Morgunblaðið - 10.09.2009, Síða 40

40 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. SEPTEMBER 2009
 Sala á opn-
um kortum á
sýningar Þjóð-
leikhússins
hefur fimm-
faldast frá því í
fyrra, hvorki
meira né
minna, skv. tilkynningu frá leikhús-
inu. Í fyrrahaust ellefufaldaðist
sala á áskriftarkortum í Borgar-
leikhúsinu, skv. upplýsingum frá
leikhúsinu og salan á þeim það sem
af er hausti hefur aukist um 65%,
miðað við sama tíma í fyrra.
Hvað veldur svo þessum gríðar-
lega leikhúsáhuga Íslendinga? Því
er erfitt að svara en í það minnsta
lætur fólk kreppuna ekki aftra sér
frá því að kaupa sér leikhúskort.
Eru Íslendingar kannski upp til
hópa hættir að fara í leikhúshelg-
arferðir til stórborga? Mörg leik-
húskortin er nú hægt að kaupa fyr-
ir eina slíka ferð.
Kortasala margfaldast
hjá stóru leikhúsunum
Fólk
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„ÞETTA verður kannski ekkert í langan tíma, ekki
nema við finnum okkur eitthvað almennilegt að
gera,“ segir söngkonan Ragnheiður Gröndal sem
flytur til Berlínar ásamt unnusta sínum, Guðmundi
Péturssyni gítarleikara, í næstu viku. „Við verðum
í tvo og hálfan mánuð til að byrja með, en vonandi
getum við verið eitthvað lengur. Ég er með augastað
á nokkrum útgáfufyrirtækum í Þýskalandi og ég
ætla að tala við þau og sjá hvort það sé mögu-
leiki á að komast á samning. Svo langar mig til
að halda nokkra tónleika, og sjá hvort maður
geti ekki lifað af þessu þarna, alveg eins og
hér. Við viljum líka fara að semja svolítið,
komast aðeins í burtu og fá innblástur.“
Aðspurð segir Ragnheiður að þau renni ekki alveg
blint í sjóinn, enda þekki þau fjölda tónlistarmanna sem
búa í Berlín. „En við vitum samt ekki alveg hvað við er-
um að fara að gera, við erum að fara í svolitla óvissu
og ætlum bara að sjá hvað gerist. Mig
langar reyndar líka að fara í tón-
smíðanám og er með augastað á
skóla þarna úti, þótt ekkert sé enn
komið á hreint.“
Síðasta tækifæri til að sjá Ragnheiði og Guðmund áður
en þau flytja af landi brott verður í Háskólabíói um
helgina, þegar þau hita upp ásamt þjóðlagasveit sinni fyrir
tónleika Jethro Tull. Að vísu er uppselt á tónleikana, og
komast víst færri að en vilja.
Ragga Gröndal og Gummi P. flytja til Þýskalands
Bless bless Ragga og Gummi kveðja, í bili.
 Ný útvarpsstöð Einars Bárðar-
sonar, Kaninn, hefur vakið nokkra
athygli að undanförnu, en eins og
greint var frá hér í Morgunblaðinu
fyrir skömmu mun Jóhannes Kr.
Kristjánsson, fyrrum Kompás-
maður, t.d. stýra nýjum þætti á
stöðinni. Ekki hefur þó öll umfjöll-
un um stöðina verið jákvæð því Dr.
Gunni fer mikinn á bloggsíðu sinni,
og er greinilega afar ósáttur við þá
tónlist sem á stöðinni er leikin.
Talar doktorinn meðal annars
um „sorglega framsóknarhnakka--
pleilista“ og segir svo: „Ég skil ekki
hvað Einar er að spá með þessari
herfilegu músík. Eins og það sé
ekki nóg að það sé ein FM957, sem
reyndar er með miklu skemmtilegri
músík.“ Doktorinn sér þó eina já-
kvæða hlið á málinu; nýjan útvarps-
þátt Jóns Gnarrs og Sigurjóns
Kjartanssonar, Tvíhöfða, sem hann
segir að hafi engu gleymt.
Doktorinn segir nóg að
hafa eina FM957
 Tvær íslenskar
stuttmyndir hafa
verið valdar til
sýningar á kvik-
myndahátíðinni í
London, Naglinn
eftir Benedikt Erl-
ingsson og Njáls-
gata eftir Ísold Uggadóttur. Hátíð-
in stendur yfir 14.-29. október.
Stuttmyndir til London
Eftir Einar Fal Ingólfsson
efi@mbl.is
„ÞAÐ er nú orðið þónokkuð síðan,
að þöndum myndskreyttum seglum
þeir sigldu skipum sínum að,“ söng
Megas í hljóðveri í Hafnarfirði í gær
þar sem hann var við æfingar ásamt
hljómsveit sinni Senuþjófunum.
