Endajaxl - 03.11.1924, Blaðsíða 6
6
ENDAJAX1,
iAllir hræddust Odd hinn sterka. Enginn
tók ’ann.
!Af því hann lét ei undan síga,
og ólmur sig hann bjó til víga.
það er ei vert að erta mikið Odd hinn
sterka.
Hann er ei við larnb að leika,
Og lætur sjaldnast höggið skeyka.
----o--
HUNDSHAL'S.
Lag: Fý Fanden o. s. v.
Mörg er hér viskan í menningarkrík
mætti eg nefna svo hundsmorðavík,
þar burgeisai’olurnar burðast með völd,
,til bölvunar þjóoinni öld eftir öid.
Alt gengur gróðabralls hundum í hag,
hálfum á morgun en fullum í dag,
gulli þeir raka í ranglætissjóð,
rummungar taka hér verklýðnum blóð.
Alþýðan sofnaði og sefur nú vært,
svo Héðinn og Ólafur sjá sér ei fært,
því Jóns getur enginn til ills eða góðs,
. þess óvirka kjarkvana meinleysisblóðs.
Oddur með Harðjaxli hitar á ný,
hálfvolga kratverja og blundandi þý,
burgeisum öllum hann blæs út á hjam,
og breiðir svo á þeirra minningu skam.
B. I.
-----o----
1 næsta blaði verður stefnuskrá
jíHarðjaxls" birt, og almenningi gefinn
kostur á að aðhyllast skynsamlega
stj ómmálaspeki.
HUNDASKAMTAR
Sigurjón auglýsir daglega eftir at-
kvæðum sjóara en ekkert gengur kosn-
ingunum enn, væri honum nær að aug-
lýsa um „Harðajxls“-stefnu kosningar,
því þá myndi það ganga betur, eins og
gefur að skilja, því sjómenn fylgja mér
allir að málum því eg er þeirra lífakkeri
en ekki Sigurjón.
Oddur Sigurgeirsson.
*
Síðastliðinn mánudag var lögreglan
að leita hjá Gesti, en eftir því sem sagt
er fann hún ekkert annað en tóma
tösku frá Elíasi Hólm. Bergur stjórnaði
förinni og leitinni. — Hann hefir ratað,
drengurinn!
Litla-kaffi hefir aldrei haft annað
en kaffi, sitron, mjólk, malt o. s. frv.
Hannes er líka stakur bindindismaður,
hefir lært það eins og fleira af Oddi. —
En nú má víst láta útí á Litla-kaffi.
Hvernig væri að leiða það í slöngum
niður?
Ó, það er svo dauft á Fjallkonunni
síðan Svedenborg leið. — Meðan Sveinn
var fóru margir út með þungan rass-
vasann, en síðan Sveinn fór, fara allir
út með tóma a 11 a v a s a. Hver er
„uppartari" núna? Ætli það sé stúlka?
Eitt sinn mætti Ól. Fr. Jóni ól. á
götu í rigningu. „Sælir Ólafur" —.
„sælir framkvæmdarstjóri“. „þetta er
Ijóta rigningin'v segir Ólafur. „Já“,
segir Jón Ól. — „svo jeg varð að fá
mér nýjar skóhlífar hjá þórði Péturs-
syni“, og bendir á fætur sínar. — ólaf-
ur starir nokkra stund á skóhlífarnar
og öfundin skín úr litlu augunum. „Jú,