá kræsingar
með kaffinu eins og var alltaf. Mað-
ur kom alltaf útbelgdur frá þér af
alls kyns góðgæti.
Það var mjög sárt að sjá þig
liggja veika á spítalanum og fékk
mig oft til að gráta mig máttlausa
en það var eins og þú vildir ekki
bara sjá tár og gafst frá þér ein-
staka kærleiksorku sem fékk mig til
að horfa til þín, hugsa um fallegu
stundirnar sem við höfum átt og
brosa. Kærleiksorka þín var svo
sterk að þó að þú ættir erfitt með
að tala á spítalanum fann ég hverja
fallega hugsun sem þú gafst frá þér.
Með þér gerði ég hluti sem voru
sérstakir og eftirminnilegir. Við
bökuðum saman kleinur og skúffu-
kökur, við spiluðum, leystum saman
krossgátur og gáfum fuglunum
brauð. Við dönsuðum og hlustuðum
á tónlist og fórum með vísur. Þegar
við gerðum eitthvað saman gleymdi
ég öllum áhyggjum og sveif inn í
einskonar ævintýraheim. Snotra og
Rómeo elskuðu þig og stundum
sendirðu mig út í búð að kaupa lifr-
arpylsu svo þú ættir það besta til að
gefa. Húmorinn í þér og hnyttnin
heillaði mig alltaf og ég man þegar
ég var lítil og skrifaði miða til þín
sem á stóð: „Elsku langamma, þú
ert svo skemmtileg af því að þú ert
með svo góðan húmor.“ Ég man
hvað við hlógum mikið eftir þetta.
Það lýsir þér svo vel. Alla tíð hef ég
skynjað frá þér léttleikann og
æðruleysið. Þú kunnir ekki að rífast
heldur tókst öllu með stakri ró og
einstakri þolinmæði, sama hvað það
var. Alltaf þakklát fyrir allt sem þér
var fært og ekki bara veraldlega
hluti heldur fyrst og fremst fyrir
það sem ekki var metið í peningum.
Sögur úr lífi þínu sagðirðu mér í
mikilli einlægni. Þú varst einstök
fyrirmynd. Ég get ekki lýst því með
orðum hvað ég á eftir að sakna þín
mikið, perlan mín. Við munum aldr-
ei yfirgefa hvor aðra. Við munum
halda áfram saman í blíðu og stríðu.
Styrkur og kærleikur frá þér mun
drífa mig áfram í daglegu lífi. Við
munum hittast aftur síðar meir,
megi Guð geyma þig í örmum sín-
um, elsku langamma, og passa þig
hvern þann dag sem líður. Takk
fyrir allar gullnu stundirnar sem við
höfum átt saman.
Tara Sverrisdóttir.
Elsku langamma, nú þegar þú
hefur yfirgefið þessa tilveru þá
langar mig til að þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar sem ég átti
með þér. Þú varst yndislegasta
kona sem ég þekki og það var svo
mikil góðsemd sem fylgdi þér alltaf.
Þú baðst aldrei um neitt en varst
alltaf til í að gefa öðrum. Þú kvart-
aðir aldrei undan neinu og lést aldr-
ei á því bera ef eitthvað var að. Þú
tókst öllum opnum örmum sem
komu í heimsókn og ég man ekki
eftir því að hafa komið til þín og
langafa þegar ekkert var á boð-
stólnum. Þér fannst alltaf gaman að
fá fólk í heimsókn og leiddist ekki
að bjóða upp á veitingar enda voru
þær alltaf af bestu gerð. Skúffukak-
an, sandkakan, pönnukökurnar,
brauðsúpan og kleinurnar munu þá
seint líða mér úr minni, því þetta
var það besta sem hægt var að fá.
Ég mun aldrei gleyma því þegar ég
fékk stundum að baka með þér
kleinur og ég man hvað mér fannst
það alltaf skemmtilegt. Þú varst
alltaf svo góð við mig og ég minnist
þess þegar við spiluðum svo oft
saman og hvað mér fannst
skemmtilegt að horfa á þig reyna
við krossgáturnar. Ég man einnig
þegar þú baðst mig um að fara að
versla fyrir þig í búðinni og komst
svo fram á gang þegar ég var að
fara og réttir mér klink og sagðir
svo: „kauptu þér eitthvað gott“. Ég
mun aldrei gleyma þér, elsku
langamma, og ég veit að þú ert allt-
af hjá mér.
Þín
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Edda „litla“.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug,
vináttu og samúð við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓSKARS G. GUÐJÓNSSONAR,
Háaleitisbraut 14,
og heiðruðu þannig minningu hans.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki heima-
hlynningar líknardeildar Landspítala í Kópavogi fyrir
alúð og góða umönnun.
Guðbjörg Vallý Magnúsdóttir,
Ragnar Óskarsson, Jóhanna Njálsdóttir,
Guðjón Grétar Óskarsson, Inga Grímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför systur okkar,
mágkonu og frænku,
MARÍU JÓHANNSDÓTTUR
frá Háagerði,
Eyjafjarðarsveit.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á dvalarheimilinu
Hlíð fyrir góða og hlýja umönnun.
Benedikt Jóhannsson,
Aðalsteinn Jóhannsson, Guðbjörg Stefánsdóttir,
Guðrún Jóhannsdóttir,
Freygerður Geirsdóttir, Örn Hansen.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug,
vináttu og samúð við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, sonar og bróður,
ÓLAFS EIÐS ÓLAFSSONAR,
Ásbúð 23,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks 11 B og heima-
hlynningar Landspítalans fyrir frábæra umönnun,
aðstoð og hlýju.
Líney Björk Ívarsdóttir,
Bjarki Ólafsson,
Eva Hrund Ólafsdóttir,
Valgerður Dröfn Ólafsdóttir,
Valgerður Eiðsdóttir, Ólafur Þorgrímsson,
Hulda Ólafsdóttir,
Þorgrímur Ólafsson,
Birgir Ólafsson,
Davíð Kristjánsson.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem hafa sýnt okkur
samúð og hlýju við andlát og útför ástkærrar
móður, tengdamóður, systur, ömmu og langömmu,
SIGURJÓNU STEINGRÍMSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður Hagamel 35,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Eir fyrir góða
umönnun.
Gylfi Guðmundsson, Marta Sigurðardóttir,
Guðný Steingrímsdóttir,
Sveinn Steingrímsson,
Edda J. Gylfadóttir, Guðlaugur Viktorsson,
Þórunn H. Gylfadóttir, Þorsteinn S. Guðmundsson,
Guðmundur Gylfason, Valgerður Erlingsdóttir
og barnabarnabörn.