Nýtt kvennablað - 01.05.1954, Qupperneq 2
Hentug
krakkaföt.
n
Kjóllinn
fráhnepptur
á neðri
myndinni.
Þannig scgist Ingveldi Einarsdóttur frá
Þegar fólkið hópast saman í sumarferðalög, detta
mér í hug ástæðurnar í gamla daga ti! skemmtiferða.
Þegar auglýst var eftir stúlkum í síldarvinnu til
Siglufjarðar og Hjalteyrar á árunum, flaug það strax
fyrir í huga mínum, að með því að taka þátt í þessari
vinnu, gæti ég séð Norðurland og Akureyri.
Vorkonur voru þá kallaðar konur þær, ,sem gengu
að útivinnu að vorinu, áður en 'sláttur hófst, tvær
krónur fengu þær um vikuna, en kaupakonur sex
krónur, um sláttinn. Dreif ég mig norður. í síldinni
gat kaupið orðið töluvert hærra. Borgaðar voru þá
3 krónur á tunnuna, og 20 tunnur söltuðu dugleg-
ustu stúlkurnar stundum í einni lotu, en það gat vissu-
lega orðið meir en lítið erfitt.
„Þegar Skalli skríður inn,
skelfist allur líður.“
var haft að máltæki. Mun Skallagrímur hafa verið
aflahæsta skipið. Við fengum fríar ferðir háðar leiðir.
Einn sunnudag í yndisfögru veðri, fórum við, tvær
stúlkur, gangandi frá Hjalteyri inn á Akureyri. Mátti
þá taka undir með Ólöfu á Hlöðum:
,jÖIl stendur byggðin í hásumar ljóma.“
Mikil var maðran í túninu á Möðruvöllum. Höfuð-
bólið ber sannarlega nafn með réttu. Vorum við orðn-
ar hálf þreyttar og þyrstar, er þangað kom og hörðum
að dyrum og báðum um skyr. Fengum við hrokaða
diska af sykruðu skyri og rjómablandaða mjólk í stórri
könnu. Kostaði þetta 25 aura fyrir hvora. Rúma tvo
klukkutíma vorum við til Akureyrar, skoðuðum þar
Gróðrarstöðina og sáum Sigurhæðir Matthíasar, heim-
ili skáldsins.
Við gengum heim um kvöldið og þóttumst liafa vel
að verið. Þótti okkur Akureyri vera tígulegur bær og
Eyjafjörður fagur. Síðan hef ég notið Eyjafjarðar-
kvæðanna betur, bæði Matthíasar og Davíðs og fögru
myndarinnar, sem Ólöf á Hlöðum hefur málað í ljóði:
Myndin af byggðinni okkar.
Ef værir þú horfinn úr hálfdimmum sölum
í hásumarljósið hér norður í dölum.
Það er fljótlegra fyrir fólkið núna að bera sig yfir
og í hópferðunum, utanlands og innan, að skoða sig
um. Fljúga aðra leiðina. En varla veit ég annað yndi
betra, en ganga í góðu veðri með góðum vini um fagr-
ar lendur. Það finnst mér vera að njóta lífsins.