Þessar upphafslínur úr laginu
„Súlnareki“ áttu vel við, þetta er
annað lagið á hinni klassísku hljóm-
plötu Megasar, Millilendingu og þó-
nokkuð síðan hún var hljóðrituð en
hún kom út árið 1975. Þeir voru að
æfa Millilendingu frá upphafi til
enda fyrir tónleikana í kvöld og
sigldu laginu fagmannlega til hafn-
ar. „Þetta er költ-klassísk,“ segir
Megas þegar við erum sestir inn á
kaffistofu og hann blaðar í möppunni
sem hefur að geyma frumútgátur
laganna. Senuþjófarnir hafa á síð-
ustu misserum leikið mörg kunnustu
laga Megasar, ásamt nýju efni, en
Megas segir að hér sé um nokkuð
annað að ræða enda lögin af Milli-
lendingu leikin í heild sinni, ásamt
aukalögum á borð við Passíusálma
númer 51 og 52. „Þetta er önnur
nálgun,“ segir hann. „Ekki kópíer-
ing. Það er stuðst við orgínalinn og
svo spila menn eins og tíðkast að
spila núna í dag, en með tilliti til þess
sem áður var spilað.“ Megas segir að
Senuþjófarnir átti sig vel á hvernig
hann vilji hafa þetta. „Þetta er annað
sánd núna. Eins og 20. aldar útgáfur
af Händel miðað við 19. aldar út-
gáfur,“ segir hann. Þegar ég tala um
að á tónleikum þeirra Senuþjófanna
hafi þeir leikið mörg klassísku lag-
anna af óhömdu æskufjöri glottir
Megas og segir strákana til í að
leggja þetta á sig. Þeir rýna í gamlar
útsetningarnar og hann segir að sem
dæmi sé „Súlnarekinn“, sem ég
heyrði, nokkuð snúinn. Þar séu nót-
ur sem einhverjum kunni að finnast
sérkennilegar en hafi sitt hlutverk.
Smáhittarar sem hafa gengið
Margir eiga sér uppáhaldslög á
þessari plötu. „Það eru svona smá-
hittarar sem hafa gengið gegnum
tíðina, með einfalda melódíu. Þeir
taka ekki miklum breytingum.“ Þeg-
ar hann er spurður um sín uppá-
haldslög á plötunni segir hann að
„Súlnarekinn“ hafi alltaf verið í
uppáhaldi hjá sér, „og „Silfurskott-
urnar“ hafa gengið. „Erfðaskráin“
hefur alltaf verið fín enda er hún svo
einföld. Ég hef samt mest spilað
„Spáðu í mig“ og „Ragnheiði bisk-
upsdóttur“. En gott vín batnar með
aldrinum.“
Margt er í pípunum hjá Megasi.
Tvöföld tónleikaplata væntanleg,
Segi ekki frá, og hljóðritun hafin á
nýrri plötu með Senuþjófunum.
Megas segir að ekki verði þó fram-
hald á því að þeir leiki gömlu plöt-
urnar hans í heild. „Ég feta ekki
sömu slóð. En allt getur samt skeð,“
bætir hann við íbygginn. „Ég hef al-
mættið með mér síðan ég spilaði í
Hallgrímskirkju.“ Í stúdíóinu er
byrjað að leika „Ég hef ekki tölu“ og
Megas gengur að hljóðnemanum.
„Hef almættið með mér“
 Megas og Senuþjófarnir leika öll lögin af Millilendingu á NASA í kvöld
 „Þetta er költ-klassík,“ segir Megas  Ný tvöföld hljómleikaplata væntanleg
Morgunblaðið/Einar Falur
Rýnt í nóturnar Megas og Sigurður Guðmundsson, hljómborðsleikari Senu-
þjófanna, fara yfir hljómaganginn á Hammond-orgelinu.
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„ÞETTA var mjög skemmtilegt,“
segir tónlistarmaðurinn Friðrik
Ómar Hjörleifsson sem tók þátt í
mjög sérstöku góðgerðaverkefni í
London á laugardaginn. Verkefnið
kallast High heel fashion walk, en
það er skóframleiðandinn Marta
Rúnarsdóttir sem á heiðurinn af því.
„Þetta er ganga sem er haldin til
styrktar munaðarlausum börnum.
Þar ganga konur 2,5 kílómetra á
eins háum hælum og þær geta, og
safna áheitum um leið,“ útskýrir
Friðrik, en þetta var í fyrsta skipti
sem gangan fór fram.
Til Íslands?
Aðspurður segir Friðrik að ein-
hver hundruð hafi tekið þátt í göng-
unni, og að hæðin á hælum allra
kvenna hafi verið mæld í þeim til-
gangi að finna hæsta hælinn. Að-
koma hans að göngunni var sú að
syngja nokkur lög í upphafi, en í
lokin söng hann svo nýtt lag úr eigin
smiðju – lagið „Fabulous“ sem hann
gaf konunum sem gengu að gjöf.
„Og ég þurfti að sjálfsögðu að
syngja lagið í háum hælum,“ segir
söngvarinn og bætir því við að lík-
legt sé að samskonar ganga verði
haldin hér á landi áður en langt um
líður.
„Marta ætlar að koma með þetta
til Íslands á næsta ári, og ætlar sér
svo að gera þetta í einhverri borg í
Evrópu á hverju ári. Hún var ann-
ars að opna mjög flotta verslun
þarna úti á laugardaginn. Hún
framleiðir sem sagt skó og sendir þá
um alla Evrópu – er rosalega flott
gella.“
Söng fyrir hundruð kvenna
á háum hælum í London
Morgunblaðið/Kristinn
Friðrik Ómar Þurfti að sjálfsögðu að vera á háum hælum þegar hann söng.
Friðrik Ómar tók þátt í afar sérstæðu góðgerðaverkefni
Megas og Senuþjófarnir flytja í
kvöld á skemmtistaðnum NASA
lögin af hljómplötunni Millilend-
ingu, en það var önnur plata
Megasar og kom út árið 1975.
Þetta eru aðrir tónleikarnir í
röðinni Manstu ekki eftir mér
en á dögunum lék Ensími lögin
af plötunni Kafbátamúsík.
Hljómsveitin Júdas var Meg-
asi til halds og trausts á Milli-
lendingu en á plötunni eru mörg
af hans þekktari lögum, þar á
meðal „Ragnheiður bisk-
upsdóttir“ og „Ég á mig sjálf“.
34 ára klassík